maart 2024

Er zijn 32 berichten gepubliceerd in maart 2024.

In mijn achteruitkijkspiegel

Uitzicht vanuit mijn voorruit van de auto. Je ziet een oplaadstation van pulse en een groene prullenbak en nog een reclame voor pulse. Daarachter de afrit richting Volendam met een turquoise auto. Daarachter ligt waterland, maar dat zie je slechts als een streepje aan de horizon.
Het uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240329 – 15:47
Locatie: 52°25’11.46”N 4°54’43.542”E
Hoogte:0,24m
Richting:103,533 (magnetisch noorden)

Vandaag was het mooi rustig weer en de mensen waren vriendelijk. Verkeer was wel wat onrustig. Misschien omdat iedereen graag naar huis wilde? Het is tenslotte goede vrijdag. De avond begon met een prachtige kleurrijke lucht. Zag ‘m in mijn achteruitkijkspiegel, moest naar het westen met de auto.

Voor een groot gedeelte van de dag Amsterdam niet in geweest. In Zuidoost begonnen, toen naar Amstelveen, Uithoorn, Landsmeer, Alkmaar waar ik mijn fietsroute kruiste. En van daar weer naar Aalsmeer en Kudelstaart. Gister zat ik vooral in Weesp, Blaricum, Hilversum en Haarlem. En al meerdere keren helemaal in Purmerend en Almere. Toen ik dit werk begon nooit gedacht zo veel en ver om Amsterdam heen te rijden.

ps. Werd ook heel blij van de zwaaiers. Met het raam open werd vanuit een auto druk gezwaaid naar een fietser en die zwaaide enthousiast terug. Ze hebben het kilometers lang volgehouden.

Lotsbestemming

Uitzicht vanuit voorruit auto met uitzicht op het spoor van metro 53 op een sort grasdijk. Daarvoor wat containers op het parkeertereintje van het pompstation. De lucht is gevuld met dreigende wolken.
Het uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240328 – 15:53
Locatie: 52°18’47.718”N 4°58’58.398”E
Hoogte:-1,32m
Richting:5,005 (magnetisch noorden)

Vandaag nam ik in de metro omdat het regende en viel het me voor het eerst op dat er een pompstation was met snelladers langs het spoor.

In de middag stond ik op diezelfde plek aan de lader :) En even voor de duidelijkheid, ik bepaal niet waar ik kom te staan, dat doet de centrale aan de hand van de ritjes die ik had en krijg. Hoe noem je zo’n toevalligheid? Stond het in de sterren geschreven? Was het ons lot?

Oh ja, vandaag ook mijn eerste boze passagier. Of beter gezegd wanhopige. Meeste hebben natuurlijk al veel te dragen in het leven en dan is het helemaal niet raar dat het soms overloopt. De situatie in de bus was blijkbaar de spreekwoordelijke druppel. Gelukkig kwamen we er samen redelijk uit en aan het van de rit was het weer oké.

Omruilen vs repareren

Vandaag ging ik de iPad van Els uit 2018 omruilen voor een nieuwe uit 2018. En dat voelde heel raar. Apple repareert (deze) iPads niet. Tijdens het design proces is er blijkbaar voor gekozen om de foutmarge te accepteren en zelfs in 2024 nog nieuwe oude modellen te hebben om om te ruilen.

Prima dat ze die keuze gemaakt hebben, maar toch zou het voor mij beter voelen als ze wel repareerden. Ondanks dat de software straks door de backup weer helemaal als de oude voelt is het fysieke apparaat ook deel van het gevoel van “je” iPad gevoel. Ze lijken hetzelfde ze zijn het niet. Het mist dat stukje levens geschiedenis. Het was niet mee op reis al die jaren.

Of ben ik nu te sentimenteel over een ding?

In een volgend leven

In een volgend leven wordt ik fotograaf en maak ik foto’s zoals Ed van der Elsken zo mooi kon. Zie zo vaak prachtige momenten. Vandaag drie in het Oosterpark.

  • Vrouw met (denk ik) een dwergkeeshond in een rood jasje. En zij had ook een rode jas aan.
  • Man met een mooie bos witgrijs haar en witte schoenen. Daartussen donkergrijze lange jas tot over de knieën.
  • Vier vrouwen in stevige pas op gelijke afstand naast elkaar, lachend, vrolijke kleren en met allemaal een rolkoffer in dezelfde hand.

