Wassen enzo

De was hangt kriskras door een kleine kamer langs wat gespannen touw.

Het is de dag nadat we terug zijn gekomen van de 23 daagse fietstocht door een deel van Hokkaido. Ik heb nog heel wat dagen te documenteren. Weinig tijd voor gehad tijdens de trip. In de ochtend terwijl zoon nog sliep mee begonnen maar daarna eerst de was gedaan en de gehuurde fiets terug gebracht, slaapje gedaan en het thuisfront wat bij gepraat.

Waarom de was niet gewoon in een droger proppen? Heb ik wel geprobeerd maar de drogers hier maken niet echt droog dus hang ik het op met wat touw dat ik span door de kamer heen. Hopelijk is het morgen droog.

Uitzendwolken

Een rood witte mast op een grijs gebouw met daarboven wolken die lijken als golven.

Ben verdwaald. Dacht dat ik wel van de fietsenwinkel (gehuurde fiets teruggebracht) mijn weg terug kon vinden. Nee dus. En nu kom ik deze mast tegen. De wolken lijken wel uitzendgolven. Tijd om mijn mijn maps app erbij te pakken die me de juiste richting op stuurt.

Kerst halloween?

Een kerstboom met lichtjes en daarnaast een uit stalen buizen bestaande pompoenkoets ook volgehangen met licht. Op een binnenplaats van winkels.

Nadat we zijn aangekomen in Furano knock out gegaan in de kamer. Daarna was het alweer donker (gaat snel hier) en tijdens de zoektocht naar eten wat extra rondgewandeld om te voelen hoe deze plek is.

Kom ik deze versierde boom en pompoenkoets tegen. Nu is Halloween wel iets hier, er worden tenslotte veel pompoenen in de omstreken gekweekt. Maar ik krijg toch vooral een kerstgevoel en daar ben ik nog niet aan toe.

Stekker ondersteuning

In een houten blokhut sit mijn adapter voor mijn laptop aan de stekker met de tenttas als ondersteuning zodat die erin blijft.

De stopcontacten in Japan zijn schattig maar ze zijn ook best onhandig omdat ze niet echt de zware stekkers en adapters vast houden zoals we dat in Nederland gewend zijn. Dus moeten we wat improviseren. De tent is net groot genoeg.

En omdat ik maar één stekker heeft die in het Japanse stopcontact past is de voor deze trip aangeschafte powerbank gelijk degene die de stroom verdeeld over mijn telefoon en laptop.

Miso pan

De miso pan koeken in verpakking op een rode ondergrond

Vlug vastleggen op de foto voordat ik ze opgegeten heb. Kwam deze tegen in de Coop JAびらとり 振内支所 in Furenai. Eindelijk koeken met wat gewicht. Alle koekjes en cakejes zijn 90% lucht. Kocht deze omdat ze gewicht hadden en dat was een totale verrassing.

Vijf sterren omdat ze naast een stevige hap ook een lekkere hap waren. Het doet me aan koeken denken in NL maar kan niet op de naam komen. Toch zijn ze heel anders. Hoop ze nog een keer tegen te komen. Koop ik er gelijk een paar pakken als noodrantsoen.

Regenwormen overal regenwormen

Een dode uitgedroogde regenworm op het asfalt

Vanaf de eerste dag dat we gingen fietsen viel me al op een halve meter op de (asfalt)weg er regenwormen liggen. Niet verder en niet dichterbij. En dat lijkt een patroon waar ik ook ben. Landschap, weer en hoogteverschil. Het maakt niet uit. Vandaag waren het er wel heel veel. Kom ik er anders drie of vier per fietstocht tegen nu denk ik wel twintig.

Weet niet waarom, wil het wel graag weten. Heb er theorieën over gehad maar die bleken niet steekhoudend. Dus vijf op de schaal van mysteries in mijn wereld.

Ode aan mijn waterfles

Leeg plastic transparant waterflesje aan die in een houder aan het stuur van de fiets hangt

Het water uit de kraan hier is niet per definitie drinkbaar. Dus koop ik mijn watertje. En hang die aan het stuur. Veel van die flesjes waren van zacht plastic. En toen vond ik deze. Lekker stevig en 600ml. En die is bijna de hele trip met me mee gegaan. Met nieuwe flesjes vulde ik deze.

