Daar gaan we weer

Na een maand Amsterdam waar ik ook mij zover het ging isoleerde nu preventief in isolatie voor waarschijnlijk 10 dagen, zodat we zoveel mogelijk het risico op besmetting van Els voorkomen. Het wordt bijna routine ook al is het elke keer weer anders (dit is geloof ik de 5e keer).

Dus stof ik mijn blog weer eens af en ga ik er verslag van doen. Een beetje op de manier zoals ik deed in april. Mede geïnspireerd door Frank die weer door mijn eerdere verslagen geïnspireerd was :) Als een perpetuum mobile bloggen we door.

⬇ ⬇ ⬇ ⬇ ⬇ ⬇ ⬇ ⬇ ⬇ ⬇ ⬇

• 30 januari 2022 – 14:46

Dag 11. Mezelf getest en ik ben negatief, wat dan weer positief is. Moet mijn brein van deze logica elke keer weer opnieuw overtuigen. Blijft onlogisch voelen.

Mag dus uit mijn hol! Maar dat ben ik niet. Kwam ineens een hoop werk op mij af dus zit ik gewoon achter mijn laptop mijn ding te toen. De middag is al aardig gevorderd en beb nog steeds geen gebruik gemaakt van mijn herwonnen vrijheid.

Maar daar komt zeker de komende uren verandering in. Eindelijk tijd om mijzelf toonbaar te maken voor de wereld en dan…

• 30 januari 2022 – 23:57

Dag 10. Vandaag de blogpost Van wens naar realiteit in 3 maanden gepubliceerd. Ben benieuwd hoeveel mensen ‘m van begin tot eind gaan lezen :) Hoop vooral dat als iemand zo’n zelfde reis gaat maken dit een beetje kan helpen.

Het is de laatste dag van mijn quarantaine. Morgenvroeg zoveel mogelijk dat bijna anderhalve maand lange haar van mijn hoofd verwijderen, zit me in de weg. Dan mezelf testen of ik virus vrij ben. En dan mag ik mijn holletje uit om te douchen :) Dan fris en fruitig Els knuffelen.

• 29 januari 2022 – 22:54

Dag 9. Meest van de wakkere uren bezig geweest met “de blogpost“. Heb het er wel eerder over gehad. Die die 3 maanden werk aan een auto probeert te verslaan. Ben er al wat vaker mee bezig geweest dezer dagen. Nog niet af, wel bijna. Deze onderstaande foto krijgt er ook nog een plekje in.

Vooral leuk voor mij om te zien hoe die drie maanden zijn geweest. Voor iedereen waarschijnlijk een onleesbaar verhaal. Helemaal in de stijl van dit blog. Het is voornamelijk voor mezelf en ieder die het wil mag meelezen.

Verraste mezelf vandaag door voor het eerst te beseffen dat ik met de laatste loodjes bezig ben van deze quarantaine. Morgen nog een dag en dan is deze realiteit mijn realiteit niet meer. Merk dat mijn brein heel gauw went aan een bepaalde situatie en zich er bij neerlegt dat het leven is wat het is. Handig, maar als neven effect maakt het zich ook geen voorstelling meer van wat anders kan of wordt.

• 28 januari 2022 – 23:11

Dag 8. Same old same old dagje quarantaine. Rianne wist vandaag weer eens lekker raak te tweeten. Precies hoe ik het nog steeds ervaar na 21 jaren. En heerlijk om te zien dat zoveel ouders zich erin herkennen.

Het is een realiteit die nooit indaalt maar meer dan alles waar en alomvattend is.

• 27 januari 2022 – 21:30

Het is nog goed gekomen. Toch later op de ochtend mijn verloren uurtje slaap nog genoten. Verder was de dag routineus. Zo veel spannends is er ook weer niet te doen op een paar m2. Het overmatig productief zijn in deze dagen blijkt niet echt te lukken. Zit ook niet een grote noodzaak of deadline achter, dus neig ik te procrastineren. Maar de komende dagen gaan weer leuk worden. Het ondernemersplan van meer dan 50 pagina’s van Otis is beoordeeld en daar moet de komende dagen nog aan gewerkt worden om er een voldoende uit te slepen. Zodat hij dit komende week kan afronden met een presentatie. En dan kan starten met zijn laatste stage om eind dit jaar zijn studie kan afronden.

