Backlog

foto van mij in de spiegel van een openbaar toilet op Tokyo station.

Heb net een twaalfde deel van het jaar buiten Nederland vertoeft. Gedocumenteerd met foto’s en hier en daar wat notities.

Een deel daarvan heeft de weg naar hier gevonden. Heel veel ook niet. Zo heb ik bijvoorbeeld nog maar drie van de tig dagen van de fietstocht beschreven. Als je er midden in zit ben je er druk mee. En net als mijn lichaam is tijd maar zeer beperkt rekbaar.

Beslissen om het alsnog te doen is niet makkelijk. Het kost (voor mij) veel tijd en aandacht. En als je bezig ben met het kristalliseren van het verleden ben je dan wel in het heden? Is het niet een potentieel verlies van momenten die je nu kan opdoen?

Maar na de realisatie van gister lijkt het me toch goed om te doen. In het moment overkomt en overmand het me. Kleien met de gemaakte foto’s notities en mijn geheugen laat het me meer beseffen en beschouwen wat ik heb meegemaakt. En vormt mijn perspectief op het leven en hoe ik er in sta.

*strooptmouwenop*

In een volgend leven

In een volgend leven wordt ik fotograaf en maak ik foto’s zoals Ed van der Elsken zo mooi kon. Zie zo vaak prachtige momenten. Vandaag drie in het Oosterpark.

  • Vrouw met (denk ik) een dwergkeeshond in een rood jasje. En zij had ook een rode jas aan.
  • Man met een mooie bos witgrijs haar en witte schoenen. Daartussen donkergrijze lange jas tot over de knieën.
  • Vier vrouwen in stevige pas op gelijke afstand naast elkaar, lachend, vrolijke kleren en met allemaal een rolkoffer in dezelfde hand.

Ik weet het, die drie doen niets als woorden, maar als fotomomenten zouden ze geweldig geweest zijn, geloof me maar :)

Er zijn om het moment te vangen

I was there in the right moment. Imagine if I hadn’t been there? Can you see how important it is to be in the surounding and breath it. And then it happens if you are lucky and you’re perceptive enough to catch it.

Andrew Wyeth

Een van de paradepaardjes van mij is niet teveel bezig te zijn met wat kan zijn maar er te zijn in het nu. Elk moment te omarmen. Maar Andrew verteld het nog intenser. Je moet er niet alleen zijn, je moet er zijn om het te vangen als je geluk hebt.