Miso pan

De miso pan koeken in verpakking op een rode ondergrond

Vlug vastleggen op de foto voordat ik ze opgegeten heb. Kwam deze tegen in de Coop JAびらとり 振内支所 in Furenai. Eindelijk koeken met wat gewicht. Alle koekjes en cakejes zijn 90% lucht. Kocht deze omdat ze gewicht hadden en dat was een totale verrassing.

Vijf sterren omdat ze naast een stevige hap ook een lekkere hap waren. Het doet me aan koeken denken in NL maar kan niet op de naam komen. Toch zijn ze heel anders. Hoop ze nog een keer tegen te komen. Koop ik er gelijk een paar pakken als noodrantsoen.

Regenwormen overal regenwormen

Een dode uitgedroogde regenworm op het asfalt

Vanaf de eerste dag dat we gingen fietsen viel me al op een halve meter op de (asfalt)weg er regenwormen liggen. Niet verder en niet dichterbij. En dat lijkt een patroon waar ik ook ben. Landschap, weer en hoogteverschil. Het maakt niet uit. Vandaag waren het er wel heel veel. Kom ik er anders drie of vier per fietstocht tegen nu denk ik wel twintig.

Weet niet waarom, wil het wel graag weten. Heb er theorieën over gehad maar die bleken niet steekhoudend. Dus vijf op de schaal van mysteries in mijn wereld.

Ode aan mijn waterfles

Leeg plastic transparant waterflesje aan die in een houder aan het stuur van de fiets hangt

Het water uit de kraan hier is niet per definitie drinkbaar. Dus koop ik mijn watertje. En hang die aan het stuur. Veel van die flesjes waren van zacht plastic. En toen vond ik deze. Lekker stevig en 600ml. En die is bijna de hele trip met me mee gegaan. Met nieuwe flesjes vulde ik deze.

Maar nu moet ik er toch afscheid van nemen en dat terwijl de trip bijna volbracht is. Zie wat micro organismen ontstaan. Geen wonder want de zon kon het op sommige momenten erg warm maken.

Natuurlijk krijgt hij 5 sterren. Hij heeft honderden kilometers afgelegd. Veel hobbels en bobbels doorstaan. Meer liters water gedragen dan waarvoor hij ooit bedoeld was. Hij heeft zich kranig geweerd en mij veel en de nodige verfrissing gebracht.

Tomaten ijs

Het was tijd voor een grote pauze. Al weer aardig wat kilometers gemaakt en mijn lichaam wint het steeds meer van mijn wilskracht. Mijn stop was in Furenai. Eigenlijk mijn tweede stop. Aan het begin van het dorp was een coop waar ik wat lekkere koek en wat druiven kocht.

Nu kwam ik dit ijs tegen en kon het niet laten het te gaan proeven. Het was hartig en ook weer niet. Precies op die grens wat ik erg knap vindt.

Drie sterren omdat het ook wel wat meer smaak zou kunnen hebben. En 600円 voor een bakje ijs? Dat zou deze zuinige Nederlanders nooit meer doen.

De vuurwerkboot

kleurrijke boot aan de steiger. Er zijn mannen bezig vuurwerk voor te bereiden. Op de achtergrond de eilanden van Lake Toya en een lucht vol regenwolken.

Elke avond om 8 uur gaat hier bij Lake Tōya een bootje langs de oever die vuurwerk afsteekt en iedere avond staat de boulevard vol met mensen. Echt zo’n toeristisch ding.

Denk dat alle hotels aan het water het samen bekostigen. Hij lijkt steeds op bepaalde stukken van het water stil te liggen en dan een dosis de lucht in te jagen. Weer een stukje verder varen en weer een dosis. Zal een stukje luxe gevoel geven voor de gasten die vanuit de ramen het kunnen aanschouwen.

Als ze alles in één keer de lucht in zouden jagen dan zou je 5 minuten lang een geweldig spektakel hebben. Maar nu verdelen ze het over de hele oever. En dan wordt het ineens niet veel meer dan zo nu en dan wat sterretjes en knallen. Eén ster omdat ze toch sterren maken.

Complementary

Een plastic flesje met een roode vloeistof erin met een zwarte wikkel met veel japans schrift en het woord vitamin.

Bij het inchecken kregen we een muntje die we konden gebruiken bij de automaten in het restaurant. Vanochtend maar eens gaan kijken wat er te krijgen was.

Naast ook verschillende soorten noedels ook wat drankjes om uit te kiezen. Ik koos voor extra vitamin ;)

Vier sterren want “gratis”. En omdat ik daardoor iets nam wat ik nooit zou kopen. Was ook nog lekker. Ster eraf omdat het waarschijnlijk lekker ongezond is.

