Zo mooi weer dat zelfs de Wibautstraat er fotogeniek uitziet

Terwijl ik het als een absurd stuk snelweg ervaar dat als een dolk in het hart van Amsterdam steekt.

Bloemen en bruggen

17,8 kilometer deze keer. Vaar nu meer dan 8 jaar maar deze route nog nooit gedaan. Ging goed al was het tweede deel iets te lang maar kwam toch fit aan de kant. Uiterst gevarieerde route. Hele stille natuurlijke plekjes verstopt tussen zwaar industrieel en stevige infrastructuur zoals de snelwegen A1 en A10. En natuurlijk

Doodlopende wegen, het stikt ervan

Ben dingen aan het doen die ik nog nooit gedaan heb. Nieuwe paden aan het banen door een dicht oerwoud. En de laatste maand is het zwoegen. Kom zoveel praktische als mentale hindernissen tegen. Het stikt van de doodlopende weggetjes.

De kathedralen van Noorwegen

De kerken en de huizen van de Noren mogen dan bescheiden zijn maar hun infrastructuur (en de hoogstandjes daarbinnen) zijn de kathedralen van Noorwegen. Net zo imposant, groots en ingenieus. Slingerende wegen langs, om en door de bergen. Kilometers lange tunnels, sommige als kurkentrekkers, sommige zelfs voorzien van futuristische rotondes. Soms uitkomend op een waanzinnig (hang) brug over

Trollstigen, Rauma

Ziet er op de foto helemaal niet imposant uit. Een paar bergen nou en? Maar als je wat beter kijkt zie je daar een weg tegenop kronkelen en een wit vlekje dat eigenlijk een bus is. En dan is het ineens groots. Ik moest er met de camper, bouwjaar ergens in de jaren 80, tegenop. In de tweede versnelling

We lopen de mist in en dood

Friesland 1997

Still cleaning my studio. This photo was taken in the timeframe I was working at stichting Kalamiteit in Dokkum in the provence of Friesland.

On a regular basis I took my car for a drive and looked for great spots to film / photograph or draw. Basically I just wanted to be in that silent space in the Dutch countryside.