Alcohol kruiden

De vertaal app is een godsgeschenk. Anders zou ik me niet kunnen redden in Japan. En zijn ook nog genoeg echt hilarisch missers waar je 100% zeker weet dat dat niet klopt. Dze klopt wel.

Kom het vaker tegen net als deze van de curry. En ik blijf me hierover verbazen dat het een selling point is. Maar goed, ik drink geen alcohol dus geen idee wat ik mis. Misschien is het werkelijk een orgasmisch lekkere combinatie en is het een kwestie van tijd dat het tussen de kruidenrekjes te vinden is.

Ga vanavond koken

Moet ik dat hier vastleggen? Ja. Ben hier bijna een maand en nog niet gekookt. Mijn zoon vier keer. Tijdens de fietstocht was dat ook vaak niet mogelijk. We hebben een aantal keer een gemeenschappelijke keuken gehad maar geen zin. Blijkbaar was ik het standaard eten wat ik kan eten als vegetariër nog niet zat.

Nu wel. En we hebben een keukentje met een 1 pits gasstel tot onze beschikking. Dus pan gekocht en alle toebehoren om een maaltijd te fabriceren. Morgen nog een dag hier dus kan er in ieder geval twee keer mee koken voordat de kans bestaat dat ik het moet achterlaten.

Update:

Het is gelukt. Voldaan. Genoeg eten in de koelkast voor nog een dag, misschien wel twee :)

Miso pan

De miso pan koeken in verpakking op een rode ondergrond

Vlug vastleggen op de foto voordat ik ze opgegeten heb. Kwam deze tegen in de Coop JAびらとり 振内支所 in Furenai. Eindelijk koeken met wat gewicht. Alle koekjes en cakejes zijn 90% lucht. Kocht deze omdat ze gewicht hadden en dat was een totale verrassing.

Vijf sterren omdat ze naast een stevige hap ook een lekkere hap waren. Het doet me aan koeken denken in NL maar kan niet op de naam komen. Toch zijn ze heel anders. Hoop ze nog een keer tegen te komen. Koop ik er gelijk een paar pakken als noodrantsoen.

Tomaten ijs

Het was tijd voor een grote pauze. Al weer aardig wat kilometers gemaakt en mijn lichaam wint het steeds meer van mijn wilskracht. Mijn stop was in Furenai. Eigenlijk mijn tweede stop. Aan het begin van het dorp was een coop waar ik wat lekkere koek en wat druiven kocht.

Nu kwam ik dit ijs tegen en kon het niet laten het te gaan proeven. Het was hartig en ook weer niet. Precies op die grens wat ik erg knap vindt.

Drie sterren omdat het ook wel wat meer smaak zou kunnen hebben. En 600円 voor een bakje ijs? Dat zou deze zuinige Nederlanders nooit meer doen.

Goeie slaapplek

ouderwetse kast waar nu schoenen in worden gestald bij de loby van het huis. Maar daarop weer allemaal eigenzinnige beelden en spullen

De zoon heeft een relatief goedkope en goeie slaapplek gevonden in een oud huis in Otaru waar we een paar dagen blijven. Ze hebben hun best gedaan het gebouw van karakter te voorzien wat zeker gelukt is.

Er is een gemeenschappelijk keuken dus zoon heeft weer plannen om te koken. Heb zo langzamerhand het opgegeven dat ik maaltijden ga vinden zonder vlees, dus improviseer ik meestal wat. Maar morgen wordt ik weer door mijn zoon getrakteerd op een zelfgemaakte warme maaltijd.

De tafellade

Een lade die op tafel staat die de eetstokjes herbergt samen met de tandenstokers. Bovenop wat kruiden.

Begin het stokjesgebeuren een beetje te leren en vindt deze lade op de tafel geweldig. Gelijk bestek voor 100 mensen en daar bovenop wat kruiden. Moet ook op mijn tafel thuis, als ik een tafel had. Die is zo tijdens de verschillende verhuizingen van de afgelopen jaren niet teruggekeerd.