Ik weet het, die drie doen niets als woorden, maar als fotomomenten zouden ze geweldig geweest zijn, geloof me maar :)

Van Purmerend tot Wilnis

Uitzicht vanuit de voorruit bij een tankstation. Auto staat aan de snellader en ik kijk uit op een kas met melkglas. Waar het glas van het dak nu wordt afgehaald.
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240320 – 16:42
Locatie: 52°17’22.788”N 4°49’19.188”E
Hoogte:-3,51m
Richting:343,762 (magnetisch noorden)

Voor het eerst op eenzelfde plek pauze gehouden. Maar het uitzicht is toch een beetje anders. Had een elektrische bus mee en die hebben wel een extra boost nodig. En zeker op een dag zoals deze. Veel in de uithoeken van Amsterdam en omgeving geweest en veel lange combinatie ritten die me de hele stad lieten doorkruisen.

Wordt steeds nieuwsgieriger naar hoe het systeem in elkaar steekt die op al die verschillende behoeftes van de vervoerde mensen kan inspelen. Die van de vele variabelen en complexiteit een werkbaar model heeft gemaakt, waardoor ieder toch binnen de afgesproken tijden wordt opgehaald en op de plek van bestemming komt.

Kleine bomen eerst

Foto vanuit mijn auto voorruit. Recht naar de zon toe (niet zichtbaar, maar voelbaar). De lucht is vol met watten wolken. Voor me drie geparkeerde auto's met de neuzen naar mij toe. Daarachter wat bomen, struiken en huizen.
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240318 – 15:38
Locatie: 52°18’55.89”N 4°58’14.028”E
Hoogte:1,43m
Richting:289,002 (magnetisch noorden)

Er is nu duidelijk een waas van nieuw leven te zien. De bomen zijn druk bezig zijn met nieuw blad of bloesem. Hele straten vol. Ook laten de magnolia’s zich weer van hun beste kant zien.

Waren het de afgelopen weken en dagen vooral de kleinere bomen en struiken, nu lijken de grotere bomen ook mee te gaan doen. Het allemaal uit de takken persen is blijkbaar moeilijker als je een dikke lange stam hebt met veel grote takken. De treurwilgen (als de eerste der groten) staan al zeer indrukwekkend te pronken en op beschutte plekken doen ook al een paar andere grote soorten bomen mee. Benieuwd wat voor impact de komende warme dagen gaat hebben.

Het was genieten, en dat deden mijn passagiers ook. Als bonus zag ik ook nog twee vlinders en een hele dikke hommel. Het was een goeie dag.

Heel veel blauw op straat

Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240316 – 21:55
Locatie: 52°20’21.678” N4°54’6.972”E
Hoogte:2,13m
Richting:191,693 (magnetisch noorden)

En dan bedoel ik de blauwe kentekens. Altijd al, maar zo na een uur of twaalf ’s nachts nemen ze de straten over en ik doe er aan mee.

  • Lekker de hele tijd in touw
  • Veel mensen na een gezellig samenzijn of feestje gebracht en gehaald
  • Vriendelijke blije mensen in de auto
  • De pauze was bij de Mirandabad. Beetje nostalgisch. Toen de kinderen nog klein waren zaten ze om de hoek op de peuterschool en natuurlijk zijn we ook regelmatig wezen zwemmen.
  • Stond op de bijna lege parkeerplaats (niet in een vak). Handhaving kwam langs met zo’n kenteken scanner auto. Benieuwd of ik nog een boete heb geïncasseerd.
  • Weer eens alle hoeken van Amsterdam gezien
  • Herken meer en meer waar ik ben en hoe het in elkaar zit (verbinden van de eilandjes)
  • De rittenapp deed aan het eind behoorlijk raar, maar daar had ik alleen last van
  • Tot 01:50 bezig, een record tot nu toe
  • Heen en terug wind mee, zo wil ik het altijd

Het begon allemaal zo goed

Steeds meer bomen in piek bloei. De geur, de schoonheid. Zonnetje komt door, had de wind in de rug en het was niet koud. Jas ging halverwege weer uit.

Na de reguliere werkvoorbereidingen stapte ik in mijn auto en begon mijn dienst om 15:30. Fijne passagiers. Alles mooi op tijd. Druk op de weg maar het bleef stromen.

En toen reed ik de Piet Heintunnel in, doe de lichten aan en blijkt het linkerlicht het niet te doen. Kleine tegenslag. Na wat overleg gaan we voor een autowissel voordat het donker wordt. Dus na wat ritjes was ik rond 18:30 (het is nog licht om die tijd!) terug op de basis voor een nieuwe auto.