Maar nu moet ik er toch afscheid van nemen en dat terwijl de trip bijna volbracht is. Zie wat micro organismen ontstaan. Geen wonder want de zon kon het op sommige momenten erg warm maken.

Natuurlijk krijgt hij 5 sterren. Hij heeft honderden kilometers afgelegd. Veel hobbels en bobbels doorstaan. Meer liters water gedragen dan waarvoor hij ooit bedoeld was. Hij heeft zich kranig geweerd en mij veel en de nodige verfrissing gebracht.

Tomaten ijs

Het was tijd voor een grote pauze. Al weer aardig wat kilometers gemaakt en mijn lichaam wint het steeds meer van mijn wilskracht. Mijn stop was in Furenai. Eigenlijk mijn tweede stop. Aan het begin van het dorp was een coop waar ik wat lekkere koek en wat druiven kocht.

Nu kwam ik dit ijs tegen en kon het niet laten het te gaan proeven. Het was hartig en ook weer niet. Precies op die grens wat ik erg knap vindt.

Drie sterren omdat het ook wel wat meer smaak zou kunnen hebben. En 600円 voor een bakje ijs? Dat zou deze zuinige Nederlanders nooit meer doen.

De vuurwerkboot

kleurrijke boot aan de steiger. Er zijn mannen bezig vuurwerk voor te bereiden. Op de achtergrond de eilanden van Lake Toya en een lucht vol regenwolken.

Elke avond om 8 uur gaat hier bij Lake Tōya een bootje langs de oever die vuurwerk afsteekt en iedere avond staat de boulevard vol met mensen. Echt zo’n toeristisch ding.

Denk dat alle hotels aan het water het samen bekostigen. Hij lijkt steeds op bepaalde stukken van het water stil te liggen en dan een dosis de lucht in te jagen. Weer een stukje verder varen en weer een dosis. Zal een stukje luxe gevoel geven voor de gasten die vanuit de ramen het kunnen aanschouwen.

Als ze alles in één keer de lucht in zouden jagen dan zou je 5 minuten lang een geweldig spektakel hebben. Maar nu verdelen ze het over de hele oever. En dan wordt het ineens niet veel meer dan zo nu en dan wat sterretjes en knallen. Eén ster omdat ze toch sterren maken.

Bootjes kijken in Japan

Kan mijn hobby hier in Japan maar weinig botvieren ondanks dat het een eiland is en ik aardig wat kustlijn heb afgefietst. Dus toen deze hongerige ogen deze op het droge tegen kwamen moesten ze op de foto. Zag me al met de groene wegvaren ondanks dat het geen catamaran is en Lake Tōya niet aansluit op ander water.

Goeie slaapplek

ouderwetse kast waar nu schoenen in worden gestald bij de loby van het huis. Maar daarop weer allemaal eigenzinnige beelden en spullen

De zoon heeft een relatief goedkope en goeie slaapplek gevonden in een oud huis in Otaru waar we een paar dagen blijven. Ze hebben hun best gedaan het gebouw van karakter te voorzien wat zeker gelukt is.

Er is een gemeenschappelijk keuken dus zoon heeft weer plannen om te koken. Heb zo langzamerhand het opgegeven dat ik maaltijden ga vinden zonder vlees, dus improviseer ik meestal wat. Maar morgen wordt ik weer door mijn zoon getrakteerd op een zelfgemaakte warme maaltijd.

Opinel

Een ingeklapt opinel zakmes met een houten handvat op een witte achtergrond

Op fietsreis zijn zonder mes is ingewikkeld. Messen zijn handig. Maar het kleinste mesje meenemen naar Japan kan niet. Na weken zonder was ik zo blij toen ik ‘m kocht. Terwijl ik eigenlijk nooit blij ben iets te kopen. Hier zag ik eindeloze potentie zich ontsluiten.

Als ik ga (terug naar Nederland) wordt dit mijn eerste erfstuk aan de zoon.