Vijf sterren. Het is zo’n efficient, handig, simpel en bescheiden ding. Alle ruimte 100% benut. Viel me eerst niet eens op. Dit ding dingt!

Het baken Seicomart

Een convenience store van het merk Seicomart bij zonsondergang

Zo reizend met de fiets zijn de convenience stores echt een uitkomst. Ze hebben lange openingstijden (regelmatig 24/7), zijn wijd verspreid en hebben zelfs voor niet vlees eters enkele eetbare dingen.

Deze keten bestaat sinds 1971 en is specifiek voor Hokkaido. Je hebt ook nog de 7 Eleven en de Lawson en wat andere zeer lokale stores. Het is al zover dat ik weet bij welke ik wat kan krijgen. In totaal gaat het om een handjevol.

Elke keer weer verbaast hoeveel mensen er in de tijd dat ik er ben even langswippen. Vaak met de auto.

Ontbijt

Gister kwamen we zonder reservering laat aan bij Lake House Shumarina. Normaal gesproken bieden ze een maaltijd en een ontbijt aan. Ontbijt ging nog wel. Maar omdat ik vleesloos eet was dat blijkbaar een uitdaging.

Vers uit de koelkast. Koude nietszeggende taaie broodjes die eigenlijk allemaal hetzelfde smaakten ondanks de verschillende vormen. Eén ster voor de moeite.

Ingenieus

Het zeewier en de rijst zitten samen in de verpakking op de plek waar het moet zitten en toch raken ze elkaar niet (zodat de zeewier lekker knapperig blijft). En als je het op de juiste manier open maakt dan zit het zeewier gewoon om de rijst. Mij nog niet gelukt maar anderen doen het vanzelf.

En letterlijk een paar gevonden die geen vlees in zich hebben. Daarom vier lampjes. Waarom geen vijf? Omdat ik wou dat er meer hapklare variatie was voor de niet vleeseter.

Zomaar heerlijk eten naast de deur

Een vegetarische soep met daarin/op gefrituurde groentes in een laagje deeg. Het was heerlijk
日本、〒074-0411 北海道雨竜郡幌加内町幌加内1037−14

Echt naast de plek waar we overnachten is een restaurant waar ik meer dan aan mijn trekken kom. Een mooie bekroning op onze eerste fietsdag samen. Ook nog een lokaal toetje geprobeerd.

Smaakt nog lekkerder na een dagje bewegen in de buitenlucht én het niet verwacht. En de familie die het runt waren heel aardig.

Magnetron Curry met red pickled ginger

Als je niet zelf kan koken is het in Japan zoeken naar die naald in de hooiberg voor vegetarisch eten. Wel is er altijd wel een magnetron op de gang waar we verblijven en een convenience store om de hoek.

Morgen begint onze fietstocht door Hokkaido en daar zal het nog moeilijker zijn. Dus gekeken wat voor eten “veilig”, eetbaar en voedzaam is in zo’n winkel. Vaak op één hand te tellen en altijd in flux omdat niet elke winkel hetzelfde assortment heeft.

Deze keer rijst met curry, voorgekookte eieren en pickled ginger gescoord. En om het eetbaar te maken moest de rijst en curry in de magnetron. Iets wat ik zeker al 25 jaar niet heb gebruikt.

Had best een lekkere smaak. Semi voedzaam, al moet het gezonder. En opwarmen in de magnetron… niet mijn ding. Er blijven twee sterren over omdat het fijn is noodzakelijke energie te kunnen tanken. Mijn lichaam weet namelijk (nog) niet goed de ruime vetreserve te benutten.

Een smakelijke curry (zonder alcohol)

Nadat het niet gelukt was bij de vorige stek vonden we kleine winkeltjes waar je achter een piepkleine bar zou kunnen zitten. Maar buiten in het zonnetje waren ook plekken om te eten. Gesmuld samen met mijn zoon en de libelle.

Zomaar vegetarisch en zonder dat je het idee had dat de kok er van in de war raakte maar gewoon iets lekkers maakte. Eten drie sterren en twee voor het gezelschap en het zonnetje.

