Met iets ander ogen

De magere brug in Amsterdam. Vanaf de oostkant net voor het oprijden met de fiets. Het is november en de zon staat laag en geeft een wat warme gloed de lucht is vol met kleine wolken als watten. Overal zijn natuurlijk fietsers.

Vandaag een ommetje gemaakt door de oude vertrouwde stad. En door die tijd in Japan kijk ik toch er net even anders naar. Niet dat ik de schoonheid niet zag. Zeker wel. Bedank de Amstel elke keer als ik er overheen rij of doorheen vaar. Ook vandaag weer.

Ben iemand die niet voor de lol even een rondje maakt. Heb altijd een doel. Iets waar ik heen of doen moet. En dan gaan er een soort filter aan alle niet relevante zaken worden niet echt geregistreerd. In Japan was elke straat nieuw en wist ik niet wat de volgende meters zouden brengen. Dan kijk je anders. Dan staan alle registers open. En zo keek ik vandaag ook een beetje naar Amsterdam. Beetje.

Dag zoon

17 september kwam ik in ditzelfde station aan, nu 19 oktober vertrekt mijn zoon naar Korea, het land van waar zijn vader via K-drama’s al jaren virtueel vertoeft. Daarna gaat hij weer naar zijn eerste liefde Japan.

De weken samen fietsen in Japan waren intens. Intenser dan gewoon thuis. Het afscheid voelt daarom helemaal niet oké. Cliché dat ingewikkelde loslaten.

Hij was de reden waarom ik naar Japan ging en nu voelt het leeg en betekenisloos zonder hem. Ik vertrek morgen richting Osaka met een koffer vol spullen van hem. Zoals de ouderlijke plicht voorschrijft.

Ode aan mijn waterfles

Leeg plastic transparant waterflesje aan die in een houder aan het stuur van de fiets hangt

Het water uit de kraan hier is niet per definitie drinkbaar. Dus koop ik mijn watertje. En hang die aan het stuur. Veel van die flesjes waren van zacht plastic. En toen vond ik deze. Lekker stevig en 600ml. En die is bijna de hele trip met me mee gegaan. Met nieuwe flesjes vulde ik deze.

Maar nu moet ik er toch afscheid van nemen en dat terwijl de trip bijna volbracht is. Zie wat micro organismen ontstaan. Geen wonder want de zon kon het op sommige momenten erg warm maken.

Natuurlijk krijgt hij 5 sterren. Hij heeft honderden kilometers afgelegd. Veel hobbels en bobbels doorstaan. Meer liters water gedragen dan waarvoor hij ooit bedoeld was. Hij heeft zich kranig geweerd en mij veel en de nodige verfrissing gebracht.

Opinel

Een ingeklapt opinel zakmes met een houten handvat op een witte achtergrond

Op fietsreis zijn zonder mes is ingewikkeld. Messen zijn handig. Maar het kleinste mesje meenemen naar Japan kan niet. Na weken zonder was ik zo blij toen ik ‘m kocht. Terwijl ik eigenlijk nooit blij ben iets te kopen. Hier zag ik eindeloze potentie zich ontsluiten.

Als ik ga (terug naar Nederland) wordt dit mijn eerste erfstuk aan de zoon.

Complementary

Een plastic flesje met een roode vloeistof erin met een zwarte wikkel met veel japans schrift en het woord vitamin.

Bij het inchecken kregen we een muntje die we konden gebruiken bij de automaten in het restaurant. Vanochtend maar eens gaan kijken wat er te krijgen was.

Naast ook verschillende soorten noedels ook wat drankjes om uit te kiezen. Ik koos voor extra vitamin ;)

Vier sterren want “gratis”. En omdat ik daardoor iets nam wat ik nooit zou kopen. Was ook nog lekker. Ster eraf omdat het waarschijnlijk lekker ongezond is.

Tijdcapsules

Uitzicht van de lobby van een hotel met een grote raampartij die voornamelijk de blauwe lucht laat zien.

Door onze fietstocht over Hokkaido overnachten we in veel hotels, hostels, gasthuizen enz. En bijna elk plek ademt vervlogen tijden en verwachtingen. Nu wordt het gewoon pragmatisch gebruikt. Netjes, ordelijk maar ook stilstaand in de tijd. Dit hotel was daar weer een mooi voorbeeld van.

Blijf me erover verbazen en probeer het te duiden maar weet de woorden niet echt te vinden. Misschien komt het ook omdat we de goedkopere plekken uitzoeken?

De prefab badkamer

Kraan die zowel het bad, de douche als de wasbak bediend.

Veel van de hotelkamers die we bezoeken hebben allemaal een soort prefab badkamer unit in de kamer staan die een opstap heeft van zo’n 15 centimeter. Ze lijken allemaal hetzelfde maar zijn het niet. En het lijkt ook iets te zijn wat later is toegevoegd.

Vind ze geweldig. Nergens tegels allemaal plastic. Baden hebben vaak geen eigen overloop. Waar het water ook stroomt het vindt zijn weg naar die ene centrale afvoer. De kraan bediend zowel de wasbak, het bad en de douche. En de waterdruk… dat ken ik niet in Nederland. En dan is er ook nog plek voor zo’n high tech wc met verwarmde bril en allemaal spuit elementen.

