Lag

Toen ik een maand geleden in Japan aankwam begon net de avond. We gingen lekker eten samen en rond middernacht nog in de onsen. Heerlijke manier om de reis van je af te wassen en lekker rozig te worden voor het slapen gaan. Vanaf dat moment zat ik in het dag en nacht ritme van Japan.

Terug in NL is het anders. Ik slaap wel in de nacht (in stukjes van twee uur), maar ben de hele dag duf. Ook lijkt mijn voedselverwerkingssysteem nog ingesteld te zijn op Japanse tijden en heb ik eigenlijk altijd “honger”.

Voelt raar maar is natuurlijk erg logisch. De realiteit is tenslotte absurd. Binnen vierentwintig uur onder een andere sterrenhemel zijn en nacht en dag dramatisch anders?

We zijn nu vijf dagen verder. maak eindelijk weer wat meer uren slaap achter elkaar en het lichaam lijkt het meer en meer te accepteren.

Luchthavens

Kom er nooit (behalve nu dan), zal er ook zelden komen en kijk dus met verbazing naar deze rare autonome “staat” die veel ruimte inneemt, overlast en milieuschade veroorzaakt en economisch niet eens zoveel bijdraagt.

Stikt er van de mensen in transitie, bewegend door het doolhof van metaal en glas. Een abstracte wereld vol met afspraken, conventies, gewoontes en terminologie waarvan ik geen weet van heb. Winkels die prijzen vragen en spullen verkopen nog absurder is dan de meest elitaire winkelstraat. Waar mensen langs elkaar heen gaan met het oog op borden en aanwijzingen voor hun specifieke waarheen en waartoe. En waar rijen en rijen aan mensen in stilte van alles ondergaan. Waar groepen mooie mensen met zeer nette uitgesproken pakken de rijke melange van mensen de weg wijzen en zeer gericht doorkruisen als ganzen tijdens de migratie, de piloten voorop.

Voelt bizar en onwerkelijk, toch lijkt het voor het gros van de mensen hier vanzelfsprekend.

Niet mijn wereld. Ook niet vanuit mijn “linkse” gedachtegoed. Toch één ster omdat het bijzonder is dat we internationaal kunnen afspreken / coördineren hoe we mensen en goederen semi vrij en veilig laten bewegen. Hoe het netwerk aan luchthavens hun eigen (niemands)landje zijn met eigen wetten en normen binnen elk afzonderlijk land.

De layover in Hongkong

Ik had een relatief goedkope vlucht dus 3 uurtjes zien te overbruggen in de terminal.

Het was een luxe daar bij de boarding. Je had plekken waar je aan bureaus kon zitten, ligstoelen om nog wat te slapen, oplaadmogelijkheden, beenruimte te over, wc’s en water plekken. En ik zag de zon opkomen en langzaam de bergen tonen. Toch een ster eraf. Want je kan niet even naar wereld die je door de ramen ziet ondanks dat je drie uur hebt stuk te slaan.

De vliegtuigmaaltijden van Amsterdam naar Hongkong

Had vooraf aangegeven vegetarisch te willen. En dat is twee keer vooraf netjes gevraagd voordat ze de maaltijd ook werkelijk naar me toe brachten. Erg fijn. Er is nog een voordeel als vegetariër. Je krijgt je maal voor alle anderen. Voelt een beetje VIP.

Had een hele lage verwachting. Zeker omdat ik weet hoe vegetarisch in restaurants vaak een ondergeschoven kindje is + het is een economy vliegtuigmaaltijd. Dus al erg veel sterren voor het overtreffen van mijn verwachting. Het was heel smaakvol. Dat het een muizenhapje is, de broodjes beide keren gewoon koud uit de koelkast kwamen en dat het magnetron voedsel is, een ster eraf.

Meekijken

De monitor in de stoel van een vliegtuig. Het laat nu de camera viewpoint zien vanaf de staart van het vliegtuig en daaronder ground speed, altitude, afstand te gaan en aankomsttijd.

Zit bij het raam, maar ben ook erg blij met de monitor in de stoel. Hier kan ik de hele reis volgen. Afstand, snelheid, hoogte, en een blik van de staart van het vliegtuig.

Heb er tijdens de vlucht heel veel naar gekeken. Sterretje eraf voor het bedieningsgemak en de traagheid van de computer die het verzorgde. Moest zelfs een keer herstart worden door de stewardess.

Daar zit ik dan

Voor de komende 10 uur in een stoeltje die nog minder ruimte en comfort bied dan in de budget bus naar Polen. Dat had ik niet verwacht. Dacht dat ik daar al de bodem had bereikt. Dat woord economy is we erg marketing geïnspireerd. Laptop kan op schoot, maar geen ruimte om ‘m ook werkelijk te openen.

Een ster voor bij het raam zitten. En een ster omdat het bijzonder is dat ik in een stoel straks 1000km per uur ga op 10000m hoog.

Uitgevlogen

Beide zoons zijn nu aan de andere kant van de wereld. De jongste al vanaf 22 juli en de oudste vloog drie september uit om maanden weg te blijven1.

Ze nemen dat uitvliegen wel heel letterlijk en extreem, 12.000+ kilometers ver weg. Gelukkig hebben ze plannen om ook weer terug te komen.


  1. In de tijd dat hij naar Japan vloog reed ik de hele dag rondjes in Amsterdam en kwam ik nergens… de jeugd heeft de toekomst.

Weightless

Het is fijn als mensen (bedrijven) Jean-Baptiste Chandelier betalen voor wat hij graag doet waardoor hij bijzondere dingen kan doen om zo op zijn beurt de kijker te betoveren en te inspireren.

Paragliden staat al decennia op mijn todo lijst. Eens gaat het er van komen :)

Gefilmd in :

  • Sao Miguel & Corvo / Azores / Portugal
  • Briançon & Serre Chevalier / France
  • Canoa Quebrada / Brazil
  • Clifton / South Africa

Link: Weightless – Jean-Baptiste Chandelier

Gewichtloos dansen

Weer een absoluut geweldige video van OkGo waar je vol plezier, ongeloof en kreten slakend naar gaat zitten kijken. Ben al jaren een grote genieter. Vind hun muziek leuk maar hun video’s trekken dat naar een niet te evenaren niveau. Kunst.

De video’s zijn stuk voor stuk absurd, esthetisch, energiek, knap, ingenieusfascinerend en combinaties daarvan. Deze keer stappen ze in het vliegtuig (ook wel ‘vomit comet’ genoemd). En nemen de video op terwijl het naar beneden dondert met 10 meter per seconde zodat ze zonder zwaartekracht kunnen dansen. En dat allemaal omdat het hun lied Upside Down & Inside Out heet. OMG!

Gister uitgebracht en zie het nu echt massaal gedeeld worden op sociale media :)

From Amsterdam to Berlin

My first flying experience, on a somewhat big plane making my way to Berlin and the weallspeakfootball apartment. I jumped out of a small one a long time ago on a tandem parachute (with a man strapped on your back). Loved the 30 second free fall so much I didn’t want to pull the cord.

See if I can cope with this kind of abnormal behaviour called flying. The video is about the 16 expired hours of my life and the strange transition from being in Amsterdam and ending up in Berlin listening tot the birds at the rooftop of the apartment and meeting this creative melting pot of people.