februari 2024

Er zijn 22 berichten gepubliceerd in februari 2024.

Cadeautjes

Uitzicht vanuit mijn voorruit van de auto. Deze keer in een betonnen parkeergarage, samen met verschillende auto's.
Mijn uitzicht tijdens de pauze

Eén van de 3 remlichten bleek niet goed te werken, dus tijdens mijn pauze naar de garage zodat dit gerepareerd kon worden. Vandaar dit betonnen uitzicht.

Mocht wat cadeautjes uitpakken vandaag. Ouderkerk aan de Amstel en Zunderdorp. Twee bijzondere universa binnen dat hele wegennet rondom Amsterdam. Heb de passagiers bedankt dat ik ze daar mocht ophalen :)

Oh ja:

  • Het is heerlijk om vroeger te beginnen. Bijna lege straten en zingende vogels die je begeleiden bij het fietsen.
  • Van motregen wordt je ook nat.
  • En het regende weer veel meer en harder dan werd voorspeld :(

Eilandjes

mijn pauze foto. Het uitzicht vanuit de voorruit.
Uitzicht vanuit de voorruit tijdens de pauze
Tijd:240226 – 13:20
Locatie: 52°21’47.298”N 4°52’22.32”E
Richting:336,313 (magnetisch noorden)

Ben nu sinds half januari aan het rijden in Amsterdam en omstreken en kwam er achter dat mijn mentale kaart van Amsterdam bijna niet bestond. Nu merk ik dat er eilandjes ontstaan. Gebieden die ik herken en waar ik de structuur van begin te begrijpen. Zit nog veel water tussen en kan ze nog niet goed geografisch plaatsen maar hopelijk weet ik steeds meer eilandjes te ontdekken en bruggen te slaan.

Spiegeling van de Caddy in een deels beslagen raam met een silhouet van mij achter het stuur.
Zelfportret in de auto

Veel meer bloeiende bomen

Vanuit mijn autoruit. Deze keer op een parkeerplaats met uitzicht op een winkelcentrum in Uithoorn.
Uitzicht vanuit de voorruit tijdens mijn pauze
Tijd:240222 – 16:54
Locatie: 52°14’43.542”N 4°49’40.122”E
Richting:323,74 (magnetisch noorden)

Zag ik vorige week mijn eerste bloeiende bomen, nu is echt het hek van de dam. Zie ze echt overal.

Echt niet oké dat dit in februari gebeurd en een teken aan de wand dat de impact van klimaatverandering steeds voelbaarder wordt. Februari is nu al 4 graden warmer dan normaal…

En toch wordt ik er oprecht intens blij van. Bizar.

Amsterdam Zuidoost

Uitzicht vanuit mijn auto tijdens mijn pauze van het werk. Deze keer een parkeerplaats en wat vierkante appartementencomplexen van 3 verdiepingen en wat kale boompjes tussen al dat steen en autoblik.
Uitzicht in mijn pauze
Tijd:240220 – 16:54
Locatie: 52°17’56.928”N 4°58’33.162”E
Hoogte:3,84m
Richting:0,118 (magnetisch noorden)

Het concept van de stedenbouwkundigen achter Amsterdam Zuidoost was best wel bijzonder. Het is eigenlijk een netwerk van doorstroomwegen die boven alles uitstijgen waar alleen het auto verkeer raast. Het heeft zijn eigen niveau, losgekoppeld van de leefgebieden. Je daalt (letterlijk) af naar die gebieden. Die handeling alleen al zorgt er al voor dat je autobrein ook in een andere modus gaat.

Elke keer weer onder de indruk hoe groot het contrast is. Het is er kronkelig, rustig/stil en kan er maar stapvoets gereden worden. Allemaal dorpjes op zich waar je alleen maar uitkomt via die ene weg. Omsloten voelt als besloten en veilig en als je fiets of loopt kun je overal komen zonder ooit die autowegen erboven te hoeven gebruiken.

I see faces

Via Mastodon volg ik het account van Jacob Olie. Timmerman, leraar, directeur, vader van vier en amateur fotograaf 1834 – 1905. Vol met mooie foto’s van Amsterdam en de familie Olie uit vervlogen tijden. Dit is weer zo’n mooi verstild moment. Maar het eerste wat mij opvalt is de gezichten die ik zie, wat deze foto voor mij de moderne tijd in trekt.

De wereld van de automobiel

Uitzicht vanuit mijn voorruit van een wat saai flatgebouw van 5 verdiepingen en wat geparkeerde auto's. De regendruppels op het voorruit maken er een beetje mozaïek van.
Mijn uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240218 – 15:56
Locatie: 52°22’40.932”N 4°50’4.422”E
Richting:329,729 (magnetisch noorden)

Ik ben Amsterdam met nieuwe ogen aan het bekijken. Met de ogen van een autorijder. In die 25 jaar dat ik hier vertoef was het voor 87,99% als fietser, 5% wandelaar, 5% kajakker, 2% als reiziger met OV en 0,01% autorijder. Dat zijn allemaal werelden die zich voltrekken op hun eigen territorium, regels en wetmatigheden.

En ondanks dat ik nu echt overal kom, ben ik meest van de tijd omringt door blik met glas. Ben ik er dan wel echt? Met regen is dat trouwens wel fijn.

