Er zijn 110 berichten getagd als zee.
In de ochtend Texel afgecamperd. En Els einde middag nog kunnen overtuigen om de laatste warmte nog even op te slurpen op het strand. Zelfs weer gezwommen! Els dan. Ik ben tot mijn borstkas in het water geweest en dat was koud genoeg :)
Ook nog gelonkt naar een bootje genaamd Rose…
Het exceptionele mooie weer aangegrepen om met Els maar de zee te gaan. Dit jaar voor het eerst. Toen mijn moeder deze foto zag zei ze “het lijkt wel een bruid”. Denk dat het zo is. Els en de zee hebben een speciale band en waarschijnlijk hebben ze het vandaag beklonken.
Door de vele mensen zag ik de zee niet.
We waren wandelen bij Paal 9. Hebben we waarschijnlijk al honderden keren gedaan. Ons ritueel. Zij op blote voeten door de koude zee en ik niet. Het kon heel eventjes en voor het eerst dit jaar.
![Mastodon post: "Happy World Oceans Day! And now a message for humankind from our spokesman" [seaturtle who apears to be giving the vinger]](https://rkvssr.nl/wp-content/uploads/2023/06/230608_world-ocean-day.jpg)
Gister was het World Oceans day. En zelfs iemand als ik, die zich al decennia zeer bewust is van de shit die wij dumpen op en in het ecosysteem, had dat niet door.
Werken die dagen voor X of Y wel? Waarom zit het goed omgaan met het ecosysteem (waar je leven van afhangt) niet verankerd in ons menselijk DNA? Zo’n dag op de kalender prikken is niets minder dan een diep verdrietige wanhoopsdaad tegen beter weten in.
Op dit moment is 8% van het zeeën beschermd. Maar daar trekken vissers zich (bijna) niets van aan. Dus slechts 3% is werkelijk beschermd door actieve controle. En dan hebben we het alleen nog maar over bevissing. Niet over bevuiling of wat klimaatverandering allemaal voor impact heeft op het zeeleven.
Gelukkig lijkt er wat te gebeuren. Zo is er 4 maart 2023 wereldwijde overeenstemming bereikt om bij 2030 30% tot beschermd gebied te verklaren. Geeft een klein beetje hoop.
Els is vandaag eindelijk van het extra streepje van de COVID-test verlost. We kunnen, na de isolatie van 11 dagen, knuffelen! En we doen een rondje Texel om het te vieren en als afscheid omdat ik naar Amsterdam ga om te verhuizen.
Het weer was heerlijk uitgesproken. Stevige buien, donker grijze wolken, zon en heldere blauwe hemel wisselden elkaar in rap tempo af. Prima combinatie met het Texelse panorama.
Heb lieve mensen naar het ziekenhuis gebracht voor een check. Wacht nu op een parkeerplaats op de dijk bij Den Helder. Wachtte vroeger altijd op de parkeerplaats van het ziekenhuis maar nu voor de tweede keer hier. Verveelt geen moment.
Er kwam zelf een kleine maar bewoonbare catamaran langs en mijn hart ging wat harder kloppen. De droom leeft nog.
Ik maakte opnieuw een boottochtje en werd door het eerste rondje uit de auto gelokt.
Lekker stormachtig met indrukwekkende golven en een steeds veranderende kleuren.
| Tijd: | 221101 – 13:12 tot 13:53 |
| Locatie: | 52°57’42.78”N 4°43’53.712”E |
| Hoogte: | 11,43m |
| Richting: | 212,337 (magnetisch noorden) |
Je weet het nooit als je langs de vloedlijn loopt. Voordat je het weet sta je in de zee.
Het is al meer dan 19 maanden geleden dat ik met mijn blote mijn voeten in de zee stapte. Maar het water is niet hoger gekomen dan mijn enkels. Ben een watje.
Els durfde,na wat aanmoediging, zelfs te zwemmen. Bikkel.
| Tijd: | 220513 – 18:17 |
| Locatie: | 53°3’46.81”N 4°43’20.958”E |
| Hoogte: | 0m |
| Richting: | 306,039 (magnetisch noorden) |
Sinds een hele lange tijd maakten haar voeten weer contact met de zee. Ze waren heel blij en Els ook.
Maakte de foto omdat ik het zo mooi vond hoe contrastrijk alles was en het unieke gevoel dat het oproept. We leven op een bijzondere planeet. De regenboog zag ik pas daarna :)
Net als ik zoeken veel mensen het uitzicht op voorin. Kies deze keer een ander uitzicht.
En hier op het IJsselmeer vind ik ze geweldig staan. Strakke lijnen die uit een strakke horizon steken, met een vleugje geel onderaan waardoor ze eigenlijk weer een beetje zweven. Terwijl het landschap en het weer om hun heen wervelt. Elke seconde anders.
Moest er even voor stilstaan en naar ze zwaaien.
Aan de ene kant van de dijk uitzicht op het natuurgebied Drijvers Vogelweid de Bol en aan de andere kant de Waddenzee, zo’n verschil in atmosfeer. Terwijl ze op hetzelfde moment genomen zijn en ik slechts 180 graden ben gedraaid.
Naar het strand bij paal 9. Als het kan wandelt Els door de branding. De eerste keer dit jaar, ondanks dat het water nog erg koud is.
Ik blijf lekker op het droge en hou mijn voeten in mijn warme schoenen.
Er is veel meegenomen door de zee deze winter.
Iets proberen te behouden met miljoenen euro’s waar de natuur toch duidelijk aangeeft dat het andere plannen heeft, elk jaar weer opnieuw. Bijzonder dat we dit al decennia doen bij de eilanden.
Onder de indruk van dit sterke leven dat onder bizarre en zeer wisselende omstandigheden stand houdt en zelfs floreert.
De zee was woest en heeft stukken van de duin opgegeten.
In de haven van Oudeschild zijn de schotsen zich aan het verzamelen. Hoe rustiger water samenklontert tot ijs en dat die kleine stukjes steeds grotere ijsschotsen vormen. IJsschotsen in ijsschotsen in ijsschotsen.
Tussen de scheiding tussen de schotsen in de haven en de zee leek een hoogte verschil. De golvende zee oogde hoger dan de schotsen in de haven. Als een soort branding op het strand, maar dan wordt de energie veel meer geabsorbeerd. Niet te fotograferen of filmen maar onmiskenbaar voor het oog.
Proberen het stuifzand uit mijn ogen te houden, om daarna te genieten van de kracht van de golven en te zien hoe de nog aanwezige strandhuisjes er door werden overspoeld. In augustus al terwijl het nog maar windkracht 6/7 was. Dat beloofd wat de komende maanden.
En op de terugweg genoten van het mooie licht.
