Met de trein naar Asahikawa

binnenkant van wagon 5 in Japan van vliegveld naar Sapporo in Japan. We kijken naar de wagon opening die geel is. Op de voorgrond twee stoelen waar twee hoofden met haar bovenuit steken.

Na 20 uur vliegen nu nog 3 uur in de trein ongeveer. Lekker wat normaliteit. En het was een heerlijke rit. Kon nog een groot deel van de tijd van het landschap genieten.

Voor de Australiër die ik trof bij de boarding in Hongkong ging ook met de trein naar Sapporo. Kwam gezellig naast met zitten en bood me direct een blik Sapporo bier aan. Nog geen uur in Japan en ik drink bier. Wat ik nooit doe, want ik vind bier na de eerste slok viezer en viezer worden :) Mooi gesprek. Beste man woont er net zo lang als ik in Amsterdam. “Best people in the world”.

Voor de behulpzame medepassagiers. Ben nieuw in Japan en het is nogal overweldigend en ben daardoor wat chaotisch. In die chaos laat ik mijn kaartje vallen (ze doen hier nog aan papieren kaartjes). Die valt net tussen een gleuf waar ik niet bij kan. Maar zij met vereende krachten wel. Toen het gelukt was werd er gejuicht.

Voor de conducteur. Strak in het pak en knipte in mijn kaartje een heus gaatje. En elke keer als hij de wagon uit ging draaide hij zich om een deed nog een buiging voordat hij de deur sloot.

De service op Minami-Chitose

Ben het vliegtuig uit. De nieuwe grote uitdaging is een treinkaartje bemachtigen voor het laatste stukje naar eindbestemming Asahikawa. Via de telefoon wordt ik een beetje naar de juiste plek geloodst door mijn zoon. Uiteindelijk het loket gevonden met een behoorlijke rij. Een vrouw vraagt me direct waar ik heen moet. Ik laat het op de telefoon zien. Ze wijst naar een vrij loket. Super! Terwijl ik er naar toe loop rent zij er naar toe, zodat ze mij direct kan helpen. Zonder te vragen schrijft ze uit in verschillende kleuren op welk perron ik moet zijn en in welke wagons ik mag gaan zitten. In het Engels! Met veel dankbaarheid geef ik mijn verse yen aan haar.

Deze verwarde man in een vreemd land wist ze iets minder verward te maken. Dat is zeker 5 sterren waard.

Luchthavens

Kom er nooit (behalve nu dan), zal er ook zelden komen en kijk dus met verbazing naar deze rare autonome “staat” die veel ruimte inneemt, overlast en milieuschade veroorzaakt en economisch niet eens zoveel bijdraagt.

Stikt er van de mensen in transitie, bewegend door het doolhof van metaal en glas. Een abstracte wereld vol met afspraken, conventies, gewoontes en terminologie waarvan ik geen weet van heb. Winkels die prijzen vragen en spullen verkopen nog absurder is dan de meest elitaire winkelstraat. Waar mensen langs elkaar heen gaan met het oog op borden en aanwijzingen voor hun specifieke waarheen en waartoe. En waar rijen en rijen aan mensen in stilte van alles ondergaan. Waar groepen mooie mensen met zeer nette uitgesproken pakken de rijke melange van mensen de weg wijzen en zeer gericht doorkruisen als ganzen tijdens de migratie, de piloten voorop.

Voelt bizar en onwerkelijk, toch lijkt het voor het gros van de mensen hier vanzelfsprekend.

Niet mijn wereld. Ook niet vanuit mijn “linkse” gedachtegoed. Toch één ster omdat het bijzonder is dat we internationaal kunnen afspreken / coördineren hoe we mensen en goederen semi vrij en veilig laten bewegen. Hoe het netwerk aan luchthavens hun eigen (niemands)landje zijn met eigen wetten en normen binnen elk afzonderlijk land.