De prefab badkamer

Kraan die zowel het bad, de douche als de wasbak bediend.

Veel van de hotelkamers die we bezoeken hebben allemaal een soort prefab badkamer unit in de kamer staan die een opstap heeft van zo’n 15 centimeter. Ze lijken allemaal hetzelfde maar zijn het niet. En het lijkt ook iets te zijn wat later is toegevoegd.

Vind ze geweldig. Nergens tegels allemaal plastic. Baden hebben vaak geen eigen overloop. Waar het water ook stroomt het vindt zijn weg naar die ene centrale afvoer. De kraan bediend zowel de wasbak, het bad en de douche. En de waterdruk… dat ken ik niet in Nederland. En dan is er ook nog plek voor zo’n high tech wc met verwarmde bril en allemaal spuit elementen.

En dan de baden. Ze zijn binnenin ongeveer een onderbeen breed en hoog en drie en een halve voet (maat 42) lang. Klein maar je kan er volledig in onderdompelen als man van plus minus één meter tachtig. Er in douchen is ook zeer comfortabel.

Wil nu dit bad ook in mijn kleine betegelde badkamer. Ook zonder overloop. Die heb ik tenslotte al in mijn badkamer. Heb al lopen zoeken online (niets gevonden). In mijn hoofd ben ik ‘m al aan het bouwen.

Vijf sterren voor de eenvoud, alles uit één stuk efficient gebruik van de ruimte. Alles met één kraan in plaats van meerdere. Gaat lang mee, makkelijk schoon te houden. Waarom rommelen wij met tegels en voegen die vocht vasthouden, scheuren en die misschien mooi zijn in het begin maar moeilijk mooi te houden zijn. En dan heb ik het nog niet eens over het gewicht van al dat steen.

De tafellade

Een lade die op tafel staat die de eetstokjes herbergt samen met de tandenstokers. Bovenop wat kruiden.

Begin het stokjesgebeuren een beetje te leren en vindt deze lade op de tafel geweldig. Gelijk bestek voor 100 mensen en daar bovenop wat kruiden. Moet ook op mijn tafel thuis, als ik een tafel had. Die is zo tijdens de verschillende verhuizingen van de afgelopen jaren niet teruggekeerd.

Vijf sterren. Het is zo’n efficient, handig, simpel en bescheiden ding. Alle ruimte 100% benut. Viel me eerst niet eens op. Dit ding dingt!

Een blikje dat drinkt als een glas

Leeg blikje van boven op een houten tafel waar de hele bovenkant vanaf is in plaats van maar een klein gleufje

Drink geen bier, maar dit een maakt het drinken uit blik zoveel beter. De hele top gaat eraf en het gaat ook direct schuimen zodat je een echte schuimkraag hebt.

Vijf sterren. Het drinkt als een glas maar is een blikje. Snap niet waarom niet elk blikje niet zo is. Drinkt hopeloos uit zo’n gleufje. Wat mis ik?

National FF-181P-D nood licht

Licht als het nodig is. Vindt ‘m prachtig. Gaat al een tijdje mee als ik het internet mag geloven. Ziet er nog uit als nieuw. Natuurlijk vijf sterren.

“The flashlight is the National brand “Jōbitō” (常備灯) model, likely from the Showa era (1926-1989) in Japan. The National brand was used by Matsushita Electric Industrial Co., Ltd. now Panasonic.”

Ingenieus

Het zeewier en de rijst zitten samen in de verpakking op de plek waar het moet zitten en toch raken ze elkaar niet (zodat de zeewier lekker knapperig blijft). En als je het op de juiste manier open maakt dan zit het zeewier gewoon om de rijst. Mij nog niet gelukt maar anderen doen het vanzelf.

En letterlijk een paar gevonden die geen vlees in zich hebben. Daarom vier lampjes. Waarom geen vijf? Omdat ik wou dat er meer hapklare variatie was voor de niet vleeseter.

Autootjes zijn beter

Een rood kleine auto met laadbak staat te wachten bij het stoplicht in het dorp. Niets is zo fel  en glimmend om 'm heen.

Hij valt echt op in het landschap. Rood en glimmend. Vind het een prachtig exemplaar. Hier op Hokkaido zijn er veel kleine maar zeer functionele auto’s. Waarom hebben we die niet meer in NL? Waarom hebben wij de SUV trend. Hier hebben ze brede wegen maar kleine fijne auto’s. Maakt het gemoedelijker.

Ze kunnen alles wat een grote ook kan en vaak meer ruimte binnenin dan je zou verwachten. Vier sterren omdat het toch auto’s blijven en de elektrische variant zie je bijna niet.

