Heeft iemand zich lekker uitgeleefd met zijn viltstift.
Ben het niet met de persoon eens.
We leven allemaal in onze eigen bubbel die wij ervaren als werkelijkheid. De mijne is er één waar we de mensheid en al het leven op aarde aan het verdoemen zijn. Maar de werkelijkheid van deze persoon lijkt me eigenlijk nog veel erger.
Vond de vlinder buiten, nauwelijks in staat te blijven zitten. Toch maar mee naar huis genomen ook al heb ik geen idee wat ik voor het beestje kan betekenen. Buiten laten zitten vind ik ook niets.
Binnen kwam ze/hij wat tot leven. Na veel fladderen en vallen een plekje gevonden. Wilde nog geen suikerwater. Kijken hoe het morgen gaat.
Update: de vlinder heeft nog een dag bij het plekje aan de muur gezeten maar is toen overleden. Lees nu net dat de stijgende temperatuur er voor zorgt dat insecten zoals vlinders niet in staat zijn goed te overwinteren omdat hun lichaamstemperatuur niet voldoende kan dalen en dat teveel energie kost. Zou dat ook het geval zijn met deze vlinder?
Ik was het zat om steeds weer die verschillende logo’s te zien van sociale media netwerken. Wil gewoon één icoon voor alles op mijn site. Geen onderscheid meer tussen tweets, toots, posts, updates of anderszins.
Even gekeken of er al zoiets bestaat. Heb het in die 5 minuten onderzoek niet kunnen vinden. Wel gezien dat anderen daar door de decennia heen ook wel behoefte aan hadden. Dus met wat inspiratie van hun heb ik deze voor mezelf gemaakt. Ik ben er blij mee, best een sympathiek hoofd ballonnetje.
Als het goed is is dat nu met terugwerkende kracht overal aangepast. Lang leve css!
Vroeger stopte ik ze in een plastic buisje en blies ik heel hard, meestal gericht. Maar zo aan de struik zijn ze ook mooi.
Vandaag zat ik per ongeluk precies goed op de bank dus maakte Caro een foto.
Gemaakt op deze dag (7 december) tijdens de Apollo 17 missie op weg naar de maan. Op ongeveer 29,400 kilometers afstand. Damn wat een beauty.
Via Humanoid History
In de zomer staat de zon te hoog om naar binnen te schijnen. Maar in de winterperiode zijn er een aantal maanden en een aantal uren waar de zon niet te hoog en niet te laag is om de kamer te verlichten en een beetje te verwarmen.
En hoorde ik anders op de galerij alleen maar menselijke geluiden in het voorbijgaan, nu heb ik er beeld bij!
Nee, maar ’t begint wel te wennen.
Na het uitstapje Polen en een paar dagen Texel is het weer tijd om naar de Amsterdamse basis terug te keren. De dag begint mooi.
Gister meegenomen uit Den Helder en vandaag lekker warm gemaakt in de airfryer.
Toen ik regelmatig even naar de overkant was met de camper in aanbouw kocht ik altijd oliebollen. Dus soort van traditie geworden :)
Station Naarden Bussum wordt belicht met lampen in de straat. De bladeren op die erop vallen krijgen er een extra gloed en doorzichtigheid van.
Mijn zoon werkt op moment in de bouw omdat een timmerman ooit zag hoe handig hij was en snel dingen oppikte. En zo werkt hij nu als ZZP-er voornamelijk met freesmachines en lasercutters en autocad bij een bedrijf die interieurs en decors maakt voor bedrijven en events. En dit allemaal naast het ontwikkelen van zijn eigen games en andere code.
Vandaag heeft hij zijn vorkheftruck certificaat gehaald. Omdat hij vond dat het er voor zorgde dat hij beter het werk kan doen. Niet omdat het van hem gevraagd wordt, maar omdat hij graag zich wil blijven ontwikkelen en de intrinsieke behoefte heeft om beter te worden in wat hij doet. Wat ik als vader erg gaaf vindt.
Dit was mijn kadootje aan hem om het te vieren. We hebben er samen wel een uurtje mee gespeeld :)
Op weg naar het treinstation Amsterdam Science park voor een dagje Hilversum.