Be on the right side of history

foto van de vierkante betonnen zuil in de tunnel met daarop de tekst in rode blokletters "Be on the right side of history". Daaronder een spoor van het weggescheurde pamflet.
250327 – 23:55 | 52°21’12.6″N 4°56’59.6″E | richting: 232,484

Wil dit al heel lang fotograferen. In de eerste dagen hing er nog een pamflet onder die de genocide op Palestijnen aankaartte. Maar die werd in een paar dagen gereduceerd tot dit.

Voor mij heeft het nog meer betekenis gekregen en staat het symbool voor hoe er onvoorstelbaar veel (50.000) onschuldige mensen van het leven zijn en worden beroofd. Weggevaagd uit het bestaan. Een leven ontnomen. Gewist uit de geschiedenis.

Zittend aan de kade

Een meerpaal met een stak gespannen touw met een lus er omheen. De paal is oud en verweerd nt als het touw. Op de achtergrond water met aan de andere oever moderne witte flatgebouwen van 6 tot 10 hoog.

Deze paal en het touw houden een goot schip op z’n plaats. Er staan continue krachten op, maar we denken er niet aan. We letten er niet op. Het voelt het vanzelfsprekend, normaal.

Maar dat is het niet. De vorm, de boom waarvan het gemaakt is, het ijzer waarmee het verstevigd is, wat voor ijzer daarvoor gebruikt wordt, hoe het gesmeed is, hoe het aan de paal wordt bevestigd, de metalen kap er bovenop, de diepte van de paal in het water en de grond, de verbinding met de steiger. De samenstelling van het touw, hoe het tegen weer en wind kan, hoeveel trekkracht het touw aankan over tijd en bij extreme momenten, hoe het vast zit, welke knoop in het touw gezet wordt, hoe en waarmee het gevlochten is, hoe het tegen wrijving kan, etc.

Dit alles hebben wij mensen uitgezocht, bedacht, getest, verbeterd, doordacht, veranderd. Niets in deze stad waar ik leef is er zomaar. En dan hebben we het nog niet eens over hoe al die verschillende aspecten met elkaar interacteren. De complexiteit is niet te bevatten, de nodige kennis en samenwerking is uitzonderlijk.

En zo geniet ik van de zon aan de waterkant.

Ons jeugdige zelf is altijd met ons

Uitzicht vanuit de voorruit tijdens mijn pauze
Tijd:240527 – 16:54
Locatie: 52°17’19.572”N 4°53’12.288”E
Hoogte:0,78m
Richting:359,93 (magnetisch noorden)

Breng veelal mensen met een respectabele leeftijd naar hun plek van bestemming. Mensen met een lichaam dat daar getuige van is. Had een passagier in de auto die “jong” gekleed was en terwijl ik aan het rijden was merkte ik dat mijn brein daar een jong mens van maakte. Even voor de context. Ik ontmoet veel mensen en terwijl je rijdt slaat je brein toch een soort beeld op van deze mensen. Maar bij deze persoon werd het dus steeds een beeld van haar als twintiger.

We hebben de neiging mensen te benaderen vanuit de fysieke gesteldheid. Daar doen we iedereen zo zwaar te kort mee. In ons zit al het geleefde leven. Mensen open en vriendelijk tegemoet treden is voor mij cruciaal.

  • Fietsende ouders met hun kinderen lijken op elkaar. Niet zozeer in uiterlijk maar de uitdrukking op hun gezicht en staat van zijn.
  • Vlakbij IJmuiden en duinen geweest, maar geen bewijs want mijn routeapp heeft niets geregistreerd. Zag in het begin wel een “slechte gps” melding maar leek toch echt te zijn gestart. Had zeker een mooie tekening geworden. Helaas.
  • Veel kraaien en eksters aan de rand van de weg in het gras. Roadkill?
  • Mooi om iets meer inzicht te hebben in mijn wereld waardoor ik een beter pauzeplekje kan vinden. Zoals nu langs de Amstel.
  • Lepel vergeten en dus geen lunch. Moet backup in de tas hebben.
  • Er is niet altijd aan te ontkomen en deze keer zat ik er midden in. File gekkenhuis.
  • Werd twee keer gecomplimenteerd voor mijn schoenen.
  • Krijg soms als fooi een snack of blikje drinken. Gister een blikje Fanta, vandaag een mini mars.