En dan de baden. Ze zijn binnenin ongeveer een onderbeen breed en hoog en drie en een halve voet (maat 42) lang. Klein maar je kan er volledig in onderdompelen als man van plus minus één meter tachtig. Er in douchen is ook zeer comfortabel.

Wil nu dit bad ook in mijn kleine betegelde badkamer. Ook zonder overloop. Die heb ik tenslotte al in mijn badkamer. Heb al lopen zoeken online (niets gevonden). In mijn hoofd ben ik ‘m al aan het bouwen.

Vijf sterren voor de eenvoud, alles uit één stuk efficient gebruik van de ruimte. Alles met één kraan in plaats van meerdere. Gaat lang mee, makkelijk schoon te houden. Waarom rommelen wij met tegels en voegen die vocht vasthouden, scheuren en die misschien mooi zijn in het begin maar moeilijk mooi te houden zijn. En dan heb ik het nog niet eens over het gewicht van al dat steen.

Het baken Seicomart

Een convenience store van het merk Seicomart bij zonsondergang

Zo reizend met de fiets zijn de convenience stores echt een uitkomst. Ze hebben lange openingstijden (regelmatig 24/7), zijn wijd verspreid en hebben zelfs voor niet vlees eters enkele eetbare dingen.

Deze keten bestaat sinds 1971 en is specifiek voor Hokkaido. Je hebt ook nog de 7 Eleven en de Lawson en wat andere zeer lokale stores. Het is al zover dat ik weet bij welke ik wat kan krijgen. In totaal gaat het om een handjevol.

Elke keer weer verbaast hoeveel mensen er in de tijd dat ik er ben even langswippen. Vaak met de auto.

Naar de maan fietsend

stadsgezicht met de lichten van de straatverlichting en de woningen met daar in het midden in de zwarte hemel de sikkelmaan.

Van het werk naar huis fietste ik de hele tijd naar de (almaar groter wordende) sikkel maan, terwijl het langzaam onder het stadse silhouette verdween.

Overvallen door de bizarre bijzonderheid, dat ik fiets op een planeet met een hemellichaam die door een oneindig universum raast. De fietstocht door de stille stad voelt heel anders dan anders.

Nat en bezweet

Beregende Narcissen boven een slootje

Vandaag de Jumpie van Els naar de garage gebracht voor de APK. Om daarna boodschappen te doen. Erg onhandig want nu moest alles op de fiets. Elke gezondheidsgoeroe zou zeggen: goed voor je. Maar ik ben een mooi weer fietser. Achttien kilometer door de regen waarvan zo’n dertien tegen de wind in. Dan wordt er geen blijmakend stofje in mijn aangemaakt, het tegenovergestelde.

Voelde me een beetje als deze Narcissen. Over hun piek heen, nat en hangend door zwaartekracht, wind en water.

Een droog regenpak

Uitzicht vanuit de voorruit van een autobus. Het is donker. Het enige licht is van de lantaarnpalen. Rechtvoor een aantal geparkeerde auto's. Rechts een tiental geparkeerde fietsen. Daartussen de stoep. Achter wat kale bomen
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240312 – 20:47
Locatie: 52°20’59.838”N 4°53’6.288”E
Hoogte:1,21m
Richting:33,261 (magnetisch noorden)

Had vandaag een regenpak aan. De laatste keer was meer dan 30 jaar geleden. Mijn regenpak was al die tijd een pet met klep zodat het niet in mijn ogen kwam. Nat worden vond ik niet heel erg. Maar als je daarna nog moet rijden en diep in de nacht moet terugfietsen (OV verbinding is sporadisch na twaalven) is dat erg onhandig.

Dus, na twee maanden uitstellen, vorige week met grote weerzin eentje gekocht. Vandaag was de dag dat de aanschaf zou worden gerechtvaardigd! Op de terugweg zou het met zo’n 83% zekerheid gaan regenen!

Tegen het eind van de dienst regende het. Toen ik uitklokte regende het. Toen ik mijn regenpak aantrok regende het. Toen ik wegfietste regende het. Maar nog geen minuut daarna werd het droog.

Mijn capuchon nog afgedaan in de hoop dat de weergoden daardoor toch nog wat regen zouden laten vallen. Mocht niet baten. Bij thuiskomst was het regenpak droog. Na meer dan 30 jaar een regenpak aangetrokken en dan stopt het met regenen.

Hilverbeek

Een open plek in het bos met een klein meertje en nog kale bomen aan de randen ervan.
Tijd:240302 – 12:41
Locatie: 52°14’37.26”N 5°8’6.87”E
Hoogte:1,24m
Richting:208,071 (magnetisch noorden)

Was een prachtige dag waar je de lente al een beetje kon proeven. De zon was warm en de wind hield zich wat afzijdig. De fietst en wandeltocht naar dit paradijselijk plekje en weer terug was genieten. Hou van water en van bos, dat komt hier erg mooi samen. Heel andere beleving dan vorig weekend op Texel :).

Dank je wel voor de uitnodiging Gea.