Bloeiende bomen

Vandaag zag ik bloeiende bomen. Heel gek maar ook blijmakend. Tijdens het taxirijden zie je nog eens wat, al flitst het voorbij terwijl je op het verkeer let.

Uitzicht vanuit de voorruit tijdens de pauze

Vandaag reed ik op de elektrische bus, dus was de pauzefoto bij een tankstation om weer even een extra boost aan energie in te laden. Op de A1 deze keer bij Fastned, zowaar een vergezicht in plaats van een muur :)

De ochtend was vol regen en grote plassen water op de weg, maar de in de middag was er zon en de temperatuur buiten de auto gaf zelfs een keer 17º aan. Eerst ging de jas uit en later mijn mouwen opgestroopt. Benieuwd hoe warm het gaat zijn als de lente en de zomer echt losbarsten.

Gemerkt dat mijn brein steeds beter weet waar hij is. Het is niet meer allemaal nieuw en heb passagiers die ik al eerder heb mogen halen en brengen.

Zoveel blik op wielen

Uitzicht vanuit de voorruit tijdens de pauze
Tijd:240214 – 16:54
Locatie: 52°22’55.242”N 4°52’4.248”E
Richting:149,793 (magnetisch noorden)

Zat wat onrustig in de auto tijdens de pauze. Vandaag ging (deel van) de werkdag niet zoals ik van plan was. Wil de mensen in de taxi natuurlijk alleen maar met een fijn en rustig gevoel van A naar B brengen.

Lukte deze keer maar beperkt, ondanks mijn beste bedoelingen. Gevalletje overmacht, potje pech en mijn onervarenheid. Dus zat ik na te denken hoe ik dit had kunnen voorkomen en beter kan managen in de toekomst.

Heb het in mijn prille weken bij het AOV nog nooit zo druk gezien in Amsterdam. Zoveel, te veel blik op wielen. Zat steeds vast in het verkeer. Kwam de spitstijden tot nu toe altijd goed door. Denk dat in vandaag alles zat waar ik in de afgelopen weken verschoond van was gebleven.

Licht schouwspel

Uitzicht uit mijn voorruit tijdens de pauze bij een tankstation terwijl ik aan de snellader sta. Het regent en de kleuren van de neon lichten maken het een bijzonder schouwspel van licht.
Mijn uitzicht uit het voorruit van mijn auto tijdens mijn pauze
Tijd:240206 – 18:28
Locatie: 52°20’3.918”N 4°55’43.152”E
Hoogte:0,68m
Richting:144,85 (magnetisch noorden)

Het regent weer eens de hele tijd. De plassen die er vormen op straat zijn indrukwekkend. Misschien wordt het tijd voor amfibie voertuigen? Wel een mooi schouwspel van licht door de regen en de (neon)verlichting van het tankstation waar ik aan de snellader sta.

Nat en leeg ganzenhoef in het donker om 22 uur
Nat en leeg ganzenhoef in het donker om 22 uur

Einde van de dienst en helemaal alleen in de regen op Ganzenhoef.

Donkere oase

Uitzicht vanuit mijn voorruit. Deze keer op een wat minder verlichte plek buiten de stad dus het is vooral donker. Alleen maar wat siloetten van bomen.
Uitzicht vanuit mijn voorruit van mijn auto tijdens de pauze
Tijd:240205 – 22:00
Locatie: 52°19’36.822”N 4°53’51.552”E
Hoogte:0,96m
Richting:295,896 (magnetisch noorden)

Een mooi donker en rustig plekje aan de Amstel. De foto zegt dat ik boven NAP ben, maar de hoogte van de Amstel doet vermoeden dat ik toch echt wel onder water zou staan zonder die dijk.

Mooi hoe je omringd kan zijn door de drukke stad en toch een oase van rust kan hebben.

Nieuwe patronen, routines en gewoontes

Uitzicht vanuit mijn voorruit van de auto terwijl het aan de snellader staat. Heel on inspirerend. Wat elekctra kasten in grijs en wit, een schutting links en rechts in de hoekjes stukjes van loodsen en achter de schutting een saai plat rode bakstenen kantoorgebouw. En om de dit allemaal nog wat kracht bij te zetten een grijze lucht met wat lichte regenwolken.
Tijd:240203 – 13:06
Locatie: 52°17’13.092”N 4°46’58.89”E
Hoogte:0,24m
Richting:57,447 (magnetisch noorden)

Dit werk brengt zoveel nieuwe indrukken. Niets is nog routine, gewoonte of een patroon. Merk aan alles dat mijn brein druk bezig is alles een plekje te geven. Ik herken meer en meer plekken in Amsterdam, merk dat bepaalde nieuwe handelingen maar niet willen landen en onwenselijke, die ik dacht uitgegumd te hebben, er ineens weer zijn.

Een bolletje van 20 wit-roze bloemetjes aan een nog kale tak met knoppen en hier en daar hele kleine ontspruitende blaadjes.

En in Weesp bloeit er een specifieke boom/struik. Zie ‘m nergens anders. Het is heerlijk opbeurend zo begin februari. Ik hunker naar de lente.