Geel en blauw

Het warme licht van de namiddag en de blauwe lucht kleurt goed met het geel en blauw van de NS.

Treinend naar Kansai International Airport

Een witte trein N700 Supreme op Tokyo station

De onderwereld in Tokyo is groots en warm (zweet alweer als een otter). Een doolhof waar veel mensen voortvarend doorheen navigeren. Ik niet.

En zo zit je dan in Tokyo

slaapruimte helemaal wit en ongeveer een meter bij een meter en 2 meter diep.

Waar ik mijn krappe twee kubieke meter heb geclaimd omgeven door Manga.

De reis naar huis is begonnen

Na gister zoonlief te hebben uitgezwaaid ga ik na een dikke maand Japan de reis naar Amsterdam beginnen. Het gaat nog wat in etappes. Doel vandaag is om het meest zuidelijke deel van Hokkaido te bereiken. Morgen stap ik in de snelle treinen naar Osaka. Als ik niet teveel knipper met mijn ogen zie ik nog wat van dat andere Japan.

We reden langs het pad waar de fietstocht begon. En volgen deels de route die we gefietst hebben de laatste dagen. Voelt vertrouwd en een heel klein beetje thuis. Bijzonder.

12025年10月20日 12時57分日本標準時

Mijn laatste hapje buitenlucht

Treinstation amsterdam Muiderpoort bij spoor 3. Kom net de trap oplopen en die kan je ook nog een beetje zien. Er staan een aantal mensen te wachten. De zon schijnt.

Als ik de trein in stap is dat het laatste hapje buitenlucht voor de komende dertig uur.

Ode aan het ijsje

IJsstokje aan paal einde treinperron. — 52°22’48.108”N 4°53’48.78”E | Richting: 332,793 | Hoogte: 6:40m

Iemand hield aan het eind van het perron een stokje over. Weggooien is ook zoiets, het verdiende een waardig plekje.

Zoef

Het is weer tijd voor een bliksem bezoek aan Toruń. Zo kom je er 50 jaar niet en zo een paar keer per jaar. Al kan ik niet zeggen dat ik echt wat meemaak van Polen en Toruń. Zie slechts dat wat ik vanuit de trein of de auto zie langsflitsen. Altijd dezelfde snelste route. Geen omwegen, geen toeristische route. Maar dat is ook niet mijn doel. Mijn doel is lieve mensen helpen nog naar familie te kunnen (en weer terug).

Treinend terug

De laatste keren was ik met de bus gegaan in de veronderstelling dat het veel goedkoper was dan de trein. Dat viel alles mee. Nu voor rond de 60 euro van Toruń naar Amsterdam. Een koopje, 5 cent de kilometer, twee keer zo snel en meer ontspannen. ergens eind van de maand / begin volgende

2514

Stoplicht bij een treistation. Bestaat uit 3 lampen in een driehoek. Links is rood en boven is groen. Het geeft de treinmachinist aan wanneer het veilig is te vertrekken. Onderaan een zwart bord met een gele rand met het nummer 2514, ook in geel.

Duidelijk dat ie er al heel wat jaartjes op heeft zitten. Weer en wind trotserend. En nog steeds doet het zijn ding. Dank 2514.

De zon zien opkomen bij CS

Panorama van de westkant van Amsterdam Centraal met een geel oranje lucht waar net de zon opkomt. Het is aan het einde van het perron waardoor je het hele station kan zien en links 't IJ en ook the Eye. Er staat een sprinter klaar aan het perro rest van de sporen zijn leeg.

Op weg naar mijn liefie. Nog even wachten op de trein naar Den Helder en genieten van de zonsopgang bij het station. Krijg ik nooit genoeg van.

42 op ’t Amstelstation

Nieuw werk vraagt om nieuwe hersencode. Mijn brein programmeert nieuwe routines, valideert en past aan. Veel van die code is op basis van aannames. Dus die continue feedbackloop is noodzaak.

Zo ook het vinden van de ideale plek voor mijn fiets in de stalling. Zodat de route naar de metro zo efficient mogelijk wordt. Het was even zoeken naar de flow, maar ik heb ‘m. De fiets gaat in rij 42 1. Natuurlijk de enige echte keuze. Moet het universum wel een beetje te vriend houden.

The Answer to the Ultimate Question of Life, the Universe and Everything↩

Niet instappen

Gelukkig doen we niet alles wat ons gezegd wordt.

Amstel Tower

Tijd:	240214 – 08:17
Locatie:	52°20’43.242”N 4°55’5.622”E
Hoogte:	8,39m
Richting:	91,046 (magnetisch noorden)

Forenzen

Een foto van de zonsopkomst bij het Amstelstation in Amsterdam. De lucht kleurt geel, oranjerood en bovenin al blauw. En het zonlicht weerkaatst in de ramen van het flatgebouw op de achtergrond. — Opkomende zon bij het Amstelstation

Tijd:	240125 – 08:10
Locatie:	52°20’43.17”N 4°55’3.822”E
Hoogte:	8,03m
Richting:	124,228 (magnetisch noorden)

Vandaag geen foto vanuit de auto. Vergeten. Daar gaat mijn conceptuele kunstwerk. Maar goed, tijdens de meerij dag had ik er ook geen.

Aan mijn nieuwe werk zit ook het naar en van mijn werk gaan verbonden. En ineens zie ik weer hoeveel mensen dat ook dagelijks doen. Die routine. De vanzelfsprekendheid van de verplaatsing van zo enorm veel mensen. Het is echt een waanzinnige operatie veelal gefaciliteerd door mensen die niet waanzinnig veel verdienen en die allemaal stipt op tijd moeten zijn, zodat wij ook weer stipt op tijd kunnen zijn. En ook ik mijn passagiers naar hun bestemming kan brengen op de daarvoor afgesproken tijden.

We hebben als samenleving veel te weinig besef hoe afhankelijk we zijn van elkaar tot in het kleinst mogelijke detail.

Op weg naar Texel

In het donker mijn weg vinden naar Els door glas, buizen, lijnen, kleuren, lichtbronnen, patronen en constructies.

Dwangmatig fotograferen

Heb steeds een onverklaarbare drang om, als ik op Muiderpoort kom, een foto te maken. Zou het komen door het tegelpatroon?

Analoge code

Tijd:	220407 – 14:10
Locatie:	52°21’37.098”N 4°55’48.678”E
Hoogte:	10,4m
Richting:	280,372 (magnetisch noorden)

Veel van de waarschijnlijk honderdduizenden palen staan er vol mee. Een onbegrijpelijk tipje van de sluier van wat er allemaal bij komt kijken om ons zo gemakkelijk en vanzelfsprekend met de trein te kunnen laten reizen.