Cruise control

Uitzicht vanuit mijn voorruit tijdens mijn pauze
Tijd:240430 – 16:38
Locatie: 52°18’48.192”N 4°58’58.422”E
Hoogte:-1,31m
Richting:174,407 (magnetisch noorden)

Ga obsessief voor de cruisecontrol de laatste dagen. Niet dat je hele lange stukken kan doen, vaak zit het verkeer tegen. Maar helpt toch om ontspannender te rijden. Ga ik een gewoonte van maken.

  • Was rustiger dan ooit. Dus veel tijd om de auto aan het eind van de dag schoner achter te laten. Wel in etappes:
    • In begin van de dienst alleen maar kunnen vegen door tag problemen.
    • Bij de Plus veel naar de prullenbak gebracht.
    • Daarna bij de Tango in Almere gewassen, van binnen en buiten.
    • Later weer wat tijd over en vlakbij de garage => stofzuigen.
    • = bling bling.
  • De bermen bij de IJbruglaan zijn de beste. Prachtig, vol met wilde bloemen.
  • 30 is blijkbaar een te lage snelheid voor Cruise Contol!?
  • Pauze langs metro 53, die ik steeds minder en minder neem.
  • Warm in de auto, dus voor het eerst in t-shirt + airco + open ramen. Klaag niet!
  • Je kon letterlijk over de koppen lopen in het centum van Amsterdam. Dat deed ik niet meer reed er voorzichtig doorheen.
  • De zon ging heel stilletjes onder en toen was het binnen 15 minuten echt donker. Mooi om bewust mee te maken.
  • Kussend paartje gespot in een slecht geparkeerde auto. Ze lieten zich niet storen door auto’s die er maar net langs konden. <3
Afstand: 229km | Duur: 9:44

GPS

Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240422 – 17:26
Locatie: 52°17’22.788”N 4°49’19.188”E
Hoogte:-3,51m
Richting:343,762 (magnetisch noorden)

Vandaag in de elektrisch bus gereden, dus tijdens de pauze aan de paal. Nodig want was met mijn laatste 90 kilometer bezig. En deze foto is het derde hoofdstuk in de metamorfose van het stuk achter de laadpaal. Eerste hoofdstuk kassen, tweede glas eruit en nu de houten schutting. Geen idee wat er komt, laat me verrassen.

  • Voorbereiden voor het werk kost nu 20 minuten. Was in het begin 45. Routine = tijdwinst.
  • Het ging precies regenen toen ik weg ging. Met tegenzin de regenbroek aangetrokken. En omdat ik niet het hele pak aan had bleef het toch nog wat regenen #logisch.
  • Fietsen kost nu gemiddeld 20 minuten. Daar de afgelopen maanden 10 minuten van afgesnoept. Meer conditie en betere route = tijdwinst.
  • Metro 53 reed over het dak van de moskee. Altans zo leek het.
  • Van Hilversum naar Uithoorn was een mooi tochie.
  • Zag een biddend kauwtje boven een struik. Heb ik ze nog nooit zien doen. Paar jaar geleden het mussen zien doen.
  • Camper en caravan dichtheid op de weg neemt lichtelijk toe.
  • Geëxperimenteerd met een GPS tracker. Andere keer de hele tijd aan. Benieuwd wat dat voor patronen gaat laten zien.
  • Mensen kunnen mij trouwens ook zien rijden in de app van de RMC en weten soms beter wat voor ritjes ik nog ga krijgen :) Goeie zaak, zo weten mensen waar ze aan toe zijn.
  • Weer zoveel verschillende mensen in de auto gehad. Normaal is een construct. Bestaat in de realiteit niet.
  • Meer mannen dan ooit op één dag in de auto. Mannen zijn schaars. 90-95% zijn vrouwen.