Maar toen begon de rittenapp allemaal errors te vertonen, was de centrale onbereikbaar en zat ik ineens in een vreemd soort niemandsland. Na een half uur komen meer collega’s binnen. De één om diensten te starten, de ander om te eindigen. Allemaal dezelfde errors. Bleek dat er een zeldzame algehele storing te zijn, alles lag plat. Om acht uur startte het weer op en een half uur later reed ik eindelijk in een andere auto. Mensen ophalen die al uren wachten. Zo zie je maar weer hoe belangrijk deze dienst is en hoe afhankelijk we allemaal zijn van de technologie die het mogelijk maakt.

Vroeger kreeg je bij de start van je dienst een briefje met daarop je ritjes. Lijstje afgerond ging je terug voor een nieuw lijstje. Nu kun je reserveren via app en telefoon en worden de verzoeken direct zichtbaar bij de desbetreffende chauffeur. En kun je de chauffeur volgen waar die is en hoe lang het nog gaat duren. Tot dat het mis gaat…

En zo is er nu een tweede hiaat in mijn pauzefoto concept. Kan het nog wel rechtpraten. Had namelijk niet echt een officiële pauze en ook geen uitzicht door mijn voorruit. Had tenslotte de auto geparkeerd en afgesloten.

Oh ja, en het zou niet gaan regenen. Het zou zeker droog blijven. Dus geen regenpak meegenomen zoals de vorige keer. En wat deed het toen ik terug wilde fietsen? Regenen. Gewacht tot het ergste voorbij was en daarna klein beetje nat geworden. Gelukkig had ik een muts mee, met klep.

Een droog regenpak

Uitzicht vanuit de voorruit van een autobus. Het is donker. Het enige licht is van de lantaarnpalen. Rechtvoor een aantal geparkeerde auto's. Rechts een tiental geparkeerde fietsen. Daartussen de stoep. Achter wat kale bomen
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240312 – 20:47
Locatie: 52°20’59.838”N 4°53’6.288”E
Hoogte:1,21m
Richting:33,261 (magnetisch noorden)

Had vandaag een regenpak aan. De laatste keer was meer dan 30 jaar geleden. Mijn regenpak was al die tijd een pet met klep zodat het niet in mijn ogen kwam. Nat worden vond ik niet heel erg. Maar als je daarna nog moet rijden en diep in de nacht moet terugfietsen (OV verbinding is sporadisch na twaalven) is dat erg onhandig.

Dus, na twee maanden uitstellen, vorige week met grote weerzin eentje gekocht. Vandaag was de dag dat de aanschaf zou worden gerechtvaardigd! Op de terugweg zou het met zo’n 83% zekerheid gaan regenen!

Tegen het eind van de dienst regende het. Toen ik uitklokte regende het. Toen ik mijn regenpak aantrok regende het. Toen ik wegfietste regende het. Maar nog geen minuut daarna werd het droog.

Mijn capuchon nog afgedaan in de hoop dat de weergoden daardoor toch nog wat regen zouden laten vallen. Mocht niet baten. Bij thuiskomst was het regenpak droog. Na meer dan 30 jaar een regenpak aangetrokken en dan stopt het met regenen.

Veertien uur in beweging

Weer aangekomen in Den Helder na een weekendje Texel bij lief.

Straks een avonddienst draaien. En zo gaat mijn twaalfde maart bestaan uit 7 uur slaap en 14 uur in en op rijdende vervoersmiddelen. De overige drie worden besteed aan wakker worden, inpakken, wachten, eten, lunch klaarmaken, badderen en nog een beetje Netflix.

Statische elektriciteit

Uitzicht vanuit mijn autoraam op de straat met aan beide kanten appartementen met 3 lagen. Zijn blokkendozen. Zon schijnt op de linkerkant van de straat en de lucht is blauw.
Mij uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240308 – 13:50
Locatie: 52°21’54.06”N 4°52’7.71”E
Hoogte:-2,35m
Richting:93,922 (magnetisch noorden)

Vandaag reed ik in de ID3. Na een tijdje busjes te hebben gereden is dit een welkome verandering. Meer contact met mijn vrolijke, lente genietende, nieuwsgierige, openhartige, gesloten, introverte, boze, verontwaardigde, lieve, bezorgde, continue pratende, stille, genietende, sombere, (uit)gelaten, verbaasde passagiers.

