kinderen

Er zijn 514 berichten getagd als kinderen.

Dag zoon

17 september kwam ik in ditzelfde station aan, nu 19 oktober vertrekt mijn zoon naar Korea, het land van waar zijn vader via K-drama’s al jaren virtueel vertoeft. Daarna gaat hij weer naar zijn eerste liefde Japan.

De weken samen fietsen in Japan waren intens. Intenser dan gewoon thuis. Het afscheid voelt daarom helemaal niet oké. Cliché dat ingewikkelde loslaten.

Hij was de reden waarom ik naar Japan ging en nu voelt het leeg en betekenisloos zonder hem. Ik vertrek morgen richting Osaka met een koffer vol spullen van hem. Zoals de ouderlijke plicht voorschrijft.

12025年10月19日 05時55分 日本標準時

Mijn eerste maal in Japan

Het eten. Links een groente pizza. rechts een mooie uitstalling van vleesgerechten.

Mijn zoon had zijn best gedaan om wat te vinden voor deze oude vegetariër (die meer een meer vegan wordt). In de kelder van een gewoon woongebouw had hij een prima plekje gevonden. Wat blijkbaar heel gewoon is hier.

Dat hij überhaupt wat had gevonden bijzonder. Japanners zijn namelijk niet zo bezig met het onderwerp wel of geen vlees, wat mij al meer dan 30 jaar bezig houdt. Dus verwacht ik vooral wat fruit en rijst te eten tijdens mijn verblijf. Aardige vetlaag verzameld over de jaren, dus er kan nog genoeg in de naverbranding.

⭐

⭐

⭐

⭐

⭐

Het was lekker. Een vierde ster omdat een vegan/vega maaltijd beschouw als bonus. De vijfde omdat het gezellig is mijn zoon.

?

12025年9月17日 21時17分 日本標準時

Mijn zoon omhelzen in Japan

Breede winkelstraat in Asahikawa. Het is 19u en het is donker en rustig. Het is warm terwijl het toch al september is.

Hier zijn was een paar weken geleden niet eens een wens of gedachte. Nu ben ik er en omhels ik er mijn zoon die er ongeveer 6 maanden gaat vertoeven. En ik zo’n 6 weken. We gaan samen fietsen. Het is zijn derde trip. En ik vermoedt dat ik ‘m ga verliezen aan dit land en de mensen.

Het zijn voor mij ook gelijk mijn eerste stappen die ik echt in Japan maak. Alle andere waren transport hubs. Nu op weg naar mijn eerste eet ervaring :)

❤️

❤️

❤️

❤️

❤️

Natuurlijk 5 hartjes. Je raakt gehecht aan zo’n jongen na bijna 25 jaar.

?

12025年9月17日 19時01分 日本標準時

16:00 uur: “Gelukkig nieuw jaar zoon”

Net mij oudste zoon een gelukkig en geweldig nieuw jaar gewenst. Voor hem is het zes minuten over twaalf en veertien graden onder nul daar in Japan. En hij gaat zo nog naar de tempel. Hier is het net over vieren. Winderig en regenachtig met eenentwintig graden verschil.

Tijd en realiteit. Het is zo heerlijk divers, uniek en subjectief. Wonderbaarlijk dat we toch zoveel kunnen met z’n allen.

Wens iedereen in elke tijdlijn en realiteit (alvast/alsnog) een gezond en gelukkig nieuw jaar toe.

Terug uit Japan

Een kamer vol met dozen en spullen in de kast links

Na een dikke 10 weken is hij gister terug gekomen. Klein beetje eerder dan gepland. Mede omdat hij me wilde helpen het huis verder af te maken.

Bezig van de dozen een tijdelijk een bureau te maken. Want de computer moet natuurlijk wel operationeel zijn :)

Beide zoons weer terug op Nederlandse bodem. Wel weer fijn na maanden 12.000 km verderop.

De vloer is er!

zoon draagt pakketten met kurkvloer de nog niet geschilderde kamer in

De zorgvuldig uitgekozen kurkvloer in klikvorm is er. Ongeveer zeshonderd kilogram dat drie trappen op moet. Zweten in november. En anderhalve maand later heb nog steeds een pijnlijke gammele knie. Gelukkig heb ik een zoon met spierballen om dat wat dragelijker te maken.

Voor we het kunnen leggen heeft het tijd nodig om te acclimatiseren (dus kachel de hele tijd aan *slik*) en moeten de muren geschilderd zijn. Nog 11 dagen voordat de spullen komen…

Droom komt uit

Zoon heeft iets gedaan waar ik ook wel veel aan gedacht heb maar nooit heb doorgezet. Hij is nu eigenaar van een motor. Na er jaren over te praten en te dromen, een jaar kijken en voelen (en het rijbewijs halen) heeft hij de afgelopen weken daad bij het woord gevoegd. De 24ste wezen kijken en de 30ste opgehaald.

Dit is een jongen die vanaf zijn 16e met zijn scooter door Amsterdam gaat en het boven alle andere soorten van mobiliteit ervaart. Was dus een kwestie van tijd. Heeft nog tot zijn 21ste gewacht. Het is een mooi degelijk ding. Goeie level up. Al ben je als ouder nu natuurlijk wel ietsje ongeruster.

Uitgevlogen

Beide zoons zijn nu aan de andere kant van de wereld. De jongste al vanaf 22 juli en de oudste vloog drie september uit om maanden weg te blijven1.

Ze nemen dat uitvliegen wel heel letterlijk en extreem, 12.000+ kilometers ver weg. Gelukkig hebben ze plannen om ook weer terug te komen.

  1. In de tijd dat hij naar Japan vloog reed ik de hele dag rondjes in Amsterdam en kwam ik nergens… de jeugd heeft de toekomst.↩

Twee kinderen

Vandaag even op bezoek bij RMC om spullen op te halen en wat handtekeningen en parafen te zetten. Kwam dit beeld van Hildo Krop tegen in het Siegerpark. Uit 1926/7, bijna honderd jaar geleden.

Het zijn zijn twee kinderen Johan en Helen. Een moment in hun leven vereeuwigd zonder poespas of romantiek, maar gelijktijdig vol met liefde. Hoe enorm intens en bijzonder moet het zijn geweest als vader en beeldhouwer om dit te maken.

Tijd:240118 – 09:42
Locatie: 52°20’24.528”N 4°49’10.278”E
Hoogte:6,01m
Richting:132,492 (magnetisch noorden)

Onder de indruk

Mijn zoon werkt op moment in de bouw omdat een timmerman ooit zag hoe handig hij was en snel dingen oppikte. En zo werkt hij nu als ZZP-er voornamelijk met freesmachines en lasercutters en autocad bij een bedrijf die interieurs en decors maakt voor bedrijven en events. En dit allemaal naast het ontwikkelen van zijn eigen games en andere code.

Vandaag heeft hij zijn vorkheftruck certificaat gehaald. Omdat hij vond dat het er voor zorgde dat hij beter het werk kan doen. Niet omdat het van hem gevraagd wordt, maar omdat hij graag zich wil blijven ontwikkelen en de intrinsieke behoefte heeft om beter te worden in wat hij doet. Wat ik als vader erg gaaf vindt.

Dit was mijn kadootje aan hem om het te vieren. We hebben er samen wel een uurtje mee gespeeld :)