Een zonovergoten week

Kijkje in mijn werkzame leven in het Aanvullend Openbaar Vervoer in Amsterdam. Zodat ik het onthou. Week 10. En, zoals de titel al verklapt, het was zonnig. En ik wilde er van genieten. Vandaar de witte vlek op elke raar belichte foto.

3 maart

uitzicht vanuit de auto met rechts water en links wat bomen. De foto is donker omdat ik tegen de zon in fotografeer die als witte vlek in de blauwe lucht hangt
pauze: 250303 – 15:33 | 52°18’26.862”N 5°1’34.62”E | richting: 4,885 | hoogte: 0,3m
  • Eerste blote buik fietser gespot. Was zelf ook zonder jas maar dan nog wel 3 laagjes aan.
  • Brommer rijder met bontjas. Dat was hypnotiserend hoe dat bewoog in de wind. Voelde bijna of de tijd wat langzamer ging.
  • “Kijk een lachende maan” zei een passagier. Heerlijk, kan weer even met nieuwe ogen kijken.
  • Veel mensen moesten hun hart luchten. Ziek zijn is loodzwaar, isolerend en stuit op veel onbegrip. En dan heb ik het niet eens het waanzinnig complexe pad naar beter worden wat vaker dan je denkt doodloopt.
  • Six pack zien rennen. Indrukwekkend.
  • Huizen (de plaats) bezocht. Nooit eerder, wel er langs gereden.

5 maart

Uitzicht vanuit de auto op wat flatgebouwen links en rechts. Links voor het flatgebouw een klein parkje met een volwassen boom. De foto is donker omdat de zon fel aan de hemel staat te schijnen en ik daar tegenin fotografeerde.
pauze 250305 – 16:28 | 52°22’31.872”N 4°50’45.378”E | richting: 313,113 | hoogte: 0,6m
  • Jas loos fietsen en het toch warm hebben
  • De zon de hele tijd voelen is helend
  • Weet nu van het bestaan van de weespermop, en dan bedoel ik de gebakken versie. Wil nu eentje proeven.
  • Zo warm in de auto dat de airco aan moest.
  • Heerlijk langs de vecht gereden.
  • Zag in De Hoef een bord “violen 200m” mijn eerste gedachte was het instrument pas 10 seconden later daalde het in.

7 maart

Uitzicht vanuit mijn auto op de snelweg. Er rijden wat auto's op en er is een windmolen te zien. De foto is donker omdat de zon fel schijnt en ik er teginin fotografeer.
pauze 250307 – 16:05 | 52°17’31.2″N 4°56’43.5″E | hoogte: -3,5m
  • Zonder jas fietsen, ik kan er aan wennen. Nog steeds (te) warm op de fiets.
  • Kraai met nest materiaal in de snavel, het gaat los.
  • Airo weer aan, pff.
  • Zonnebril mee die mijn vader had gevonden (toen ik even op Ameland was meegenomen). Toch niet gebruikt. Denk al meer dan 25 jaar geen gehad en ben een gewoonte dier. Misschien komt er een dag.
  • Zag een gele vlinder, een hommel en er zat een mug in de auto.
  • Witte, gele en roze bloesem naast elkaar. Hart wordt er blij van.
  • Voor het eerst Ter Aar aangedaan, in Zuid Holland!
  • Stond een tijdje langs de waterkant in Uithoorn. Iets verderop stond een visser met twee hengels & veel “gear”. Eén daarvan was een radiografisch bestuurbare boot. Snapte niet echt wat hij daar mee deed, maar later zag ik dat het ook draad had. Was ook een hengel! Zat geen moment stil die beste man en gooide veel eten in het gladde stille water. Die weer prachtige en unieke plop geluidjes maakten. Nog steeds geen vis gevangen. Gelukkig. De zon zakt langzaam onder de horizon.
  • Er kwamen nog wat zeilers terug.
Op het stille water van de rivier, terwijl de zon ondergaat en warm licht verspreid, varen 10 houten zeilbootjes met hun masten naar beneden en aan elkaar verbonden terug naar de haven.

Mijn uitzicht is terug

uitzicht vanuit de voordeuren naar het balkon aan de zuidkant van de woonmaker. Kijkt uit op een straat met bomen in herfstkleuren en rechts en achter wat gebuwen en blauwe lucht. De ochtendzon schijnt naar binnen

Een van de grootste bijzonderheden van dit huis (waar mijn kinderen groot zijn geworden) is het uit- en zonlicht. Het is genieten.

Vandaag is nog niet de oplevering van de gerenoveerde woning dus heb het uitzicht nog niet echt terug. Maar die zit aan te komen. Ondanks dat ik zo mijn bezwaren heb zullen ze het gewoon afdwingen. Als huurder met minimale mogelijkheden is het uiteindelijk meebewegen en kijken of je het via andere wegen toch nog voor elkaar krijgt.

Nog meer reden om het met volle teugen op te slurpen.

Tanken

Mijn hand die de zo afschermt tegen een blauwe lucht.

Tweede keer dat ik echt in de zon lig dit jaar (veel minder dan andere jaren). Het is ook nooit lang, wordt al gauw te heet. Ben geen doorgewinterde zonnebader. Zoek al gauw weer de schaduw op om grondig af te koelen om daarna weer even de zon te omarmen. Het zonlicht doet iets met me zowel tijdens als erna. Denk echt dat mijn lijf het nodig heeft.

Kunstmatige fotosynthese kan niet snel genoeg komen

Scientists develop synthetic leaf that turns sunlight into liquid fuel

India Block – 27 augustus 2020 – link artikel

Scientists at the UK’s University of Cambridge have developed a renewable energy device that mimics photosynthesis by making fuel from sunlight, carbon dioxide and water.

Taking inspiration from the way that plants create their own energy, the device is a slim sheet that produces oxygen and formic acid from water, carbon dioxide and sunlight.

Denk dat ik over de technologie en ambitie al 15 jaar hoopvolle berichten lees en het lijkt me geweldig als we eindelijk de organismen die aan fotosynthese doen kunnen evenaren (net als de kick ass superpower om alle materie om te groeien uit de lucht te halen). Dat zal ons in staat stellen meer in harmonie te leven met de natuur.

Maar de realist in mij weet dat het nog lang gaat duren.