But eventually I learned how to wash any head. How intimate it is. You have to figure; I could see things they didn’t even know were happening to them. I could see pimples that had been scratched raw by way of invisibility, I could see scars, I could see patches of grey coming in like rainclouds — blacks and blues, bruises and bumps. Not only that, but I could see their faces lose shape as I brought them pleasure, as they let go, as they became clean.
Would it be strange to tell you that I miss it? It’s just that I’d become very good at the whole thing, the whole intuitiveness and listening and touching thing.
Intimiteit en intuïtie. Het is in de westerse samenleving geen vanzelfsprekendheid. We worden losgeweekt van elkaar en onszelf. Dat verkoopt meer. En dat veranderd een samenleving en mens. Het menselijke komt ongemerkt op afstand te staan en zo ontstaat er een onbewust gemis en verlangen, voelen we ons vaker eenzaam, missen we geborgenheid, verbondenheid en de ruimte om helemaal te zijn.
Begrijp me niet verkeerd. Hoe we nu als mensen samenleven in de wereld is miraculeus. Zowel technologisch als sociaal. Maar het is een extreem experiment waar we maar zeer beperkt de gevolgen van kunnen overzien.
Het hele verhaal op Medium: klik!
0