Vervlogen moderne tijden

In veel plekken waar we overnachten is er allemaal meubilair met ingebouwde knopjes die ooit heel modern hebben gevoeld. De knopjes doen het vaak maar voor de helft en zitten wat los.

Vindt het prachtig. Soort gelaagde tijd. Ben omringt door tijdcapsules. Spullen blijven als ze het nog gedeeltelijk doen. En het voelt best vanzelfsprekend. En als het echt nodig is, wordt er gewoon wat bij geplaatst of wat ge-retrofit.

Hier bedienen de draaiknoppen nog de lampjes op het kastje. De rest knopt ook nog lekker maar bediend niets. Hangt in ieder geval nog genoeg draad onder om de knopjes wat te laten doen.

National FF-181P-D nood licht

Licht als het nodig is. Vindt ‘m prachtig. Gaat al een tijdje mee als ik het internet mag geloven. Ziet er nog uit als nieuw. Natuurlijk vijf sterren.

“The flashlight is the National brand “Jōbitō” (常備灯) model, likely from the Showa era (1926-1989) in Japan. The National brand was used by Matsushita Electric Industrial Co., Ltd. now Panasonic.”

Ontbijt

Gister kwamen we zonder reservering laat aan bij Lake House Shumarina. Normaal gesproken bieden ze een maaltijd en een ontbijt aan. Ontbijt ging nog wel. Maar omdat ik vleesloos eet was dat blijkbaar een uitdaging.

Vers uit de koelkast. Koude nietszeggende taaie broodjes die eigenlijk allemaal hetzelfde smaakten ondanks de verschillende vormen. Eén ster voor de moeite.

Ingenieus

Het zeewier en de rijst zitten samen in de verpakking op de plek waar het moet zitten en toch raken ze elkaar niet (zodat de zeewier lekker knapperig blijft). En als je het op de juiste manier open maakt dan zit het zeewier gewoon om de rijst. Mij nog niet gelukt maar anderen doen het vanzelf.

En letterlijk een paar gevonden die geen vlees in zich hebben. Daarom vier lampjes. Waarom geen vijf? Omdat ik wou dat er meer hapklare variatie was voor de niet vleeseter.

Autootjes zijn beter

Een rood kleine auto met laadbak staat te wachten bij het stoplicht in het dorp. Niets is zo fel  en glimmend om 'm heen.

Hij valt echt op in het landschap. Rood en glimmend. Vind het een prachtig exemplaar. Hier op Hokkaido zijn er veel kleine maar zeer functionele auto’s. Waarom hebben we die niet meer in NL? Waarom hebben wij de SUV trend. Hier hebben ze brede wegen maar kleine fijne auto’s. Maakt het gemoedelijker.

Ze kunnen alles wat een grote ook kan en vaak meer ruimte binnenin dan je zou verwachten. Vier sterren omdat het toch auto’s blijven en de elektrische variant zie je bijna niet.

Zomaar heerlijk eten naast de deur

Een vegetarische soep met daarin/op gefrituurde groentes in een laagje deeg. Het was heerlijk
日本、〒074-0411 北海道雨竜郡幌加内町幌加内1037−14

Echt naast de plek waar we overnachten is een restaurant waar ik meer dan aan mijn trekken kom. Een mooie bekroning op onze eerste fietsdag samen. Ook nog een lokaal toetje geprobeerd.

Smaakt nog lekkerder na een dagje bewegen in de buitenlucht én het niet verwacht. En de familie die het runt waren heel aardig.

Sloffen voor iedere gelegenheid

De bluawe sloffen bij de badkamer en er is ook een nijntje versie voor de kleineren onder ons. En die staan tussen de grote in. Mooi beschermd.

Er is hier een goeie gewoonte. Je trekt je schoenen uit in de portiek voordat je het huis binnen gaat en verruilt deze voor sloffen. Ben je in je kamer dan doe je je sloffen weer uit in de mini portiek van je kamer. Ga je naar de gemeenschappelijke badkamer? Zelf daar ruil je je sloffen om voor badkamersloffen. Is nog zeer wennen, maar vind het geweldig. Ook een mooi ritueel. Het kost meer tijd om een ruimte in te komen en je beweegt je bewuster door een ruimte.

Mijn slofvaardigheid laat te wensen over. Kom er ingewikkeld in, struikel regelmatig en ze zijn soms glad. Vaak te klein. Dus daarom een ster eraf. Waar zijn de sloffen voor beginners?

De heat wave master

Een poster van de heat wave master die mij een hele nieuwe ervaring heeft gegeven. Het is 'm echt.

De Onsen is geweldig. Mijn lichaam raakt verslaafd. De afgelopen twee dagen hebben we om twaalf uur ’s nachts een sessie van de Heat Wave Master. Die stookt de sauna extra op met oliën en water op de hete stenen. Om daarna deze brandende hete lucht met diverse waai technieken naar ons te brengen.

