Lag

Toen ik een maand geleden in Japan aankwam begon net de avond. We gingen lekker eten samen en rond middernacht nog in de onsen. Heerlijke manier om de reis van je af te wassen en lekker rozig te worden voor het slapen gaan. Vanaf dat moment zat ik in het dag en nacht ritme van Japan.

Terug in NL is het anders. Ik slaap wel in de nacht (in stukjes van twee uur), maar ben de hele dag duf. Ook lijkt mijn voedselverwerkingssysteem nog ingesteld te zijn op Japanse tijden en heb ik eigenlijk altijd “honger”.

Voelt raar maar is natuurlijk erg logisch. De realiteit is tenslotte absurd. Binnen vierentwintig uur onder een andere sterrenhemel zijn en nacht en dag dramatisch anders?

We zijn nu vijf dagen verder. maak eindelijk weer wat meer uren slaap achter elkaar en het lichaam lijkt het meer en meer te accepteren.

Backlog

foto van mij in de spiegel van een openbaar toilet op Tokyo station.

Heb net een twaalfde deel van het jaar buiten Nederland vertoeft. Gedocumenteerd met foto’s en hier en daar wat notities.

Een deel daarvan heeft de weg naar hier gevonden. Heel veel ook niet. Zo heb ik bijvoorbeeld nog maar drie van de tig dagen van de fietstocht beschreven. Als je er midden in zit ben je er druk mee. En net als mijn lichaam is tijd maar zeer beperkt rekbaar.

Beslissen om het alsnog te doen is niet makkelijk. Het kost (voor mij) veel tijd en aandacht. En als je bezig ben met het kristalliseren van het verleden ben je dan wel in het heden? Is het niet een potentieel verlies van momenten die je nu kan opdoen?

Maar na de realisatie van gister lijkt het me toch goed om te doen. In het moment overkomt en overmand het me. Kleien met de gemaakte foto’s notities en mijn geheugen laat het me meer beseffen en beschouwen wat ik heb meegemaakt. En vormt mijn perspectief op het leven en hoe ik er in sta.

*strooptmouwenop*

Alcohol kruiden

De vertaal app is een godsgeschenk. Anders zou ik me niet kunnen redden in Japan. En zijn ook nog genoeg echt hilarisch missers waar je 100% zeker weet dat dat niet klopt. Dze klopt wel.

Kom het vaker tegen net als deze van de curry. En ik blijf me hierover verbazen dat het een selling point is. Maar goed, ik drink geen alcohol dus geen idee wat ik mis. Misschien is het werkelijk een orgasmisch lekkere combinatie en is het een kwestie van tijd dat het tussen de kruidenrekjes te vinden is.

De reis naar huis is begonnen

Na gister zoonlief te hebben uitgezwaaid ga ik na een dikke maand Japan de reis naar Amsterdam beginnen. Het gaat nog wat in etappes. Doel vandaag is om het meest zuidelijke deel van Hokkaido te bereiken. Morgen stap ik in de snelle treinen naar Osaka. Als ik niet teveel knipper met mijn ogen zie ik nog wat van dat andere Japan.

We reden langs het pad waar de fietstocht begon. En volgen deels de route die we gefietst hebben de laatste dagen. Voelt vertrouwd en een heel klein beetje thuis. Bijzonder.

Dag zoon

17 september kwam ik in ditzelfde station aan, nu 19 oktober vertrekt mijn zoon naar Korea, het land van waar zijn vader via K-drama’s al jaren virtueel vertoeft. Daarna gaat hij weer naar zijn eerste liefde Japan.

De weken samen fietsen in Japan waren intens. Intenser dan gewoon thuis. Het afscheid voelt daarom helemaal niet oké. Cliché dat ingewikkelde loslaten.

Hij was de reden waarom ik naar Japan ging en nu voelt het leeg en betekenisloos zonder hem. Ik vertrek morgen richting Osaka met een koffer vol spullen van hem. Zoals de ouderlijke plicht voorschrijft.

Renault 4 vibes

Zag ‘m staan en dacht er gelijk aan. Even een oude er bij gezocht. Lijkt er zelfs meer op dan ik dacht.

Wordt er in ieder geval veel blijer van dan de nieuwe SUV versie van Renault zelf. Bah (ook al is ie elektrisch).

Ga vanavond koken

Moet ik dat hier vastleggen? Ja. Ben hier bijna een maand en nog niet gekookt. Mijn zoon vier keer. Tijdens de fietstocht was dat ook vaak niet mogelijk. We hebben een aantal keer een gemeenschappelijke keuken gehad maar geen zin. Blijkbaar was ik het standaard eten wat ik kan eten als vegetariër nog niet zat.

Nu wel. En we hebben een keukentje met een 1 pits gasstel tot onze beschikking. Dus pan gekocht en alle toebehoren om een maaltijd te fabriceren. Morgen nog een dag hier dus kan er in ieder geval twee keer mee koken voordat de kans bestaat dat ik het moet achterlaten.

Update:

Het is gelukt. Voldaan. Genoeg eten in de koelkast voor nog een dag, misschien wel twee :)

Herkenningspunt

Boven op een vierkant grijs gebouw van 4 verdiepingen staat een metalen constructie. Een toren met horizontale witte en rode strepen. Het steekt mooi af tegen de heldere blauwe lucht.

Voor mijn zoon is dit zijn herkenningspunt voor Asahikawa toen hij er voor het eerst kwam, bijna een jaar geleden. En toen we een paar dagen geleden weer terug kwamen van onze fietstocht, was dit ook wat je van ver kon zien. Vandaag kwam ik ‘m toevallig tegen tijdens mijn wandeling.