Otis had een voetbalwedstrijd en ik had mezelf uitgenodigd langs de lijn te staan. Vinden we allebei leuk. De weg daar naar toe was nostalgisch. Dezelfde route die ik reed met de beide jongens op mijn fiets naar de kleuterschool (zeker al weer 14+ jaar geleden), maar dan nog wat verder. Naar een voetbalclub waar hij wel eens eerder tegen gespeeld had toen hij nog op de basisschool zat.