24

Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240406 – 17:45
Locatie: 52°19’23.748”N 4°57’33.072”E
Hoogte:1,94m
Richting:347,628 (magnetisch noorden)

Vierentwintig graden zou het worden, niet echt gemerkt. Dat Sahara zand heeft zijn werk gedaan om de top eraf te halen. Natuurlijk niet oké dat het 6 april zo warm is… goed dat XR blijft demonstreren.

  • De stad was levendig, veel mensen buiten en veel auto’s op de weg.
  • Mensen zijn blijer als het weer goed is.
  • Lekker wat kletsgesprekken, waarbij je bij het einde van de rit eigenlijk nog niet uitgepraat bent samen.
  • Weer door de Vinkeveense Plassen mogen rijden, twee keer zelfs. Bonus.
  • Kilometers langs het Amsterdam-Rijnkanaal gereden. Feestje.
  • Twee keer bij toeval mijn passagiers gevonden. Kadootjes.
  • Met een jarige in de auto gezeten.
  • Supertramp Dreamer gehoord op de radio. Orgeltjes in liedjes… werkt nog steeds. Die frequentie resoneert in mijn lijf. Alles is dan ineens helemaal oké. Zoals Els het noemde mijn “god zone”.
  • Voor het eerst (en gelijk twee keer) bij de Maxis geweest, terwijl ik toch dik 25 jaar in de buurt woon.
  • Twee keer, nee toch drie keer over het leukste bruggertje gereden.
  • Wat is de Javastraat toch lekker chaotisch, wanneer je er ook komt alle infrastructurele oplossingen die er ook maar worden verzonnen ten spijt.
  • Twee keer mensen gebracht en gehaald. Een keertje op een dag is al een zeldzaamheid.
  • Veel drive-thrus gezien vandaag. Mac, KFC, Burger King, Febo en als klapper een Subway! Werd ook nog druk bezocht door mensen in blik op wielen.
  • Zaterdagavond is het veel drukker op de weg dan vrijdagavond. Dag en nacht verschil.
  • Drie kerken bezocht. De eerste zwarte kleding, tweede volledig wit en 3e een combinatie ervan.
  • Er hangt een unieke sfeer van samenhorigheid en vrede bij geloofsgemeenschappen.
  • Fietste vandaag in mijn t-shirt naar het werk en om 23u in mijn truitje terug.
  • Het was een goeie vandaag.

In een volgend leven

In een volgend leven wordt ik fotograaf en maak ik foto’s zoals Ed van der Elsken zo mooi kon. Zie zo vaak prachtige momenten. Vandaag drie in het Oosterpark.

  • Vrouw met (denk ik) een dwergkeeshond in een rood jasje. En zij had ook een rode jas aan.
  • Man met een mooie bos witgrijs haar en witte schoenen. Daartussen donkergrijze lange jas tot over de knieën.
  • Vier vrouwen in stevige pas op gelijke afstand naast elkaar, lachend, vrolijke kleren en met allemaal een rolkoffer in dezelfde hand.

Ik weet het, die drie doen niets als woorden, maar als fotomomenten zouden ze geweldig geweest zijn, geloof me maar :)

Heel veel blauw op straat

Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240316 – 21:55
Locatie: 52°20’21.678” N4°54’6.972”E
Hoogte:2,13m
Richting:191,693 (magnetisch noorden)

En dan bedoel ik de blauwe kentekens. Altijd al, maar zo na een uur of twaalf ’s nachts nemen ze de straten over en ik doe er aan mee.

