Droomde dat ik bij een boerderij groentes kocht. De boerin verzamelde ze voor me en deed er nog wat voor de geef bij die al wat plekjes hadden. Heel aardig. Toen het tijd was om te betalen werd ik wakker. Nu voel ik me schuldig dat ik haar daar zomaar heb laten staan.
Alles komt goed
Mijn overpeinzingen, fascinaties, dat wat mij overkomt, ik van hou, dat goed is om te koesteren en/of waar mijn hart of brein sneller van gaat kloppen.
(vrouwen en kinderen eerst)
Er zijn 3.800 berichten onder Alles komt goed.
Even bewegen
Rijdend voorwerp
Maan
Wisła & Józefa Piłsudskiego
Trots op zijn stad
Heldere taal
Geen idee wat er geschreven is, maar is duidelijk genoeg.
Elfhonderd kilometer vrachtwagens
Reed een ritje naar Polen. Elke keer als ik in een auto stap waar ook naar toe ben ik onder de indruk van de hoeveelheid vrachtwagens. Maar tijdens deze rit van pak ‘m beet 1100 kilometer was het wel echt absurd. Ze nemen gewoon een hele rijbaan in. Zou graag de statistieken zien van het aantal vrachtwagens die vandaag (deels) mijn route hebben gereden en hoeveel kilometer we dan kunnen vullen. Wat slepen we toch krankzinnig veel spullen heen en weer.
Vriendelijk
T-mobile is Odido geworden. Dat heeft dus naast een nieuw logo en een nieuw ontwerp van de site en app ook voor nieuwe communicatie gezorgd.
Is wel gek natuurlijk. De cultuur daar is niet ineens anders, maar voelt al wel anders. En zo op het eerste gezicht vriendelijk, duidelijk en zelfs een betere service. Mijn unlimited pakket is ook hier in Polen geldig?
Dat was iets te vroeg gejuicht. In de SMS zijn ze iets uitgebreider. Heb 35GB per maand aan data te verstouwen. Dat gaat lukken.
Twee bekentenissen
Dit was niet het plan
Fietsen langs de Zaan
Droomboot
Op bezoek bij de experts
Was vandaag bij de familie Bloem. Leren hoe ik mijn rugsteun van de kajak moet monteren en wat moeren en weitjes proberen te scoren als vervanging voor de lekkende en doorgedraaide.
Elke keer weer onder de indruk van de service. Ze nemen echt de tijd voor je. Ik ben weer wat wijzer en moet gaten gaan boren in mijn kajak. Wat ik liever niet doe :) Benieuwd wanneer ik daar de moed voor heb verzameld.
Klooien en hopen
Herfstbloemen
Ik wordt altijd een beetje depri van de herfst. Hoe het daglicht toch behoorlijk snel minder wordt en kleur langzaam verdwijnt. Om mezelf een beetje op te vrolijken heb ik vandaag alle bloemen die ik tegenkwam gefotografeerd. Voel me gelijk een stuk beter.
Betrapt
Ze maakt altijd stiekem foto’s van me. Maar nu zag ik het.
Haventrap
Altijd goed om te weten waar je uit het water kan klimmen als je erin gedonderd bent.
Afgescheurde dagen
Weer zo’n herinnering dat het jaar voorbij vliegt.
Dag skelter
Heeft menig kinderhart harder laten kloppen en was een ultieme stuk speelgoed. Nog even gekeken of ie wel echt stuk was en on-reparabel. Maar er werken veel handige mensen daar bij Novalishoeve dus ga er van uit dat ie echt niet meer te redden is.
Kwetsbaar leven tussen de mat
Ze hebben allemaal hun eigen veilige nisje en ze steken nog net niet boven het hoogste deel van de mat uit. Dus nog geen last van plat stampende voeten.
Op weg naar Texel
In het donker mijn weg vinden naar Els door glas, buizen, lijnen, kleuren, lichtbronnen, patronen en constructies.
Pick up point
Bewijs
Bewijsstukken A,B en C dat het toch echt herfst is. Ben nog in ontkenning maar het wordt steeds moeilijker.
De boter eruit braden
In de ochtend Texel afgecamperd. En Els einde middag nog kunnen overtuigen om de laatste warmte nog even op te slurpen op het strand. Zelfs weer gezwommen! Els dan. Ik ben tot mijn borstkas in het water geweest en dat was koud genoeg :)
Ook nog gelonkt naar een bootje genaamd Rose…
Zeebruid
Het exceptionele mooie weer aangegrepen om met Els maar de zee te gaan. Dit jaar voor het eerst. Toen mijn moeder deze foto zag zei ze “het lijkt wel een bruid”. Denk dat het zo is. Els en de zee hebben een speciale band en waarschijnlijk hebben ze het vandaag beklonken.
Pijnloos
Gegalvaniseerd
Bij aankomst op Texel kwam ik deze schoonheid tegen. Mijn eerste (en laatste) auto was een veel jongere generatie Acadiane. Toendertijd ook gedacht de auto te galvaniseren om mijn dierbare en kwetsbare auto te behoeden voor de tand des tijds. Gaaf dat iemand het gedaan heeft.
De Hilversumse heide
Met Gea op de bonnefooi Hilversum uitgereden op deze hete dag. Geen verwachtingen, gewoon even fietsen. Uiteindelijk zijn we uren weggeweest door de bossen en de nog bloeiende heide. Spontaan onze weg kiezend. Veel meer gefietst dan we dachten. Het was heerlijk en prachtig.
We eindigden op een voor mij nostalgisch stukje natuur: de heide bij Bussum Zuid. In mijn Natuurmonumenten jaren fietste ik hier altijd doorheen richting kantoor. Het beste begin en einde van de werkdag.
Staat me goed
Was een fervent brommerrijder in mijn puberjaren. Het snelste wat mijn zündapp gereden heeft is 90 km per uur. Met mijn neus op de tank en met een stevige wind in de rug duurde het even om daar te komen.
Mijn broer is nogal een sleutelaar en zijn eerste motor vond hij volgens mij op zijn 14e bij het afval. En hij kreeg ‘m rijdend! Daar heb ik toen ook even op gereden. Was geweldig. Vanaf dat moment was de verleiding om ook mijn motorrijbewijs te gaan halen stevig.
Uiteindelijk nooit gedaan, maar dat gevoel behouden. Mijn broer heeft het wel gedaan en mijn jongste zoon is er ook ernstig over aan het denken. Dit weekend hebben we allebei even een stukje op zijn elektrische motor mogen rijden.
Waaaaan-zin-nig! Ken je van die cartoons waar de persoon op een motor zit maar eigenlijk als een vlag aan het stuur wappert? Dat was ik. De acceleratie is enorm, en dat was slechts in de eco modus…
Mijn zoon en ik willen nu allebei zo snel mogelijk ons motor rijbewijs halen :)