Mag mijn oude laptop (MacBook Pro) het rustiger aan gaan doen. Heeft het geweldig gedaan en is nog niet versleten, maar heeft wel wat karakter ontwikkeld. Zo kon ie al jaren niet meer mee met de software tijd, steeds meer (essentiële) programma’s werkten niet meer of halfbakken. De interne indexering werkte niet meer dus iets opzoeken ging nauwelijks. zowel voor mail als de finder. Één van de interne luidsprekers had het al een hele tijd geleden opgegeven. De harde schijf zat standaard te vol (dat ligt aan mij). Het scherm heeft al zeker 7+ jaar een fabricage fout die ik nooit heb laten repareren (kon toen de laptop geen weken missen m.b.t. werk). De batterij houd het geen half uur vol. En als ik ‘m dicht aan de stroom laat hangen gaat ie allemaal dingen voor zichzelf doen. En de laatste tijd deden de t’s, r’s en de b’s het niet meer naar behoren, waardoor ik ze heel vaak opnieuw moest toevoegen.
Als ik nou heel handig en vol zelfvertrouwen was had ik ‘m proberen op te knappen. Maar dat ben ik niet. De ventilatoren schoonmaken was al spannend genoeg. Misschien ga ik dat alsnog doen? Zou wel mooi zijn om ‘m in ere te herstellen na zoveel trouwe jaren.
Benieuwd hoe dit frisse nieuwe lid (MacBook Air) het gaan doen het komende decennium.
Mijn computer wilde opstijgen en werd eitje bakken heet. Om te zorgen dat ie niet ter plekke smolt, ging het de rekenkracht begrenzen. Er was niet meer omheen te werken.
Waarom niet eerder ingegrepen? Al meer dan 10 jaar doet het zijn ding zonder ooit tegen te sputteren. Was als de dood de delicate balans te verstoren. Maar mijn zoon wist me te overtuigen en dus spulletjes gekocht voor de operatie.
De boosdoener bleek indrukwekkende hoeveelheid verzamelde stof. Was een wonder dat de computer het nog gewoon deed. En na het heel voorzichtig schoon te hebben gemaakt is de computer weer stil en in sommige gevallen lekker warm. Zoals het hoort.
Vandaag ging ik de iPad van Els uit 2018 omruilen voor een nieuwe uit 2018. En dat voelde heel raar. Apple repareert (deze) iPads niet. Tijdens het design proces is er blijkbaar voor gekozen om de foutmarge te accepteren en zelfs in 2024 nog nieuwe oude modellen te hebben om om te ruilen.
Prima dat ze die keuze gemaakt hebben, maar toch zou het voor mij beter voelen als ze wel repareerden. Ondanks dat de software straks door de backup weer helemaal als de oude voelt is het fysieke apparaat ook deel van het gevoel van “je” iPad gevoel. Ze lijken hetzelfde ze zijn het niet. Het mist dat stukje levens geschiedenis. Het was niet mee op reis al die jaren.
Mijn computer is nu dik tien oud en mijn systeem krijgt al jaren alleen maar veiligheidsupdates. En daar liep ik alweer drie van achter. Voornamelijk omdat ik nooit voldoende schijfruimte heb. Nu stevig aan het opruimen geweest en wat verborgen gigabites gevonden. Dus was er geen excuus meer om het uit te stellen.
En het is, terwijl ik toch wat nagels afbeet, gelukt. Hopen dat dit trouwe beestje lekker door blijft zoemen.
Vond tijdens de verhuizing een oude stikker van het Apple logo en had het over het saaie witte logo geplakt van mijn trouwe MacBook uit 2013. Stikker was veel te groot maar durfde het niet bij te snijden. Vandaag wat lef bij elkaar gesprokkeld en met wat knoeien bijgesneden. Verre van perfect maar dit wil ik ook voor zijn opvolger. Echt zoveel beter.
Dit was net voordat ik ‘m voor de laatste keer uitzette. Twintig jaar geleden maakte de wereld voor het eerst kennis met de eMac. In 2006 werd de laatste gemaakt en vandaag was dit de laatste keer dat ie aan stond. Al die tijd heeft hij gedaan waarvoor hij gemaakt was. Respect. Alle bestanden zijn nu verhuist van sticky naar mijn laptop en via airdrop uiteindelijk een nieuw thuis gevonden op de iPad.
Vijf dagen lang wordt mijn computer het grootste deel van de dag ingepikt geleend door mijn jongens. Het helpt ze erg met school dus dat is geweldig.
Maar ik mis ‘m veel meer dan ik dacht. Een soort leegte. En ik maar denken dat mijn relatie tegenwoordig strikt zakelijk was. Ik hou mezelf voor de gek, er is liefde in het spel.
De apple store in Amsterdam is groot en heeft een heel open structuur. Er is niet echt een centrale kassa. Elke medewerker (en er zijn er veel) heeft een ipod met een betalingsmogelijkheid er achterop geplakt. Maar hoe ga je dan om met spullen die gekocht zijn? Hoe controleer je dat is gekocht is of niet?
Een oplossing zijn stikkers. Je ziet het bij veel winkels. Maar om hier een bedankje op te zetten zie ik niet vaak en maakt een groot verschil.
Vandaag eindelijk een Apple TV gekocht. Vanaf het moment dat hij uitkwam (2006) al verleid geweest maar toch behoorlijk lang me kunnen bedwingen, maar een paar dagen geleden heb ik een nieuwe internetverbinding en daarvoor moest mijn kabelsysteem van de afgelopen jaren op de schop (letterlijk, heb een stuk van de muur moeten openbreken). Dus was nu ook het moment gekomen. Benieuwd of het al die opgekropte verwachtingen waar kan maken.