bloemen

Er zijn 76 berichten getagd als bloemen.

Half uurtje Texel

De bouwvakkers komen bij Els een vroegen om de klimop te snoeien. Dus even snel van Amsterdam naar Texel en weer terug. Uiteindelijk een half uur echt op Texel geweest en zes uur gereisd :)

Er bloeit een mooie roos in de tuin van Els.

Nog even de Mokbaai bezoeken (bij de steiger) voordat ik op de boot stap.

Voor bij je pa zitten. Hij was zichtbaar aan het genieten.

Had wat minuten over wachtend op mijn bus. De avond viel mooi over ’t IJ.

Klaprozen doen het in een bocht

Een foto van een typisch gebouw van 4 verdiepingen in de rivierenbuurt in Amsterdam. Op de hoek zit "Alles voor Lunch".
Het uitzicht vanuit de voorruit tijdens mijn pauze
Tijd:240516 – 15:20
Locatie: 52°20’35.07”N 4°54’27.102”E
Hoogte:0,6m
Richting:328,939 (magnetisch noorden)

Bij een paar bochten, als ik van de snelweg afging, stond het helemaal vol met rode klaprozen. Op één plek stonden ze achter de rode pijlen die aangeven dat de bocht scherp is. Rood op rood = goed.

  • Ook een paar hele mooie rotondes tegen gekomen vandaag. Omringd met een zee aan bloeiende paarse lavendel en in het midden volwassen bomen. Kleine oases.
  • Zag de perfecte match. Een roze fatbike met een roze jas. Precies dezelfde kleur roze. Vraag me af welke eerst was, de jas of de fiets.
  • Vandaag eindelijk mijn budgetprijs regenjas kunnen testen. Verwachte ‘m juist nodig te hebben op de heenweg maar werd de terugweg. Hij lekt niet, maar zeer oncomfortabel. En de capuchon snap ik niet. Met deze temperaturen kun je beter in je zwembroek fietsen.
  • Veel ouders met hun kinderen op de fiets in de regen. Ze maakten er samen het beste van. Samen afzien. Samen regendruppels vangen. Samen nat worden. Het samen doorstaan.
Afstand: 259km | Duur: 10:40u

Kan niet maar moet toch

De oever van Schellingwouderpark met mijn witte kajak op het droge. Uitzicht op het IJ. Kalm water. Op de horizon skyline van Amsterdam rechts de rederij Damen en hun kranen en droogdok. Heldere blauwe lucht wat weerspiegeld in het water.
Bootjes en bomen op de achtergrond. Op de voorgrond een balk met palen om de golfslag op te vangen.
Paarse bloemen die groeien in een spleet in een oude verweerde balk langs het water.
Foto vanaf het water in mijn kajak. Links een rijtje huizen langs het water met daarvoor wat boten. En nog een losstaand huis 18e-eeuws huis op de dijk.

Kajak veel te weinig terwijl ik zo graag langere tochten van 30+ kilometer wil maken.

Zo komt er niets van terecht, moet toch echt kilometers gaan vreten om wat spiermassa en uithoudingsvermogen te kweken.

Maar naast het werk zijn er nog andere moetjes (ook vandaag). Dus schiet er steeds bij in. En als er wel ruimte was werkte het weer niet echt mee. Laatste keer op het water was 29 maart :(

En mijn zit moet natuurlijk ook eindelijk een keertje goed zijn. Stond dan ook vandaag weer op het programma. Halverwege aan de oever bij het Schellingwouderpark wat aanpassingen gedaan. En genoten van het geluid van het water, het uitzicht en de warme zon.

Op de weg er naar toe me door scherpe boeggolven mogen boren, wat enthousiaste kreten losmaakte. Op de terugweg sprong er een vis over het voordek van mijn kajak. Raakte de boot nog een beetje. Onder de indruk, douze points!

Afstand: 7,91km | Duur: 1:29 | de GPX data

Cruise control

Uitzicht vanuit mijn voorruit tijdens mijn pauze
Tijd:240430 – 16:38
Locatie: 52°18’48.192”N 4°58’58.422”E
Hoogte:-1,31m
Richting:174,407 (magnetisch noorden)

Ga obsessief voor de cruisecontrol de laatste dagen. Niet dat je hele lange stukken kan doen, vaak zit het verkeer tegen. Maar helpt toch om ontspannender te rijden. Ga ik een gewoonte van maken.

