De zwakste schouders

Waarom het marktdenken failliet is

Maarten van Rossem – maart 2011 – link

De omvangrijke sociale en economische kosten van de neoliberale agenda zijn onveranderlijk afgewenteld op de zwakste schouders. De enorme winsten zijn geprivatiseerd en de nog grotere verliezen gesocialiseerd. Daar zou toch op z’n minst iets aan gedaan moeten worden, al ziet het daar op dit moment helemaal niet naar uit.

Daarbij zal het jaren kosten om de retorische schade van het neoliberalisme te herstellen: overheid en belastingheffing zijn systematisch verdacht gemaakt en onrechtvaardig genoemd. Dat was en is onverantwoord, omdat juist het kapitalisme het niet zonder een efficiënte overheid kan stellen. Het kapitalisme is bij uitstek een systeem dat zichzelf in de voet schiet als het niet op tijd wordt ontwapend.

Een verhelderend stuk dat een eeuw marktdenken uiteenzet en aangeeft waar de huidige schoen wringt.

If it’s bailed out, it’s a utility

Corporate Socialism: The Government is Bailing Out Investors & Managers Not You

Nassim Nicholas Taleb – 26 maart 2020 – link

First, we must not conflate airlines as a physical company with the financial structure involved. Nor should we conflate the fate of the employees of the airlines with the unemployment of our fellow citizens, which can be directly compensated rather than indirectly via leftovers of corporate subsidies. We should learn from the Geithner episode that bailing out individuals based on their needs is not the same as bailing out corporations based on our need for them.

Dat stimuleren/ondersteunen van de economie door (grote) bedrijven bail outs te geven is diefstal van de gemeenschap. De enige manier is om dit te stoppen is die radicaal stoppen of erkennen dat vanaf dat moment de bedrijven een cruciale sociale functie te vervullen hebben en dus daar ook de verantwoording voor moeten dragen en afleggen.

Marktdenken

De overschatte markt

Ronald Mulder – 6 september 2020 – volledige artikel

Stel je voor dat je, aan boord van een cruiseschip, schipbreuk lijdt en met nog een paar honderd overlevenden aanspoelt op een onbewoond tropisch eiland. Wat zou je doen? Ik bedoel: wat zouden jullie gaan doen, met zijn allen, nadat je de situatie in kaart had gebracht? Zou je diepe gaten gaan graven, op zoek naar olie en gas? Zou je de inlandse varkentjes gaan fokken tot je er drie miljoen van had? Zou je elkaar gaan opbellen met een aanbod om van energieleverancier te wisselen?

Wat je wel zou gaan doen, is zorgen voor veilige en comfortabele huisvesting en voor een betrouwbare voedselvoorziening. Daarna komen een schooltje en een “ziekenhuis”.

En overal op de wereld zeggen politici: “Ja, inderdaad, dat zijn hele belangrijke zaken waar we graag meer aan zouden willen uitgeven, maar helaas, dat kan niet. Daar is geen geld voor. We moeten eerst meer gaten graven, varkens fokken en elkaar opbellen, anders kunnen we dat niet betalen. En vliegen natuurlijk, dat is ook heel belangrijk. Voor de economie.”

Marktdenken is nogal bepalend voor hoe de politiek de samenleving bestuurt.

En ondanks dat het keer op keer bewijst dat het een destructieve kracht is die de wereld en de samenleving naar de knoppen helpt wordt het binnen de bestuurlijke macht nog steeds gezien als de motor en het antwoord op alles.

En ik ben al jaren bezig die disconnect scherp onder woorden te brengen maar zoals Ronald Mulder dit in 475 woorden voelbaar en begrijpelijk doet is mij nog nooit gelukt.

Dank je wel Ronald.

(En wat historisch context vind je bij Maarten)