Door een behoorlijk regelmatige uitwisseling met Frank over wat voor definitie de verschillende hedendaagse instituten zoals Lazy Marie er op na houden bij selectie van kunst, was ik dan toch verleid om de fysieke kunstwereld weer eens te verkennen. Dus ging ik naar Cinematiek 9 en Utrecht. Om hopelijk los te komen van mijn vooringenomenheid en mijn virtuele (fantasie) wereld.
Was een zaal met ongeveer 20 mensen, waaronder een deel van de makers, hun aanhang en de incrowd. Een lijst die zich kenmerkt door ons kent ons, reeds bekende nieuwe en een relatief oude succesvolle naam en het lijstje is compleet. De Nederlandse kunstwereld is klein en genetwerkt via de diverse galeries en instituten.
Het format waar de kunstenaar om het podium komt om zijn /haar werk toe te lichten viel zowel Bart Rutten als Jolanda zwaar als beginners, maar leverde voor mij toch inzicht in het werk. In latere gesprekken met andere kunstenaars leek het meer op een beleefdheidsvorm dan een werkelijk inhoudelijk gesprek.
Cinematiek 9 was een erg veilige plek en het is mij onduidelijk waarom het allemaal zo veilig moet. Eigenlijk gold dit ook voor wat ik te zien kreeg, voelde weinig experiment en kwetsbaarheid. Wat ik dus wel veel zie online. Het werk moet daar op zichzelf overleven in de wildernis.
De uitzondering (die de regel bevestigd) was Marleen Huijing met Ont-snapping waar je heel duidelijk voelde dat ze op zoek was naar de juiste vorm en ritme waardoor er voor mij meer ruimte overbleef om te ontdekken in plaats van een goed uitgevoerde productie (veel was als een team gemaakt) te consumeren.
Professionalisering is op zich zeker geen slechte ontwikkeling, maar men wordt daardoor eerder verleid door de zang van de esthetiek en schoonheid. Waardoor de essentie meer en meer verwordt tot een kapstok waar een mooie jas overheen wordt gehangen. Zo erg was het natuurlijk niet maar ik houd van overdrijving om de noodzaak voor oprechtheid en puurheid in het kunstwerk te benadrukken.
Wat is zag en vond in het heel kort:
- Tempting van Jolanda Jansen (NL, 2005) videoloop. Was eigenlijk de enige die een klassieke vom van videokunst toonde (als je daar van kan spreken). En dat was een prima binnenkomer.
- Awakening van Erik van Lieshout (NL, 2005) 12m30s. Ondanks de voorspelbaarheid van het onderwerp en de behandeling (het Erik van Lieshout handschrift) daarvan is was het één van de meest ingrijpende video’s. Maar het door je strot duwen van de boodschap van de onderstroom is not my cup of tea. Het zal wel kloppen. Hij is tenslotte succesvol.
- Ont-snapping van Marleen Huijing (NL, 2005) 4m06s. Wat ik al eerder zei het aangegane experiment was wat mij prikkelde. Het was dan ook niet het doel wat zij voor ogen had maar het proces. Uiteindelijk werd het een portret van haar tijd. Duidelijk doorspekt van haar performance achtergrond. de enige die mij inhoudelijk nieuwsgierig maakt naar het volgende proces.
- Duet (NL, 2004) 2m58s5 & Swim (NL, 2004) 4m50s. Van Sil van der Woerd. Duidelijk een prof met het nodige talent op zoek naar alternatieve verhalen maar raakt teveel verleid door zijn talent voor een lekker kek cliché beeld. Vooral in Swim laat hij zich ook nog verleiden door de liefde voor het maken.
- The power of music (NL, 2005) 2m00s7) & My name is Maikl Jordan (NL, 2005) 1m51s. Van van Ola Vasiljeva. Zeer “hands-on” animatie maar wel heel basic, zowel de uitvoering als inhoudelijk. Dan was My name is Maikl Jordan conceptueel nog het sterkst maar liet het in de vorm behoorlijk af weten.
- Top Light and the haunted Man van Sagi Groner (IL, 2004) 11m42s. Goed en solide gemaakt. Concept is rechtaan rechtuit: Scan de signalen van videocamera’s en gebruik dit om mijzelf te tonen en verzamel deze plus andere beelden verzameld via het internet. Maar ook hier komt het cliché van esthetiek naar voren al is de inhoud daarbinnen zeker relevant.
- Grey movie van Luna Mauer (NL, 2004) 3m00s. Kon letterlijk mijn ogen niet focussen op de stucturen die immer veranderende van oorsprong. Simplistische vormen in zwart-wit.
Ben nog steeds vooringenomen, maar heb genoten van de prikkelende werken.
0