Stond vandaag aan de lader met de elektrische bus. Geen pauze die net past tussen ritjes, maar voor het eerst eentje die wat speling had.
Heb een routine voor de pauze: Eerst auto aan de lader, pauze starten, pauzefoto maken, volgende rit checken, Els bellen en dan nog even epibrerent wat eten. Liet mijn routine varen, had tenslotte tijd. Dus geen foto gemaakt aan het begin. Tijd te over. Geen foto na het gesprek met Els, nog tijd zat. Geen foto na de lunch, had nog tijd. Mezelf tussendoor zeker vier keer vertelt het niet te vergeten. Natuurlijk vergat ik het, want ik had tijd.
Niet dat de foto zo spectaculair zou zijn geweest. Een stukje semi transparante (door weer en tijd aangetaste) geluidswand met tot de halve hoogte struiken ervoor en daarvoor een strookje gras bij de foodstrip.
Als troost twee wel gemaakte foto’s van die dag. Een foto terwijl ik wachtte op de metro en mij voor het eerst het mooie vierkante gat opviel waar de metro doorheen zou komen.
En een foto van een tussentijd waar ik nog 10 minuten over had en waar elk bankje voorzien was van een liefdevol stelletje terwijl de zon onder ging.
