Asahi beer

oude reclame poster voor asahi bier waar op een schilderachtige manier twee lachende mannen met kleine zwarte snorretjes en golvend zwart haar samen proosten met een lachende vrouw in hun midden.

Een poster uit vervlogen tijden van een bedrijf dat sinds 1889 bestaat en nu best een grote speler is in de wereld. De poster hangt er niet uit nostalgie of voor de vibe. Hij hangt er gewoon nog steeds.

Asahi has a 48.5% share of the Australian beer market. In response to a maturing domestic Japanese beer market, Asahi broadened its geographic footprint and business portfolio through the acquisition of beer businesses in Western Europe and Central Eastern Europe. This has resulted in Asahi having a large market share in many European countries, such as a beer market share of 44% in the Czech Republic, 32% in Poland, 36% in Romania, and 18% in Italy.

Wilde er een foto van maken omdat ie behoorlijk “fout” voelt. Met de snorretjes en de imperialistische vibe. Maar dat kan zomaar allemaal projectie zijn.

Het baken Seicomart

Een convenience store van het merk Seicomart bij zonsondergang

Zo reizend met de fiets zijn de convenience stores echt een uitkomst. Ze hebben lange openingstijden (regelmatig 24/7), zijn wijd verspreid en hebben zelfs voor niet vlees eters enkele eetbare dingen.

Deze keten bestaat sinds 1971 en is specifiek voor Hokkaido. Je hebt ook nog de 7 Eleven en de Lawson en wat andere zeer lokale stores. Het is al zover dat ik weet bij welke ik wat kan krijgen. In totaal gaat het om een handjevol.

Elke keer weer verbaast hoeveel mensen er in de tijd dat ik er ben even langswippen. Vaak met de auto.

Een kloddertje kleur en vrolijkheid

Een busje met een cartoon hondenkop erop in 3d

De dorpen en steden van Japan zoals ik het nu leer kennen zijn vooral kleurloos. Functioneel zonder dat het geborgenheid of enige andere emotie uitdraagt. Maar zo nu en dan springt er iets uit. Zoals deze auto. Waarschijnlijk bedoeld voor kinderen. Want dan mag alles en kan het niet schattig genoeg.

Een blikje dat drinkt als een glas

Leeg blikje van boven op een houten tafel waar de hele bovenkant vanaf is in plaats van maar een klein gleufje

Drink geen bier, maar dit een maakt het drinken uit blik zoveel beter. De hele top gaat eraf en het gaat ook direct schuimen zodat je een echte schuimkraag hebt.

Vijf sterren. Het drinkt als een glas maar is een blikje. Snap niet waarom niet elk blikje niet zo is. Drinkt hopeloos uit zo’n gleufje. Wat mis ik?

De heat wave master

Een poster van de heat wave master die mij een hele nieuwe ervaring heeft gegeven. Het is 'm echt.

De Onsen is geweldig. Mijn lichaam raakt verslaafd. De afgelopen twee dagen hebben we om twaalf uur ’s nachts een sessie van de Heat Wave Master. Die stookt de sauna extra op met oliën en water op de hete stenen. Om daarna deze brandende hete lucht met diverse waai technieken naar ons te brengen.

En dat allemaal terwijl hij met een heel rustgevende stem uitleg geeft wat hij doet. In het Japans. Maakt niet uit, het geeft me vertrouwen dat ik de hitte, die mijn lijf nog nooit gevoeld heeft, aan kan.

Het was super intens. En ze weten het. Je krijgt vooraf een ijsklontje voor in je mond. Ook wordt de sessie kort onderbroken om af te koelen (en dat wil je). Om daarna nog even een tandje hoger te gaan met twee ijsklontjes.

De beste man heeft me iets compleet nieuws laten ervaren. Meer dan vijf sterren gaat niet, maar wel meer sterrende sterren!

Ik neem mee…

Bijna al mijn spullen die mee moeten op reis uitgestald op de bank.

Ga mijn zoon te ontmoeten voor een fietstocht van zo’n 2000 kilometer in Japan. Hij op zijn eigen fiets fiets en ik op eentje met elektrische ondersteuning. Realistisch, want ongetraind, middelbaar en gebrekkig. Zien hoe ver we komen.

De criteria:

  • Bagage moet op de fiets passen
  • Onder de zeven kilo blijven (heuse tabel gemaakt) 1
  • Passen in vooraf bepaalde dimensies2
  • Alleen maar spullen die ik ook werkelijk nodig heb
  • Moet zowel met koud, nat, zonnig en warm weer buiten kunnen vertoeven.

Wordt geen hobby van me. Je MOET altijd dingen kopen die ik NOOIT zou (willen) kopen. Toch nog twee sterren. Altijd fijn om zo min mogelijk mee te nemen. Geniet al mijn hele leven van minder in plaats van meer. Was ook erg leuk om de banden van mijn nieuwe tas af te knippen om 74 gram gewicht te besparen.


  1. eis van de vliegtuigmaatschappij

  2. zodat het ook als handbagage mee mag in dat vliegtuig

Nieuwe synapsen kwantificeren

Mijn brein en lichaam van 53 jaar oud gaan de komende weken veel nieuwe ervaringen opdoen. De nieuw aangemaakte synapsen in mijn brein kun ik natuurlijk heel nauwkeurig gaan beschrijven, maar ik wordt al gauw langdradig. Dat moet concreter, het moet kwantificeerbaar zijn. Dus grijp ik terug naar een gouwe ouwe.

De recensiekoning uit 2010:

Wij recenseren alles. En dan niet alles als in: ‘zowel boeken, cd’s, theater als films’, nee: ALLES. Dagen, de kwaliteit van kraanwater, de klinkers in de Kerkstraat, medicijnen, een droom, die chick waarmee we gisteren gezoend hebben. Alles. Wij leven nu. Onze site krijgt alvast zes sterren. En ja: het gaat maar tot vijf.

En om wat warm te lopen gelijk maar 5 sterren. Was erg fan van de site die 4 jaar bestond.

Uitgevlogen

Beide zoons zijn nu aan de andere kant van de wereld. De jongste al vanaf 22 juli en de oudste vloog drie september uit om maanden weg te blijven1.

Ze nemen dat uitvliegen wel heel letterlijk en extreem, 12.000+ kilometers ver weg. Gelukkig hebben ze plannen om ook weer terug te komen.


  1. In de tijd dat hij naar Japan vloog reed ik de hele dag rondjes in Amsterdam en kwam ik nergens… de jeugd heeft de toekomst.

Omruilen vs repareren

Vandaag ging ik de iPad van Els uit 2018 omruilen voor een nieuwe uit 2018. En dat voelde heel raar. Apple repareert (deze) iPads niet. Tijdens het design proces is er blijkbaar voor gekozen om de foutmarge te accepteren en zelfs in 2024 nog nieuwe oude modellen te hebben om om te ruilen.

Prima dat ze die keuze gemaakt hebben, maar toch zou het voor mij beter voelen als ze wel repareerden. Ondanks dat de software straks door de backup weer helemaal als de oude voelt is het fysieke apparaat ook deel van het gevoel van “je” iPad gevoel. Ze lijken hetzelfde ze zijn het niet. Het mist dat stukje levens geschiedenis. Het was niet mee op reis al die jaren.

Of ben ik nu te sentimenteel over een ding?