In de ochtend Texel afgecamperd. En Els einde middag nog kunnen overtuigen om de laatste warmte nog even op te slurpen op het strand. Zelfs weer gezwommen! Els dan. Ik ben tot mijn borstkas in het water geweest en dat was koud genoeg :)
Het exceptionele mooie weer aangegrepen om met Els maar de zee te gaan. Dit jaar voor het eerst. Toen mijn moeder deze foto zag zei ze “het lijkt wel een bruid”. Denk dat het zo is. Els en de zee hebben een speciale band en waarschijnlijk hebben ze het vandaag beklonken.
We waren wandelen bij Paal 9. Hebben we waarschijnlijk al honderden keren gedaan. Ons ritueel. Zij op blote voeten door de koude zee en ik niet. Het kon heel eventjes en voor het eerst dit jaar.
Gister was het World Oceans day. En zelfs iemand als ik, die zich al decennia zeer bewust is van de shit die wij dumpen op en in het ecosysteem, had dat niet door.
Werken die dagen voor X of Y wel? Waarom zit het goed omgaan met het ecosysteem (waar je leven van afhangt) niet verankerd in ons menselijk DNA? Zo’n dag op de kalender prikken is niets minder dan een diep verdrietige wanhoopsdaad tegen beter weten in.
Op dit moment is 8% van het zeeën beschermd. Maar daar trekken vissers zich (bijna) niets van aan. Dus slechts 3% is werkelijk beschermd door actieve controle. En dan hebben we het alleen nog maar over bevissing. Niet over bevuiling of wat klimaatverandering allemaal voor impact heeft op het zeeleven.
Gelukkig lijkt er wat te gebeuren. Zo is er 4 maart 2023 wereldwijde overeenstemming bereikt om bij 2030 30% tot beschermd gebied te verklaren. Geeft een klein beetje hoop.
Els is vandaag eindelijk van het extra streepje van de COVID-test verlost. We kunnen, na de isolatie van 11 dagen, knuffelen! En we doen een rondje Texel om het te vieren en als afscheid omdat ik naar Amsterdam ga om te verhuizen.
Het weer was heerlijk uitgesproken. Stevige buien, donker grijze wolken, zon en heldere blauwe hemel wisselden elkaar in rap tempo af. Prima combinatie met het Texelse panorama.
Heb lieve mensen naar het ziekenhuis gebracht voor een check. Wacht nu op een parkeerplaats op de dijk bij Den Helder. Wachtte vroeger altijd op de parkeerplaats van het ziekenhuis maar nu voor de tweede keer hier. Verveelt geen moment.
Er kwam zelf een kleine maar bewoonbare catamaran langs en mijn hart ging wat harder kloppen. De droom leeft nog.
Het is al meer dan 19 maanden geleden dat ik met mijn blote mijn voeten in de zee stapte. Maar het water is niet hoger gekomen dan mijn enkels. Ben een watje.
Els durfde,na wat aanmoediging, zelfs te zwemmen. Bikkel.
Maakte de foto omdat ik het zo mooi vond hoe contrastrijk alles was en het unieke gevoel dat het oproept. We leven op een bijzondere planeet. De regenboog zag ik pas daarna :)
En hier op het IJsselmeer vind ik ze geweldig staan. Strakke lijnen die uit een strakke horizon steken, met een vleugje geel onderaan waardoor ze eigenlijk weer een beetje zweven. Terwijl het landschap en het weer om hun heen wervelt. Elke seconde anders.
Aan de ene kant van de dijk uitzicht op het natuurgebied Drijvers Vogelweid de Bol en aan de andere kant de Waddenzee, zo’n verschil in atmosfeer. Terwijl ze op hetzelfde moment genomen zijn en ik slechts 180 graden ben gedraaid.
Iets proberen te behouden met miljoenen euro’s waar de natuur toch duidelijk aangeeft dat het andere plannen heeft, elk jaar weer opnieuw. Bijzonder dat we dit al decennia doen bij de eilanden.
In de haven van Oudeschild zijn de schotsen zich aan het verzamelen. Hoe rustiger water samenklontert tot ijs en dat die kleine stukjes steeds grotere ijsschotsen vormen. IJsschotsen in ijsschotsen in ijsschotsen.
Tussen de scheiding tussen de schotsen in de haven en de zee leek een hoogte verschil. De golvende zee oogde hoger dan de schotsen in de haven. Als een soort branding op het strand, maar dan wordt de energie veel meer geabsorbeerd. Niet te fotograferen of filmen maar onmiskenbaar voor het oog.
Proberen het stuifzand uit mijn ogen te houden, om daarna te genieten van de kracht van de golven en te zien hoe de nog aanwezige strandhuisjes er door werden overspoeld. In augustus al terwijl het nog maar windkracht 6/7 was. Dat beloofd wat de komende maanden.