Dat ik het liefst niets terug zet. Maar deze glorieuze staat van zijn heeft nog geen minuut geduurd. Daarna was ik weer bedden in elkaar aan het zetten. en aan het eind van de dag waren het weer twee functionele (volle) slaapkamers.
Jammer.
Er zijn 27 berichten getagd als wonen.
Toen ik in mijn thuis van de afgelopen 15 jaar kwam wonen was er al sprake van dat het pand binnenkort zou worden gerenoveerd. In oktober 2017 werden de bewoners voor het eerst benaderd door Eigen Haard. In januari 2018 schoof ik als bewonerscommissielid aan. Plan was om in oktober 2020 met de renovatie te
Na 5 jaar hebben we afgelopen vrijdag het laatste substantiële overleg gehad als bewonerscommissie. Vooraf hadden we nog een prakje hoop dat de woningcorporatie naast goed isoleren ons pand (Indië 2) nog verder zou verduurzamen. Dat ze eindelijk zouden inzien dat andere keuzes noodzakelijk zijn. De realiteit op gebied van duurzaamheid en energie is tenslotte
Ik wil nog steeds het liefst op een boot wonen maar deze koepels maken toch ook wel van alles bij me los. Het mobiele karakter, dat het voornamelijk van stof en rond is. Voetafdruk vriendelijk…
Zeker als vierkant en steen je hier in Nederland voor 40 jaar verbind aan een schuld en tegenwoordig gemiddeld 50% van je inkomen opslurpt.
Ik heb de grote wens om op het water te wonen en dat die woning ook nog mobiel is. Dus heb ik mijn voelsprieten uit.
Na de Zuiderdam (liefde op het eerste gezicht) die uiteindelijk niet in de verkoop ging, kwam nu deze op mijn pad. Drie bij negen meter. Mooie maat. Ik heb een zwak voor dit soort boten. Het karakter spat er vanaf en doet me kwispelen.
Ik zie het dan al helemaal voor me hoe ik dit verbouw naar mijn idee van een oase en daar lekker de rivieren en meren mee afvaar. Vol geplakt met zonnepanelen en voorzien met een elektrische motor zodat slechts de zon me voortstuwt.
Maar na wat appen met mijn broer en een telefoontje met iemand die regelmatig boten verbouwd ben ik toch weer met beide benen op de grond. Het is niet een praktische keuze. Het was vooral de windvang die me met pijn in mijn hart doet besluiten deze kans voorbij te laten gaan.
Ik zit sinds begin van dit jaar in de bewonerscommissie van mijn pand Indie 2. Al zolang ik hier woon (10 jaar) zijn er plannen om te renoveren. Dankzij nieuwe regels en wetten en het compenseren van debacles van andere woningbouwverenigingen werd het steeds maar uitgesteld.
Maar nu is het proces toch echt gestart en ben ik aangehaakt om te zorgen dat de bewoners krijgen waar ze recht op hebben.
Vandaag maak ik allemaal “communicatiemiddelen” voor de 2e bewonersavond zodat wij meer inzicht krijgen in wat bewoners willen en zij ons makkelijker kunnen vinden.
En ik kan mijn knutsel en design spieren weer eens een beetje flexen ;)
Het pand waar ik al 10 jaar heel veel plezier woon is na 40 jaar aan renovatie toe. Daar kun je je natuurlijk druk om maken maar ik heb de neiging om het als een kans te zien. Een kans om de mensen die er wonen te leren kennen (ik zit in de bewonerscommissie). En te kijken hoe we dit kunnen ombuigen naar een kans om het leven significant te verbeteren voor iedereen die in dit pand en gelijk te voldoen aan de duurzaamheidseisen van Parijs.
Hier vlakbij in Oost staat er op een oud parkeerterrein een opgestapelde rij van zeker 100 zeecontainers die samen een gebouw vormen. Hier wonen studenten met ieder een container met alle gemakken voorzien. Het ziet er goed uit en als ik zo vluchtig vanuit de tram zie ook nog comfortabel. Maar waarom alleen maar voor
Op dit moment woont meer dan de helft van de wereldbevolking in steden. In 2030 zal dat gemiddeld 60% zijn en in de huidige ontwikkelingslanden zeker 80%. Ruimte in de stad is schaars en dus kostbaar. Vandaar dat er druk geëxperimenteerd wordt met kleine wonen zonder de leefbaarheid uit het oog te verliezen. Dit is
Had a (of course great) flash movie showing you around but Flash is discontinued.