Maak wat die Musk doet alleen maar indirect mee via mijn computerscherm. En ik walg letterlijk wanneer ik ‘m zie. En toch is er ook nog steeds een flintertje ongeloof. In mijn dagelijkse leven voel ik tenslotte nog niets van zijn ronduit levensbedreigende en levens-ontwrichtende werk. Dit is het eerste tastbare bewijs dat het werkelijk deel is van mijn realiteit. Een sticker in het wild.

Hoopgevend dat mensen actie ondernemen. Door bijvoorbeeld geen Tesla meer te kopen (49% minder verkopen), de auto weg doen, te protesteren bij de dealers of een sticker te plakken zoals hier. Zijn rijkdom is tenslotte voor een groot deel gebaseerd op zijn Tesla aandelen.

Hij zal er niet echt wakker van liggen (los van het gekrenkte ego). De rijkdom is te groot en hij heeft nog miljarden aan overheidscontracten lopen en in het verschiet nu hij vriendjes is met Trump en kornuiten. En die rechtszaken (via diezelfde overheid) zullen wel weggepoetst worden.

Onze samenlevingen, gebaseerd op kapitalisme, creëren dit soort absurde rijkdom en dus macht. Omdat het “goed” zou zijn voor de economie en voor de samenleving. Zijn we nu niet op een punt gekomen dat overduidelijk bewijst dat het niet zo is? Nooit geweest is? Hoe lang laten we ons nog voor de gek houden?