Alles komt goed

Mijn overpeinzingen, fascinaties, dat wat mij overkomt, ik van hou, dat goed is om te koesteren en/of waar mijn hart of brein sneller van gaat kloppen.

(vrouwen en kinderen eerst)

Er zijn 3.800 berichten onder Alles komt goed.

Einde van een tijdperk

Schuin van boven gefotografeerd stalen Smeg gasfornuis met 5 pitten. De ovendeur staat open en daar ligt de handleiding op.

Als er iets was wat ik toen echt graag wou, dan was het dit fornuis. Het koste wat maar dan had je ook wat. Een gedegen gemaakte Smeg met 5 pitten en ruimte voor de pannen en potten. Heb er meer dan een decennia met veel plezier op gekookt en in ge-ovend.

En nu gaat hij weg. Op de Zeeburgerdijk wordt er niet meer op gas gekookt maar op inductie. Zal mijn Smegje missen.

Caro poste deze foto op binnen een weggeefgroep en gelijk een reactie. Gelukkig heeft het dus een nieuw thuis gevonden. Dat doet me goed.

De vloer is er!

zoon draagt pakketten met kurkvloer de nog niet geschilderde kamer in

De zorgvuldig uitgekozen kurkvloer in klikvorm is er. Ongeveer zeshonderd kilogram dat drie trappen op moet. Zweten in november. En anderhalve maand later heb nog steeds een pijnlijke gammele knie. Gelukkig heb ik een zoon met spierballen om dat wat dragelijker te maken.

Voor we het kunnen leggen heeft het tijd nodig om te acclimatiseren (dus kachel de hele tijd aan *slik*) en moeten de muren geschilderd zijn. Nog 11 dagen voordat de spullen komen…

Droom komt uit

Zoon heeft iets gedaan waar ik ook wel veel aan gedacht heb maar nooit heb doorgezet. Hij is nu eigenaar van een motor. Na er jaren over te praten en te dromen, een jaar kijken en voelen (en het rijbewijs halen) heeft hij de afgelopen weken daad bij het woord gevoegd. De 24ste wezen kijken en de 30ste opgehaald.

Dit is een jongen die vanaf zijn 16e met zijn scooter door Amsterdam gaat en het boven alle andere soorten van mobiliteit ervaart. Was dus een kwestie van tijd. Heeft nog tot zijn 21ste gewacht. Het is een mooi degelijk ding. Goeie level up. Al ben je als ouder nu natuurlijk wel ietsje ongeruster.

Na meer dan 10 jaar een kijkje genomen

Binnenkant van een macbook pro uit 2013

Mijn computer wilde opstijgen en werd eitje bakken heet. Om te zorgen dat ie niet ter plekke smolt, ging het de rekenkracht begrenzen. Er was niet meer omheen te werken.

Waarom niet eerder ingegrepen? Al meer dan 10 jaar doet het zijn ding zonder ooit tegen te sputteren. Was als de dood de delicate balans te verstoren. Maar mijn zoon wist me te overtuigen en dus spulletjes gekocht voor de operatie.

De boosdoener bleek indrukwekkende hoeveelheid verzamelde stof. Was een wonder dat de computer het nog gewoon deed. En na het heel voorzichtig schoon te hebben gemaakt is de computer weer stil en in sommige gevallen lekker warm. Zoals het hoort.

Dank je wel laptopje, dat je het blijft doen.

Mijn uitzicht is terug

uitzicht vanuit de voordeuren naar het balkon aan de zuidkant van de woonmaker. Kijkt uit op een straat met bomen in herfstkleuren en rechts en achter wat gebuwen en blauwe lucht. De ochtendzon schijnt naar binnen
Het uizicht aan de noorzijde van de woonkamer. Bestaande uit twee ramen een tussenraam een deur met glas en een bovenraam. Het is een soort mozaïekje. Je ziet woonboten, bomen en helemaal daarachter wat daken afsteken tegen een mooie Hollandse lucht.
Uitzicht vanuit de zuidelijke slaapkamer. Kijkt uit op een straat met bomen in herfstkleuren en rechts en achter wat gebouwen en blauwe lucht. De ochtendzon schijnt naar binnen
Uitzicht vanuit de noordelijke slaapkamer. Het uitzicht bestaat uit bomen en daarachter en tussen wat daken en gebouwen afsteken tegen een mooie Hollandse lucht.