Eten en bruidsadvies

Een houten bar met daarop een glazen theesysteem vergelijkbaar met het trekken van koffie.

We zochten een plekje om te lunchen waar ook ik wat vegetarisch kon eten. Dat lukte hier niet.

Ze was heel druk met de bestellingen van alleen maar vrouwelijke klanten. En uiteindelijk bleek ze voor mij alleen maar thee te hebben. Het eten zag er wel heerlijk uit in deze gemoedelijke huiskamer die voor de andere helft een bruidswinkel en adviesbureau was. Dat kan gewoon.

Mijn eerste maal in Japan

Mijn zoon had zijn best gedaan om wat te vinden voor deze oude vegetariër (die meer een meer vegan wordt). In de kelder van een gewoon woongebouw had hij een prima plekje gevonden. Wat blijkbaar heel gewoon is hier.

Dat hij überhaupt wat had gevonden bijzonder. Japanners zijn namelijk niet zo bezig met het onderwerp wel of geen vlees, wat mij al meer dan 30 jaar bezig houdt. Dus verwacht ik vooral wat fruit en rijst te eten tijdens mijn verblijf. Aardige vetlaag verzameld over de jaren, dus er kan nog genoeg in de naverbranding.

Het was lekker. Een vierde ster omdat een vegan/vega maaltijd beschouw als bonus. De vijfde omdat het gezellig is mijn zoon.

De vliegtuigmaaltijden van Amsterdam naar Hongkong

Had vooraf aangegeven vegetarisch te willen. En dat is twee keer vooraf netjes gevraagd voordat ze de maaltijd ook werkelijk naar me toe brachten. Erg fijn. Er is nog een voordeel als vegetariër. Je krijgt je maal voor alle anderen. Voelt een beetje VIP.

Had een hele lage verwachting. Zeker omdat ik weet hoe vegetarisch in restaurants vaak een ondergeschoven kindje is + het is een economy vliegtuigmaaltijd. Dus al erg veel sterren voor het overtreffen van mijn verwachting. Het was heel smaakvol. Dat het een muizenhapje is, de broodjes beide keren gewoon koud uit de koelkast kwamen en dat het magnetron voedsel is, een ster eraf.

Gestoomd brood

Die gestoomde broodjes op een rij op een bord met jam ertussen. Het zijn net wellustige lippen.

Ben nu al zeker 30 jaar vleesloos en zo kwam er een einde aan het broodje bapao waar ik erg dol op was. Paar maanden geleden ontdekte ik toevallig een vegetarisch versie in de snelle grootgrutter bij het Amstelstation. Het was een feestje.

Sindsdien met regelmaat van het nieuw hervonden snackje gesmuld. Maar na een paar maanden wil je ook wel eens wat anders. En dan bedoel ik de vulling, niet het broodje. Daar lust ik wel pap van.

Op zoek naar de vullingloze bapao kwam ik de bao tegen bij de AH. Het komt in de buurt maar is het niet. Zo met jam was het wel genieten.

Eindelijk

Roti vega. Rond bord met kool, aardappelen, boontjes en kousenband, en tempé. Bordje bakabana met pindasaus. Roti natuurlijk en een klein potje rode (bleek later) zeer pittige saus.

Ik werk nu meer dan een jaar voor het RMC. Naast de garage in Zuidoost is De Smeltkroes. Een restaurant die altijd wel vol zit met mensen. In dat hele jaar nooit gelukt er wat te eten. Mijn diensten, mijn eten thuis, geen honger, de openingstijden en dagen. Er was altijd wel iets waardoor het er niet van kwam.

Vandaag was het dan eindelijk zo ver met nog 25 minuten voor sluitingstijd om het te verorberen. Doopte een aardappel de rode saus (verwachte zoet zuur) en stopte het zonder aarzelen in mijn mond, bleek toch echt vooral sambal te zijn. Tong geblust met het andere eten. Dat smaakte me goed.

En als een echte Nederlander moet ik natuurlijk even vertellen wat het koste. De roti was 10 euro. Zo goedkoop heb ik het in jaren niet gezien.

Benieuwd wanneer ik weer eens aan tafel zit.