Noorwegen: de omgekeerde wereld

De afgelopen weken was ik in Noorwegen op camper vakantie na een liefdevolle uitnodiging van mijn ouders. Zes jaar geleden ook gedaan en waarschijnlijk is dit de laatste keer dat mijn kinderen en hun kleinkinderen samen op vakantie gaan omdat mijn zoons een dusdanige leeftijd bereiken dat ze hun eigen plannen maken. Het noorden van Noorwegen hadden

Els eet een ijsje

Met haar nieuwe barefoot schoenen.

Ik was op vakantie

Himmel über Bunde

We zijn weer in Duitsland en morgen weer op het nest in Amsterdam. Noorwegen was zo rauw en puur dat we elk land waar we nu doorheen kruisen onze schouders ophalen. Een soort aangeharkt tuin van de buurman.

Tijdens een verkennende wandeling met Els kwamen we een mooie molen tegen. Ze maakt veel himmel uber foto’s en video’s voor Daf. Ik kon het ook niet laten om er één te maken. En dan vooral om het geluid van de draaiende wieken.

De kathedralen van Noorwegen

De kerken en de huizen van de Noren mogen dan bescheiden zijn maar hun infrastructuur (en de hoogstandjes daarbinnen) zijn de kathedralen van Noorwegen. Net zo imposant, groots en ingenieus. Slingerende wegen langs, om en door de bergen. Kilometers lange tunnels, sommige als kurkentrekkers, sommige zelfs voorzien van futuristische rotondes. Soms uitkomend op een waanzinnig (hang) brug over

De gitzwarte staafkerk

Zoals zo veel huizen hier in Noorwegen zijn ook de kerken van hout. Vaak bescheiden in grootte en vaak voorzien van prachtig ambachtelijk houtwerk. Deze Hopperstad stavkyrkje van bijna 900 jaar oud steekt letterlijk uit het landschap. Inktzwart. Volledig bepekt en van binnen erg donker. De metershoge bomen waar de hele kerk mee opgebouwd is staan op hun kop

Jostedalsbreen

Bij de gletsjer die we in 2009 bezochten was de werkelijkheid vervormd. Alsof het niet van deze aarde was. Deze keer konden we het niet van heel dichtbij benaderen en was hij vele malen kleiner. En schokkend hoeveel hij teruggetrokken is de afgelopen 10 jaar (dat plaatje vind je in de toeristische folders). De wandeling er naartoe

Buiten proporties

Onmetelijke dieptes, stijle hoogtes, bevroren meren, 3 meter dik sneeuw in juli, door wolken rijden (en er bovenuit komen), kurkentrekker tunnels en uiteindelijk eindigen aan een meer van 150 meter diep met een unieke blauw groene kleur met water uit de gletsjer waar je op uitkijkt… allemaal binnen een dag. Mijn brein blijkt dit gewoon

Trollstigen, Rauma

Ziet er op de foto helemaal niet imposant uit. Een paar bergen nou en? Maar als je wat beter kijkt zie je daar een weg tegenop kronkelen en een wit vlekje dat eigenlijk een bus is. En dan is het ineens groots. Ik moest er met de camper, bouwjaar ergens in de jaren 80, tegenop. In de tweede versnelling

29 km wandelen over Bergsøya

De jongens aan het vissen op de voor hun beroemde brug. Waar opa vaak over vertelde over vissen zo groot als volwassen mensen. Els en ik gaan aan de wandel op een zo op het oog nietszeggend eilandje ergens in Noorwegen. We gaan ‘m ronden. we schatten zo’n 10-13 km maar checken het niet op

Tussen de bergen

Vanuit het hoogland kwamen we in een soort trechter met aan beide kanten een stijle berg om uiteindelijk te overnachten tussen de bergen in in Sunndalsøra waar het water van de bergen het water van de zee ontmoet.

Dovre, Oppland

We waren al wat dagen in hooggebergte aan het rijden maar dit uitzicht was (weer) een complete verrassing. We gingen van de weg af op een stoffig klein niet geasfalteerde kronkelige weggetje zonder duidelijke richting, over een slecht onderhouden brug, langs een militair gebouw en in de eerste versnelling omhoog met bijna doordraaiende banden. Maar

Op grote hoogte

Tijdens een korte stop voor de lunch een spontane wandeling gemaakt via een obscuur pad dat schijnbaar nergens naar toe leidde. Maar verrassend (door nat en hoog gras) leidde tot een snelstromende rivier en een mooie hangbrug. Nu op grote hoogte rond het vriespunt. Ieders voeten zijn nat en worden ijskoud maar het is prachtig

Storøya, Hole

Vandaag hebben we een prachtig uitzicht. Een klein eilandje met een haventje en een golfbaan verbonden met een drijvende brug.

Kwal

Onze eerste overachting in Noorwegen. De zwaluwen scheren over het water en onder de pier door. Probeer ze te vangen op beeld maar blijft niets meer over dan een vage vlek. De kwal laat zich beter vangen.

Niets dan zee en een groot schip vol met mensen

Ik kom van een eiland maar realiseer mij dat ik nog nooit zover uit de kust heb gevaren. Gek. In de verte één boot kunnen zien voor de rest een lege blauwe horizon.

Zeemist en Denemarkse duinen

Tweede dag van de vakantie. Na twee snikhete dagen komen we aan in Vendsyssel-Thy, Hjorring in Denemarken. Onze laatste stop voor de oversteek naar Noorwegen. We komen aan in bij de kust en het landschap en het weer veranderd. Vertrouwd landschap maar hier mag je gewoon met de auto het strand oprijden.

Bladeren

De eerste dag van de vakantie. We staan op een camping en ik kijk omhoog. Prachtig hoe de zon de verschillende kleuren groen accentueert.

Weer een stapje verder

Afgelopen maandag zat ik met een bont team van mensen aan tafel. Het ging over onderwijs (natuurlijk) maar vooral over hoe je goede software maakt en aan welke voorwaarden het dan moet voldoen. Nu zie ik me wel als iemand die veel met software omgaat en ook veel dingen maakt met software, maar zo diep in de krochten

juli 2015