Een van de grootste bijzonderheden van dit huis (waar mijn kinderen groot zijn geworden) is het uit- en zonlicht. Het is genieten.

Vandaag is nog niet de oplevering van de gerenoveerde woning dus heb het uitzicht nog niet echt terug. Maar die zit aan te komen. Ondanks dat ik zo mijn bezwaren heb zullen ze het gewoon afdwingen. Als huurder met minimale mogelijkheden is het uiteindelijk meebewegen en kijken of je het via andere wegen toch nog voor elkaar krijgt.

Nog meer reden om het met volle teugen op te slurpen.

Om ’t hoekje

Drie keer per week werk ik bij het Aanvullend Openbaar Vervoer in Amsterdam (sinds januari 2024). Je pauze (van een half uur) is ongeveer waar je laatste rit was. Het kan dus overal zijn en op elk tijdstip. Die toeval vind ik leuk en ben dus foto’s gaan maken van mijn uitzicht vanuit de auto.

Soms vergeet ik het, zoals afgelopen maandag.

20 september

foto van mijn uitzicht tijdens de pauze. links en rechts modern flatgebouw 10 hoog met balkons en daartussenin verbonden met laagbouw. Daarvoor bomen van 10 jaar oud in blad met blauwe lucht.
pauze 240920 13:43 | 52°17’39.252”N 4°52’8.382”E | richting: 267,56 | hoogte: -4,4m

22 september

Uitzicht vanuit de auto tijdens mijn pauze. Tijdens de schemeruren. Links een siloët van een appartementencomplex uit de jaren 80 van 4 hoog. in het midden wat grote bomen en een bewolkte lucht. recht een parkeerplaats met auto's
pauze 240922 19:55 | 52°21’33.432”N 4°56’32.988”E | richting: 307,189 | hoogte: 0,4m

Deze pauze was naast mijn woning. De kans dat dat gebeurd binnen het enorme gebied waar ik rij is uiterst klein.

Uitgevlogen

Beide zoons zijn nu aan de andere kant van de wereld. De jongste al vanaf 22 juli en de oudste vloog drie september uit om maanden weg te blijven1.

Ze nemen dat uitvliegen wel heel letterlijk en extreem, 12.000+ kilometers ver weg. Gelukkig hebben ze plannen om ook weer terug te komen.

  1. In de tijd dat hij naar Japan vloog reed ik de hele dag rondjes in Amsterdam en kwam ik nergens… de jeugd heeft de toekomst.↩

Veranderend licht

Kijkje in mijn werkzame leven in het Aanvullend Openbaar Vervoer in Amsterdam. Zodat ik het onthou. Week 35. Ook deze week vooral pauze foto’s.

28 augustus

sta met de auto onder het bladerdek op een warme dag. Rechts bladeren en nog eens bladeren. Ze nemen de helft van de foto in beslag. Links is er een kleine weg die richting de horizon loopt met allemaal bomen erlangs. Daarachter nog wat contouren van gebouwen. De zond schijnt door het bladerdek heen.
pauze 240828 – 15:29 | 52°14’33.51”N 4°50’18.708”E | richting: 190,455 | hoogte: -4,5m
  • Prachtige ochtendgloren
  • Veel glas ontweken
  • Prachtig avondlicht

30 augustus

Een mooie zonnige dag met blauwe lucht en de bomen vol in het groene blad. Ik sta in de schaduw van een gebouw voor me loopt iemand van me weg. De weg loopt door met bomen erlangs. Achter de bomen nog wat stukjes gebouw zichtbaar. Ervoor wat geparkeerde auto's
pauze 240830 – 15:46 | 52°19’23.838”N 4°58’35.412”E | richting: 73,457 | hoogte: -3m
  • Frisse ochtend maar prachtig windstil.
  • Het licht veranderd vergelijken met de zomer.
  • Mensen in de auto hebben het steeds over de herfst… ik blijf in ontkenning.
  • Vast is het thema van vandaag. Zoveel plekken waar het verkeer vast zit en ik dus ook.