• 27 januari 2022 – 07:00

Dag 7. Was rond middernacht naar bed gegaan en was al bang dat mijn dag daarom wel eens erg vroeg zou kunnen beginnen. En om 5 uur ging mijn brein weer aan. Vers uit een droom waar ik een robbetje aan het vechten was (voornamelijk wegrennen) met een knoert van een vent waarbij we allebei dinobotten gebruikten om elkaar te matten. Die van hem 3x zo groot als die van mij.

Hoopte met wat lezen weer weg te dommelen, maar niet gelukt. Wel weet ik nu dat kikkers hun poot weer kunnen aangroeien dankzij een chemische cocktail.

• 26 januari 2022 – 22:12

Dag 6. Het verschillen tussen kunnen en mogen. Vandaag werd er logischerwijs veel gedeeld over de versoepelingen die onze overheid heeft doorgevoerd ondanks dat Omnicron nog lekker rondgaat. Wat mij vooral verbaast is dat weldenkende mensen deze kans aangrijpen om weer van alles te gaan doen terwijl het risico niet afgenomen is. Het is alsof de overheid zegt dat een veiligheidsgordel/airbag tijdens het autorijden niet meer nodig is terwijl onomstotelijk is bewezen dat dat het rijden veiliger maakt. En dan is het met dit virus nog zo dat jou gedrag anderen onveiliger maakt. Ik blijf dus nog even in quarantaine.

• 25 januari 2022 – 23:43

Dag 5. Sinds tijden weer eens uitgeslapen, 8 uurtjes gemaakt i.p.v. de standaard 6. Komt niet vaak voor. Blijkbaar heb ik mijn brein zo geprogrammeerd dat na 6 uur slaap het licht aan gaat ongeacht wanneer ik naar bed ga. Verder was de dag zonder bijzonderheden. Wat werken, eten, snoepen, kijken, lezen, schrijven, bellen enzovoorts. Met hier en daar een mooi nieuw inzicht. Zoals deze van Olivier.

Had ik me nooit zo gerealiseerd maar dat zit inderdaad besloten in de ideologie van de VVD. En als je dit inzicht over beleidskeuzes heen legt worden heel veel dingen logisch en vanzelfsprekend. Ze blijven natuurlijk voor mij in veel gevallen pijnlijk, gevaarlijk en hartverscheurend.

• 24 januari 2022 – 20:52

Dag 4. Luiheid is des duivels oor kussen. Wel wat nuttige dingen gedaan maar niet dat wat ik me had voorgenomen. Zie me vandaag ook niet 123 nog de strijdbijl oppakken.

• 23 januari 2022 – 21:46

Vandaag wat romcom gekeken, drie ijsjes gegeten en gewerkt aan de blogpost over de zelfbouw van de nieuwe auto van Els. Dit was een proces van 3 maanden dus veel over te vertellen. Morgen alle foto’s bewerken en er bij zetten. Maak die monster post omdat ik zonder al de gedeelde kennis en ervaringen op het internet dit hele project nooit voor elkaar had gekregen. Vindt het dus meer dan logisch om ook mijn ervaringen te delen en mijn steentje bij te dragen aan het collectief.

• 23 januari 2022 – 16:57

Dag 3: Constatering: Meer dan 50% van mijn communicatie met Els bestaat uit gifjes, en daar zijn poezen in oververtegenwoordigd.

• 22 januari 2022 – 23:51

Was een binge dag vandaag. Vroeger kon een goed boek mijn dag opslurpen nu is het een vermakelijke tv serie. Lang leve streaming die dit mogelijk maakt.

• 22 januari 2022 – 11:11

Dag 2 begon sluimerend vanaf 7:40. Tot nu toe vooral lezend en duffend doorgebracht. Benieuwd of ik mezelf wat kan activeren vandaag. Gister was een rommelige dag voor mij. Geen focus, nergens zin in. Ouderwets zitten vervelen ondanks dat ik genoeg digitale klusjes te doen had.

