Scanning LP’s (or any old mechanical audio carrier), it’s getting better and better. Even better than the original. The trick: confocal laser microscopy. And it’s not just for fun.
LP’s scannen versie 2.0
Herbert Blankesteijn – 30 mei 2004 – NRC Handelsblad
Vier jaar geleden hoorden ze (Carl Haber en Vitali Fadejev) een radiouitzending waarin werd uitgelegd dat oude geluidsopnamen zoals wasrollen en grammofoonplaten van schellak vaak niet meer af te spelen zijn met een naald, of in elk geval niet zonder kans op onherstelbare schade.
Confocale lasermicroscopie gebruikt laserstralen om met een precisie groter dan een duizendste millimeter afbeeldingen te maken van objecten, zonodig in drie dimensies. Fadejev en Haber gebruikten deze techniek om sensoren voor experimenten in de deeltjesfysica te controleren. Ze realiseerden zich dat ze op dezelfde manier ook groeven in oude geluidsdragers konden inspecteren, en meldden zich bij Library of Congress, die geld gaf voor een onderzoeksproject.
Krassen en spetters worden geëlimineerd op grond van de veronderstelling dat al te scherpe oneffenheden niet in de groef thuishoren. De resultaten staan op een site die Carl Haber daarvoor heeft ingericht, en ze zijn verbazingwekkend.
Opnamen uit 1950, 1947 en 1912 (de laatste afkomstig van een cylinder) klinken glashelder en ruisvrij. Omdat ze nu niet worden weergegeven door een ruwe naald in een rammelend mechanisch apparaat maar met digitale technieken zonder bewegende delen, moeten ze nu beter klinken dan ze in het verleden ooit hebben gedaan.
Er zijn 47.000 wascylinders, 650.000 platen van schellak en een miljoen opnamen op andere dragers die liggen te wachten op redding van ontbinding dan wel op digitale ontsluiting.
You can read more about the technique on Wikipedia.
0