  • Was rustiger dan ooit. Dus veel tijd om de auto aan het eind van de dag schoner achter te laten. Wel in etappes:
    • In begin van de dienst alleen maar kunnen vegen door tag problemen.
    • Bij de Plus veel naar de prullenbak gebracht.
    • Daarna bij de Tango in Almere gewassen, van binnen en buiten.
    • Later weer wat tijd over en vlakbij de garage => stofzuigen.
    • = bling bling.
  • De bermen bij de IJbruglaan zijn de beste. Prachtig, vol met wilde bloemen.
  • 30 is blijkbaar een te lage snelheid voor Cruise Contol!?
  • Pauze langs metro 53, die ik steeds minder en minder neem.
  • Warm in de auto, dus voor het eerst in t-shirt + airco + open ramen. Klaag niet!
  • Je kon letterlijk over de koppen lopen in het centum van Amsterdam. Dat deed ik niet meer reed er voorzichtig doorheen.
  • De zon ging heel stilletjes onder en toen was het binnen 15 minuten echt donker. Mooi om bewust mee te maken.
  • Kussend paartje gespot in een slecht geparkeerde auto. Ze lieten zich niet storen door auto’s die er maar net langs konden. <3
Afstand: 229km | Duur: 9:44

Nat en bezweet

Beregende Narcissen boven een slootje

Vandaag de Jumpie van Els naar de garage gebracht voor de APK. Om daarna boodschappen te doen. Erg onhandig want nu moest alles op de fiets. Elke gezondheidsgoeroe zou zeggen: goed voor je. Maar ik ben een mooi weer fietser. Achttien kilometer door de regen waarvan zo’n dertien tegen de wind in. Dan wordt er geen blijmakend stofje in mijn aangemaakt, het tegenovergestelde.

Voelde me een beetje als deze Narcissen. Over hun piek heen, nat en hangend door zwaartekracht, wind en water.

Herfstbloemen

Ik wordt altijd een beetje depri van de herfst. Hoe het daglicht toch behoorlijk snel minder wordt en kleur langzaam verdwijnt. Om mezelf een beetje op te vrolijken heb ik vandaag alle bloemen die ik tegenkwam gefotografeerd. Voel me gelijk een stuk beter.

Heerlijk intiem

In de berm was er een prachtige variatie bloemen. En daar waren ook deze bij en bloem met elkaar bezig.

Het was maar twee vierkante meter, zouden ontelbare vierkante kilometers moeten zijn. Het is tijd om werkelijk de de natuur de ruimte te geven om zichzelf te zijn en onszelf daar weer een harmonisch onderdeel van te maken. Wat zou dat ons leven vervullen met schoonheid en verwondering.

Het snijbietenbos

Els heeft vorig jaar snijbietenzaadjes tot mooie stevige, gezonde en volwassen planten laten groeien. En zo nu en dan nam ze wat blaadjes voor in de salade. Die paar blaadjes konden ze prima missen. En zo gingen ze de winter in, allemaal ongeveer 30-40cm hoog.

Maar nu laten ze zien wat ze werkelijk kunnen zijn. De grootste is zeker 3 meter hoog en samen zijn ze een heus snijbietenbos. Met hun verschillende kleuren, diktes en vormen zijn ze allemaal uniek.

Onder hun beschermende bladerdak krijgen ook weer andere planten een kans. En in de kruinen van het bos zitten duizenden minuscule bloemen die, als je ze schud, strooien met stuifmeel.

Bloeiende paksoi

Een cadeautje verstopt diep in de bladeren.

We laten veel van de groenten die we eten niet tot wasdom komen of uitschieten, want dat gaat ten koste van de eetbaarheid. Maar het is geweldig als een plant wel die ruimte krijgt. Dat zie ik dagelijks in de tuin van Els. Bijvoorbeeld de snijbieten van 2,5 meter hoog met prachtige diverse dikke stammen, mooie bladeren en kleine ontluikende bloemen.