De wereld buiten deze kamer kwam natuurlijk onontkoombaar binnen. Onze samenleving is een wonder. Super knap dat we hebben opzet en we met z’n velen kunnen samenleven. Maar het zit ook vol met verrotte (door de eeuwen heen gegroeide) systematiek. Die elke keer maar weer wordt weggemoffeld in plaats van echt aangepakt. De wegmoffelaars zijn zeer bedreven. Maar het lijkt dat we als samenleving steeds beter man en paard kunnen benoemen. Werkelijk kunnen erkennen en herkennen waar de shit vandaan komt, hoe je dat structureel dient aan te pakken. Of het nu over het vernietigende gedrag van mannen gaat, oogluikend toelaten van levensbedreigende vervuiling door grote bedrijven, de glibberige hypocriete parlementaire democratie of het op ongelijkheid en uitbuiting gebaseerde wereldwijde economische systeem. Geen excuses, geen deflexie, leugens en ander gesodemieter meer. Voor niemand is dit brand buiten zijn wijk. Ieder heeft daar zijn verantwoordelijkheid in te dragen en moet daar op kunnen worden aangesproken en afgerekend.

De doomsday clock staat dan ook niet voor niets nog steeds op 100 seconden voor middernacht. Al 3 jaar het dichtste bij in zijn 75 jarige historie. We leven in een tijd waar de mensheid zichzelf aan het vernietigen is. We moeten drastisch transformeren in het klein en in het groot om dat tij te keren. Gelukkig zijn er mensen zoals Hank Green die ondanks dat nog realistische hoop vindt en dat met verve kan uitspreken, zoals hij deed tijdens de bekendmaking van de stand van de Doomsday clock in 2022.

• 21 januari 2022 – 10:28

Dag 1. 8:34 wakker na veel verwarrende droomcollages. Leek uit allemaal eerdere dromen te bestaan. In die dromen zelf ik dan ook continue aan het denken dat ik dit toch eerder had meegemaakt. na bijna 2 uur lezen staat de rss teller op nul. Zal ik al die 150+ ongelezen nieuwsbrieven ook nog soldaat slaan?

• 20 januari 2022 – 23:46

Zo het avondje is aardig gevorderd. Wat heb ik gedaan? Film gekeken, een mini dutje en mijn rss reader zitten doorspitten. Had ik al maanden niet meer gedaan dus daar stonden 500+ artikelen op me te wachten. Was er gister al een klein beetje mee begonnen en tijdens de reis hier naartoe ook. Heb zelfs stations gemist dus blijkbaar was het boeiend genoeg. Heb nog 280 te gaan. Gelukkig heb ik tijd :)

• 20 januari 2022 – 19:09

Heb de afgelopen uren al weer wat spulletjes voor mijn deur gezet gekregen, maar nu mijn eerste lekkers… een chocostick. Mmmmmmmmmmmmmmmmmmm

• 20 januari 2022 – 17:12

Genoeg goede voornemens voor tijdens deze quarantaine. Benieuwd wat er van terecht gaat komen.

• 20 januari 2022 – 16:31

Gelukkig heb ik de luxe dat deze situatie voor mij geen problemen oplevert qua werk. Behoor blijkbaar tot de tijd miljonairs, al begrijp ik van Tim Urban weer dat de tijd die mij nog rest best eindig is…

• 20 januari 2022 – 16:09

Om 2 uur aangekomen in de oude vertrouwde logeerkamer. Dag 0 is begonnen. Mijn tassen uitpakken en de kamer inrichten. De eerdere keren moest ik nog een beetje zoeken naar de beste manier maar nu weet ik gewoon wat werkt. Kost toch wel weer een uur om alles juist in te richten inclusief mijn 1 pits keukentje.

• 

• 

Deze keer is de kamer voorzien van wat nieuwe technologie. Een luchtzuiveraar zodat de potentiële virus aerosolen gelijk worden opgeslurpt (en dus niet via deuropeningen kunnen wegglippen). En een Porta Potti die we voor de Jumpie al hadden aangeschaft en er voor zorgt dat ik zo min mogelijk in de gemeenschappelijke ruimtes hoef te zijn.

8