En dat allemaal terwijl hij met een heel rustgevende stem uitleg geeft wat hij doet. In het Japans. Maakt niet uit, het geeft me vertrouwen dat ik de hitte, die mijn lijf nog nooit gevoeld heeft, aan kan.

Het was super intens. En ze weten het. Je krijgt vooraf een ijsklontje voor in je mond. Ook wordt de sessie kort onderbroken om af te koelen (en dat wil je). Om daarna nog even een tandje hoger te gaan met twee ijsklontjes.

De beste man heeft me iets compleet nieuws laten ervaren. Meer dan vijf sterren gaat niet, maar wel meer sterrende sterren!

Magnetron Curry met red pickled ginger

Als je niet zelf kan koken is het in Japan zoeken naar die naald in de hooiberg voor vegetarisch eten. Wel is er altijd wel een magnetron op de gang waar we verblijven en een convenience store om de hoek.

Morgen begint onze fietstocht door Hokkaido en daar zal het nog moeilijker zijn. Dus gekeken wat voor eten “veilig”, eetbaar en voedzaam is in zo’n winkel. Vaak op één hand te tellen en altijd in flux omdat niet elke winkel hetzelfde assortment heeft.

Deze keer rijst met curry, voorgekookte eieren en pickled ginger gescoord. En om het eetbaar te maken moest de rijst en curry in de magnetron. Iets wat ik zeker al 25 jaar niet heb gebruikt.

Had best een lekkere smaak. Semi voedzaam, al moet het gezonder. En opwarmen in de magnetron… niet mijn ding. Er blijven twee sterren over omdat het fijn is noodzakelijke energie te kunnen tanken. Mijn lichaam weet namelijk (nog) niet goed de ruime vetreserve te benutten.

De eerste was

kleurige t-shirts opgehangen aan de gordijnrails om te drogen

Minimale spullen mee genomen, moet tenslotte in de fietstassen passen. Dus moet er na een paar dagen een was gedaan worden. Niet gedacht aan een waslijntje. Heb ik de gordijnrails maar schoongemaakt en daar alles aan gehangen. Gelukkig veel ramen hier dus alles paste er net op.

Een smakelijke curry (zonder alcohol)

Nadat het niet gelukt was bij de vorige stek vonden we kleine winkeltjes waar je achter een piepkleine bar zou kunnen zitten. Maar buiten in het zonnetje waren ook plekken om te eten. Gesmuld samen met mijn zoon en de libelle.

Zomaar vegetarisch en zonder dat je het idee had dat de kok er van in de war raakte maar gewoon iets lekkers maakte. Eten drie sterren en twee voor het gezelschap en het zonnetje.

Eten en bruidsadvies

Een houten bar met daarop een glazen theesysteem vergelijkbaar met het trekken van koffie.

We zochten een plekje om te lunchen waar ook ik wat vegetarisch kon eten. Dat lukte hier niet.

Ze was heel druk met de bestellingen van alleen maar vrouwelijke klanten. En uiteindelijk bleek ze voor mij alleen maar thee te hebben. Het eten zag er wel heerlijk uit in deze gemoedelijke huiskamer die voor de andere helft een bruidswinkel en adviesbureau was. Dat kan gewoon.

Deze stoel stoelt ook

Een japanse stoel zonder poten. Uit één stiuk plaatmateriaal en met een gat in het zitvlak en de rug.

Lekker uit één stuk en wat gaten erin die ook zo zijn functie hebben (komt een kussen op). Hou erg van de eenvoud.

Toch geen 5 sterren. Ben te stijf om lang ontspannen te zitten. En het schuift niet zo makkelijk. Dus schuif ik de tafel naar de stoel in plaats van de stoel naar de tafel.

Buizen om de buizen

De tegels boven een klein keukentje. De tegels zijn wit met 3 blauw paarse vierkanten verdeeld over het vlak. De kraan hangt daar aan en de koperen buizen die het water er naar toe brengen zitten niet in de muur maar worden bedekt door stevige witte pvc buizen.

In mijn oude huizen waren de koperen buizen gewoon zichtbaar. Nu worden ze verstopt achter muren. Ik vind dit eigenlijk ook een hele simpele maar prima en veilige oplossing. Je kan er altijd nog bij als er wat is. Dus verdiend alle sterren.

Asahikawa’s bling

De avond is gevallen en we zijn op weg naar een plekje om wat te eten. Asahikawa heeft veel meer neon, grote kleurrijke reclame en luidsprekers die de aandacht trekken dan ik gewend ben in Amsterdam. Staat in schril contrast met hoeveel mensen op straat zijn. Maar het is een donderdag, dus dat kan het zijn. Voelt ook een beetje als vergane glorie.