1 september

Het is donker. Ik sta langs het water aan de oever op een zanderige parkeerplaats. Strookje groen is de grens tussen het water rechts en mij. Links de weg met wat auto's. Ik verlicht alles met mijn koplampen. De rest zijn wat lichtjes aan de horizon met de water als een spiegel.
pauze 240901 – 21:18 | 52°17’32.19”N 4°53’26.628”E | richting: 4,916 | hoogte: 0,3m

En hierom doe ik dit werk.

Dat dit bestaat

het Ajax stadion van een afstandje in een avondzonnetje en een blauwe lucht.

Het is toch eigenlijk een heel vreemd bouwwerk als je geen idee hebt wat voor functie het heeft. En dan nog. Dit is om een grasveld heen gebouwd waar ongeveer om de week 24 personen met een bal spelen om bij de ander in een netje te krijgen. Is dat eigenlijk wel normaal?

En het is kolossaal. Rij er regelmatig met de auto onderdoor en heb ooit eens in het stadion gezeten en had last van hoogtevrees.

Te vroeg en toch op tijd

Kijkje in mijn werkzame leven in het Aanvullend Openbaar Vervoer in Amsterdam. Zodat ik het onthou. Week 34. Deze week vooral pauze foto’s. Echt geweldig hoe ze variëren in tijd, plaats en gevoel.

19 augustus

een foto van was bomen en een fietspad slechts zichtbaar door de spiegeling van het glad waardoor je ook het dashboard van de auto ziet.
pauze 240819 – 16:21 | 52°18’49.89”N 5°2’32.51”E | richting: 113,648 | hoogte: -0,7m
  • Bouwvak voorbij?
  • Te vroeg en toch op tijd. Soms is het erg fijn voor mensen dat je veel eerder bent.
  • Wervelwindje gezien

20 augustus

Uitzicht op een parkeerplaats. Het raam is bedekt met water en dat vertekend de auto's die er staan. Op de achtergrond bomen en rechts daarachter een paar kantoorgebouwen
pauze 240820 – 17:31 | 52°20’28.548”N 4°49’2.802”E | richting: 45,225 | hoogte: -1,2m
  • Er lagen aardig wat spulletjes in de auto bij begin van de dienst.

23 augustus

Een mooi binnenplaatsje (gras en wat bomen) tussen 3 appartementencomplexen in. Ze staan haaks op elkaar en 5 hoog. Links ook nog wat parkeergelegenheid en 2 auto's. De zon is aan het ondergaan en schijnt oranje licht op de bvenkant van het gebouw rechts. Ook de wolken kleuren een beetje oranje.
pauze 240823 – 20:20 | 52°21’46.098”N 4°47’31.032”E | richting: 16,15 | hoogte: -1m

En hierom doe ik dit werk.

Hummus dieet

Op warme dagen geen zin om ook nog eens iets warms te eten. Dus voor de komende dagen is het dit. Waarom een paar dagen? Er moet een heel brood, twee kropjes sla, zes tomaten en natuurlijk de humus opgemaakt worden. De verpakkingen waarin ik het kon kopen bepalen.

De verrassing van vandaag

de spiegeling van de auto in de ramen van een gebouw.

Aan het begin van de dag weet ik nooit in welke auto ik ga rijden voor het RMC. Vandaag was het een rolstoelbus. Beetje anders dan de anderen. Het is een grijze, een automaat (wat fijn is), zonder cruise control (wat minder fijn is). En waar de rolstoelen worden vastgezet met behulp van een elektrisch systeem die hoofdzakelijk de volgorde dicteert van mijn handelen. Beetje overkill.

Het is goed om steeds in een andere auto te rijden. Minder kans op overbelasting van bepaalde delen van je lijf.

Powered by Jezus

Voor mij is het geloven in een God niet weggelegd, maar ervaar zo nu en dan de devotie en overtuiging bij anderen en het voelt als iets prachtigs. Deze auto straalde dat ook uit.

Sidenote: We bestickeren regelmatig onze auto maar niet onze bank, tafel of blender. Wat is eigenlijk dat mechanisme erachter?