Mijn eerste maal in Japan

Mijn zoon had zijn best gedaan om wat te vinden voor deze oude vegetariër (die meer een meer vegan wordt). In de kelder van een gewoon woongebouw had hij een prima plekje gevonden. Wat blijkbaar heel gewoon is hier.

Dat hij überhaupt wat had gevonden bijzonder. Japanners zijn namelijk niet zo bezig met het onderwerp wel of geen vlees, wat mij al meer dan 30 jaar bezig houdt. Dus verwacht ik vooral wat fruit en rijst te eten tijdens mijn verblijf. Aardige vetlaag verzameld over de jaren, dus er kan nog genoeg in de naverbranding.

Het was lekker. Een vierde ster omdat een vegan/vega maaltijd beschouw als bonus. De vijfde omdat het gezellig is mijn zoon.

Mijn zoon omhelzen in Japan

Breede winkelstraat in Asahikawa. Het is 19u en het is donker en rustig. Het is warm terwijl het toch al september is.

Hier zijn was een paar weken geleden niet eens een wens of gedachte. Nu ben ik er en omhels ik er mijn zoon die er ongeveer 6 maanden gaat vertoeven. En ik zo’n 6 weken. We gaan samen fietsen. Het is zijn derde trip. En ik vermoedt dat ik ‘m ga verliezen aan dit land en de mensen.

Het zijn voor mij ook gelijk mijn eerste stappen die ik echt in Japan maak. Alle andere waren transport hubs. Nu op weg naar mijn eerste eet ervaring :)

Natuurlijk 5 hartjes. Je raakt gehecht aan zo’n jongen na bijna 25 jaar.

Met de trein naar Asahikawa

binnenkant van wagon 5 in Japan van vliegveld naar Sapporo in Japan. We kijken naar de wagon opening die geel is. Op de voorgrond twee stoelen waar twee hoofden met haar bovenuit steken.

Na 20 uur vliegen nu nog 3 uur in de trein ongeveer. Lekker wat normaliteit. En het was een heerlijke rit. Kon nog een groot deel van de tijd van het landschap genieten.

Voor de Australiër die ik trof bij de boarding in Hongkong ging ook met de trein naar Sapporo. Kwam gezellig naast met zitten en bood me direct een blik Sapporo bier aan. Nog geen uur in Japan en ik drink bier. Wat ik nooit doe, want ik vind bier na de eerste slok viezer en viezer worden :) Mooi gesprek. Beste man woont er net zo lang als ik in Amsterdam. “Best people in the world”.

Voor de behulpzame medepassagiers. Ben nieuw in Japan en het is nogal overweldigend en ben daardoor wat chaotisch. In die chaos laat ik mijn kaartje vallen (ze doen hier nog aan papieren kaartjes). Die valt net tussen een gleuf waar ik niet bij kan. Maar zij met vereende krachten wel. Toen het gelukt was werd er gejuicht.

Voor de conducteur. Strak in het pak en knipte in mijn kaartje een heus gaatje. En elke keer als hij de wagon uit ging draaide hij zich om een deed nog een buiging voordat hij de deur sloot.

De service op Minami-Chitose

Ben het vliegtuig uit. De nieuwe grote uitdaging is een treinkaartje bemachtigen voor het laatste stukje naar eindbestemming Asahikawa. Via de telefoon wordt ik een beetje naar de juiste plek geloodst door mijn zoon. Uiteindelijk het loket gevonden met een behoorlijke rij. Een vrouw vraagt me direct waar ik heen moet. Ik laat het op de telefoon zien. Ze wijst naar een vrij loket. Super! Terwijl ik er naar toe loop rent zij er naar toe, zodat ze mij direct kan helpen. Zonder te vragen schrijft ze uit in verschillende kleuren op welk perron ik moet zijn en in welke wagons ik mag gaan zitten. In het Engels! Met veel dankbaarheid geef ik mijn verse yen aan haar.

Deze verwarde man in een vreemd land wist ze iets minder verward te maken. Dat is zeker 5 sterren waard.

Luchthavens

Kom er nooit (behalve nu dan), zal er ook zelden komen en kijk dus met verbazing naar deze rare autonome “staat” die veel ruimte inneemt, overlast en milieuschade veroorzaakt en economisch niet eens zoveel bijdraagt.