Wel werd ik een beetje gek van de felle statische elektriciteit die vrij komt elke keer als ik uit de auto stap. Hoef er maar een tel in te zitten en het is weer raak. Soms zelfs twee ontladingen per keer. Niet aan de mensen gevraagd of ze er ook last van hebben. Volgende keer doen.

Pauze lunch

Op een metalen keukenblad ligt een uitgeknepen alpro yoghurt pak (mild & creamy zonder suiker) met daar bovenop de schillen en klokhuizen van twee appels.

Mijn lunch tijdens mijn werk is altijd een variatie van de Alpro Mild & Creamy zonder suiker + fruit + beetje muesli. Soms met wat hagelslag en/of kaneel. Dat stop ik dan in een stalen goed afsluitbare container, waar de muesli de komende uren de yoghurt opzuigt.

Je weet nooit waar je bent voor je pauze begint dus iets meenemen is noodzaak.

Zijwind assistent

Uitzicht vanuit mijn autoraam met een parkeerplek bij het OLVG in Amsterdam Oost. Heb zie een kleine rotonde en de ingang rechts naar de parkeergarage en een stukje van het ziekenhuisgebouw. Achter de rotonde fietsen en daarachter het Oosterpark. Het is een mooie zonnige dag.
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240307 – 16:54
Locatie: 52°21’33.5″N 4°54’58.5″E
Hoogte:3,6m
Richting:289,348 (magnetisch noorden)

De auto’s worden steeds slimmer en willen je graag helpen veilig te rijden. Mooi. Maar met grote regelmaat zijn ze echt veel te gretig.

Zo zit ik met mijn passagiers te praten (of zij met elkaar) en de auto begint gewoon mee te kletsen. Moet dan echt mijn best doen om ze het zwijgen op te leggen. Ben door nauwe straatjes aan het rijden en de auto piept paniekerig aan alle kanten waardoor ik aan mijzelf begin te twijfelen. Rij over een witte streep en de auto wil het (onterecht) corrigeren. En vandaag ging de zijwind assistent ineens aan het werk. Schrok me de plure. Was op geen enkele manier een hulp en ook nog eens volledig onnodig.

Respect voor alle programmeurs die alle variabelen proberen te vangen in hun code. Maar vermoedt dat het nog wel een tijdje gaat duren. Er zijn gewoon veel vage situaties, teveel nuances. De werkelijkheid heeft een te hoge resolutie om met de huidige enen en nullen te bevatten.

42 op ’t Amstelstation

Nieuw werk vraagt om nieuwe hersencode. Mijn brein programmeert nieuwe routines, valideert en past aan. Veel van die code is op basis van aannames. Dus die continue feedbackloop is noodzaak.

Zo ook het vinden van de ideale plek voor mijn fiets in de stalling. Zodat de route naar de metro zo efficient mogelijk wordt. Het was even zoeken naar de flow, maar ik heb ‘m. De fiets gaat in rij 421. Natuurlijk de enige echte keuze. Moet het universum wel een beetje te vriend houden.

  1. The Answer to the Ultimate Question of Life, the Universe and Everything↩

Krapjes

Uitzicht vanuit een autoraam in het donker. Op de voorgrond rechts een blauw bord over laden en lossen en op de achtergrond bootjes de gracht en daarachter de verlichte flat met 8 verdiepingen waar auto's wonen. Met zijn klassieke rondingen waardoor auto's naar de volgende verdiepingen kunnen komen.
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240304 – 20:30
Locatie: 52°22’7.692”N 4°52’32.748”E
Hoogte:3,13m
Richting:78,805 (magnetisch noorden)

Was weer een avonddienst. Dus dan worden het donkere uitzichten. Deze keer op keek ik uit op de parkeergarage bij de Marnixstraat die iedere Amsterdammer wel kent. Was even zoeken naar een plekje. Mijn laatste passagier stapte midden in de Jordaan uit en daar is het smal en vol. De auto piepte paniekerig terwijl ik er doorheen reed. Was er gezellig druk zo op een maandagavond.

De dienst zelf was wat minder. De app waar alle ritjes op staan had alle tijden behoorlijk krap staan wat voor mij in ieder geval niet realistisch haalbaar was, waardoor mensen gemiddeld langer moesten wachten dan ik graag zou willen. Komt de sfeer in de auto niet ten goede.