Er wordt wat afgespeeld op het plein van de school. Uren en uren zit ik te wachten tot ze klaar zijn. En regelmatig speel ik mee als ze even geen partner kunnen vinden. Ik ben gezegend.
… met een zoon die ik goedemorgen wenste en mij toezong met zijn ogen nog dicht. En een zoon die alle legomannetjes liet juichen in een huis die opgebouwd was uit mijn naam en leeftijd. Beter kan ik me niet voorstellen.
Elke dag ben ik weer onder de indruk hoe snel ze groter worden. Zie ze als de grote jongens die ze worden maar tegelijkertijd als baby in mijn armen en alle momenten daartussen.