Stikt er van de mensen in transitie, bewegend door het doolhof van metaal en glas. Een abstracte wereld vol met afspraken, conventies, gewoontes en terminologie waarvan ik geen weet van heb. Winkels die prijzen vragen en spullen verkopen nog absurder is dan de meest elitaire winkelstraat. Waar mensen langs elkaar heen gaan met het oog op borden en aanwijzingen voor hun specifieke waarheen en waartoe. En waar rijen en rijen aan mensen in stilte van alles ondergaan. Waar groepen mooie mensen met zeer nette uitgesproken pakken de rijke melange van mensen de weg wijzen en zeer gericht doorkruisen als ganzen tijdens de migratie, de piloten voorop.

Voelt bizar en onwerkelijk, toch lijkt het voor het gros van de mensen hier vanzelfsprekend.

Niet mijn wereld. Ook niet vanuit mijn “linkse” gedachtegoed. Toch één ster omdat het bijzonder is dat we internationaal kunnen afspreken / coördineren hoe we mensen en goederen semi vrij en veilig laten bewegen. Hoe het netwerk aan luchthavens hun eigen (niemands)landje zijn met eigen wetten en normen binnen elk afzonderlijk land.

De layover in Hongkong

Ik had een relatief goedkope vlucht dus 3 uurtjes zien te overbruggen in de terminal.

Het was een luxe daar bij de boarding. Je had plekken waar je aan bureaus kon zitten, ligstoelen om nog wat te slapen, oplaadmogelijkheden, beenruimte te over, wc’s en water plekken. En ik zag de zon opkomen en langzaam de bergen tonen. Toch een ster eraf. Want je kan niet even naar wereld die je door de ramen ziet ondanks dat je drie uur hebt stuk te slaan.

De vliegtuigmaaltijden van Amsterdam naar Hongkong

Had vooraf aangegeven vegetarisch te willen. En dat is twee keer vooraf netjes gevraagd voordat ze de maaltijd ook werkelijk naar me toe brachten. Erg fijn. Er is nog een voordeel als vegetariër. Je krijgt je maal voor alle anderen. Voelt een beetje VIP.

Had een hele lage verwachting. Zeker omdat ik weet hoe vegetarisch in restaurants vaak een ondergeschoven kindje is + het is een economy vliegtuigmaaltijd. Dus al erg veel sterren voor het overtreffen van mijn verwachting. Het was heel smaakvol. Dat het een muizenhapje is, de broodjes beide keren gewoon koud uit de koelkast kwamen en dat het magnetron voedsel is, een ster eraf.

Meekijken

De monitor in de stoel van een vliegtuig. Het laat nu de camera viewpoint zien vanaf de staart van het vliegtuig en daaronder ground speed, altitude, afstand te gaan en aankomsttijd.

Zit bij het raam, maar ben ook erg blij met de monitor in de stoel. Hier kan ik de hele reis volgen. Afstand, snelheid, hoogte, en een blik van de staart van het vliegtuig.

Heb er tijdens de vlucht heel veel naar gekeken. Sterretje eraf voor het bedieningsgemak en de traagheid van de computer die het verzorgde. Moest zelfs een keer herstart worden door de stewardess.

Daar zit ik dan

Voor de komende 10 uur in een stoeltje die nog minder ruimte en comfort bied dan in de budget bus naar Polen. Dat had ik niet verwacht. Dacht dat ik daar al de bodem had bereikt. Dat woord economy is we erg marketing geïnspireerd. Laptop kan op schoot, maar geen ruimte om ‘m ook werkelijk te openen.

Een ster voor bij het raam zitten. En een ster omdat het bijzonder is dat ik in een stoel straks 1000km per uur ga op 10000m hoog.

Ik neem mee…

Bijna al mijn spullen die mee moeten op reis uitgestald op de bank.

Ga mijn zoon te ontmoeten voor een fietstocht van zo’n 2000 kilometer in Japan. Hij op zijn eigen fiets fiets en ik op eentje met elektrische ondersteuning. Realistisch, want ongetraind, middelbaar en gebrekkig. Zien hoe ver we komen.

De criteria:

  • Bagage moet op de fiets passen
  • Onder de zeven kilo blijven (heuse tabel gemaakt) 1
  • Passen in vooraf bepaalde dimensies2
  • Alleen maar spullen die ik ook werkelijk nodig heb
  • Moet zowel met koud, nat, zonnig en warm weer buiten kunnen vertoeven.

Wordt geen hobby van me. Je MOET altijd dingen kopen die ik NOOIT zou (willen) kopen. Toch nog twee sterren. Altijd fijn om zo min mogelijk mee te nemen. Geniet al mijn hele leven van minder in plaats van meer. Was ook erg leuk om de banden van mijn nieuwe tas af te knippen om 74 gram gewicht te besparen.


  1. eis van de vliegtuigmaatschappij

  2. zodat het ook als handbagage mee mag in dat vliegtuig