Er zijn 12 berichten getagd als spullen.
Op fietsreis zijn zonder mes is ingewikkeld. Messen zijn handig. Maar het kleinste mesje meenemen naar Japan kan niet. Na weken zonder was ik zo blij toen ik ‘m kocht. Terwijl ik eigenlijk nooit blij ben iets te kopen. Hier zag ik eindeloze potentie zich ontsluiten.
Als ik ga (terug naar Nederland) wordt dit mijn eerste erfstuk aan de zoon.
12025年10月1日 12時48分 日本標準時
In veel plekken waar we overnachten is er allemaal meubilair met ingebouwde knopjes die ooit heel modern hebben gevoeld. De knopjes doen het vaak maar voor de helft en zitten wat los.
Vindt het prachtig. Soort gelaagde tijd. Ben omringt door tijdcapsules. Spullen blijven als ze het nog gedeeltelijk doen. En het voelt best vanzelfsprekend. En als het echt nodig is, wordt er gewoon wat bij geplaatst of wat ge-retrofit.
Hier bedienen de draaiknoppen nog de lampjes op het kastje. De rest knopt ook nog lekker maar bediend niets. Hangt in ieder geval nog genoeg draad onder om de knopjes wat te laten doen.
12025年9月23日 9時39分 日本標準時
Ga mijn zoon te ontmoeten voor een fietstocht van zo’n 2000 kilometer in Japan. Hij op zijn eigen fiets fiets en ik op eentje met elektrische ondersteuning. Realistisch, want ongetraind, middelbaar en gebrekkig. Zien hoe ver we komen.
De criteria:
⭐
⭐
•
•
•
Wordt geen hobby van me. Je MOET altijd dingen kopen die ik NOOIT zou (willen) kopen. Toch nog twee sterren. Altijd fijn om zo min mogelijk mee te nemen. Geniet al mijn hele leven van minder in plaats van meer. Was ook erg leuk om de banden van mijn nieuwe tas af te knippen om 74 gram gewicht te besparen.
En de sleutels ingeleverd. Vanaf nu geen toegang meer tot het thuis van 15+ jaar.
Damn wat een klus. Naast het uitzoeken, inpakken en verhuizen van de spullen zijn we ruim twee uur aan het takelen geweest om het zo leeg te maken zoals we het ooit in 2006 hebben ontvangen. Wat kunnen we toch veel in die tientallen vierkante meter stoppen.
En dan zegt iedereen dat ik nog geen kwart heb van wat “normale” mensen hebben. Voor mij was dit al veel te veel en ga dan ook erg mijn best doen om nog veel minder te hebben. Over twee jaar gaan we tenslotte terug :)
Vandaag brachten we voor de tweede keer spullen naar een betere bestemming. Of beter gezegd naar de tussen stations vanwaar ze een betere bestemming kunnen vinden. Het is fijn als spullen bij jou niet meer passen maar een nieuw leven kunnen krijgen en andere mensen blij kunnen maken.
Dat ik het liefst niets terug zet. Maar deze glorieuze staat van zijn heeft nog geen minuut geduurd. Daarna was ik weer bedden in elkaar aan het zetten. en aan het eind van de dag waren het weer twee functionele (volle) slaapkamers.
Jammer.
De kerstverlichting hield er mee op. En omdat ik het zo goed mogelijk wil kunnen inleveren voor recycling heb ik zoveel mogelijk onderdelen los zitten halen.
Elke keer als ik dat doe kom ik er weer achter hoe schijnbaar eenvoudige dingen bijzonder bedacht, verfijnd en geproduceerd zijn.
Vermoed dat, nu vintage hip is en wat mag kosten, alles voor onze neuzen wordt weggekaapt. Zo blijft er weinig moois over.
Voor de hobby kajakker. Je hebt altijd meer nodig dan je denkt (en wilt).