  • Lekker de hele tijd in touw
  • Veel mensen na een gezellig samenzijn of feestje gebracht en gehaald
  • Vriendelijke blije mensen in de auto
  • De pauze was bij de Mirandabad. Beetje nostalgisch. Toen de kinderen nog klein waren zaten ze om de hoek op de peuterschool en natuurlijk zijn we ook regelmatig wezen zwemmen.
  • Stond op de bijna lege parkeerplaats (niet in een vak). Handhaving kwam langs met zo’n kenteken scanner auto. Benieuwd of ik nog een boete heb geïncasseerd.
  • Weer eens alle hoeken van Amsterdam gezien
  • Herken meer en meer waar ik ben en hoe het in elkaar zit (verbinden van de eilandjes)
  • De rittenapp deed aan het eind behoorlijk raar, maar daar had ik alleen last van
  • Tot 01:50 bezig, een record tot nu toe
  • Heen en terug wind mee, zo wil ik het altijd

Statische elektriciteit

Uitzicht vanuit mijn autoraam op de straat met aan beide kanten appartementen met 3 lagen. Zijn blokkendozen. Zon schijnt op de linkerkant van de straat en de lucht is blauw.
Mij uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240308 – 13:50
Locatie: 52°21’54.06”N 4°52’7.71”E
Hoogte:-2,35m
Richting:93,922 (magnetisch noorden)

Vandaag reed ik in de ID3. Na een tijdje busjes te hebben gereden is dit een welkome verandering. Meer contact met mijn vrolijke, lente genietende, nieuwsgierige, openhartige, gesloten, introverte, boze, verontwaardigde, lieve, bezorgde, continue pratende, stille, genietende, sombere, (uit)gelaten, verbaasde passagiers.

Wel werd ik een beetje gek van de felle statische elektriciteit die vrij komt elke keer als ik uit de auto stap. Hoef er maar een tel in te zitten en het is weer raak. Soms zelfs twee ontladingen per keer. Niet aan de mensen gevraagd of ze er ook last van hebben. Volgende keer doen.

Forenzen

Een foto van de zonsopkomst bij het Amstelstation in Amsterdam. De lucht kleurt geel, oranjerood en bovenin al blauw. En het zonlicht weerkaatst in de ramen van het flatgebouw op de achtergrond.
Opkomende zon bij het Amstelstation
Tijd:240125 – 08:10
Locatie: 52°20’43.17”N 4°55’3.822”E
Hoogte:8,03m
Richting:124,228 (magnetisch noorden)

Vandaag geen foto vanuit de auto. Vergeten. Daar gaat mijn conceptuele kunstwerk. Maar goed, tijdens de meerij dag had ik er ook geen.

Aan mijn nieuwe werk zit ook het naar en van mijn werk gaan verbonden. En ineens zie ik weer hoeveel mensen dat ook dagelijks doen. Die routine. De vanzelfsprekendheid van de verplaatsing van zo enorm veel mensen. Het is echt een waanzinnige operatie veelal gefaciliteerd door mensen die niet waanzinnig veel verdienen en die allemaal stipt op tijd moeten zijn, zodat wij ook weer stipt op tijd kunnen zijn. En ook ik mijn passagiers naar hun bestemming kan brengen op de daarvoor afgesproken tijden.

We hebben als samenleving veel te weinig besef hoe afhankelijk we zijn van elkaar tot in het kleinst mogelijke detail.

Het schimmenspel

In de zomer staat de zon te hoog om naar binnen te schijnen. Maar in de winterperiode zijn er een aantal maanden en een aantal uren waar de zon niet te hoog en niet te laag is om de kamer te verlichten en een beetje te verwarmen.

En hoorde ik anders op de galerij alleen maar menselijke geluiden in het voorbijgaan, nu heb ik er beeld bij!

Met wat voor wereldbeeld leeft ze?

Now Addie, who you know – soon will need them, I wanna reassure you, she already has a shotgun and she already has a rifle and she’s got a little pony named Sparkles too. So the girl is set up.

14 april 2023, South Dakota governor Kristi Noem

Ze heeft het hier over haar twee jaar oude kleindochter. Iedereen heeft er wel een oordeel of mening over. Ik ben vooral erg nieuwsgierig naar het wereldbeeld van Kristi Noem. In wat voor wereld leven ze dat ze er van overtuigd zijn dat een tweejarige al dodelijke wapens nodig heeft?