Dat is een geweldig label om te hebben bij een huis van meer dan 100 jaar oud. Dat beloofd wat qua energiehuishouding. De verhuurder heeft zijn belofte meer dan waar gemaakt op dat punt.
Maar had er ook mijn vraagtekens bij. Ze hebben namelijk een hele (deels) buitenmuur bij de onderste trap in mijn trappenhuis niet geïsoleerd en daarmee niet voldaan aan de afgesproken thermische schil die de warmte binnen houdt en de kou buiten.
Dus vroeg ik me af hoe het dan toch mogelijk was toch label A+ te scoren. Gelukkig was de onafhankelijke partij, die de labels bepaald, bereid om nog een keer in mijn woning te komen kijken en het te evalueren. En de verhuurder zo meewerkend om me voor die dag de sleutels te lenen.
Dat gebeurde vandaag en hij belde me aan het eind van de dag terug. Het label blijft staan. Hij is het met me eens dat:
- Het niet goed is dat de muur niet geïsoleerd is
- Dit ook volgens het bestek wel had moeten gebeuren
- De wel aangebrachte isolatie bij de trappen minder is dan in het bestek aangegeven
- Deze kieren en gaten heeft die de isolerende werking negatief beïnvloeden.
- Dat het niet verwijderen van de trappen en de muur er omheen isoleren zorgt voor isolatie verlies.
- Bovenstaande er voor zorgt dat er geen thermische schil is gerealiseerd.
- Het tot extra stookkosten leidt.
Maar toch wordt het label niet naar beneden bijgesteld, omdat op andere plekken in de woning meer isolatie is aangebracht dan noodzakelijk. En dat compenseert. Of beter gezegd de rekensom voor het label houdt er geen rekening mee of de isolatie wel evenredig is aangebracht. Het gaat vooral uit van de hoeveelheid en soort isolatie. Niet over waar en hoe. De berekening is in dat opzicht wat naïef.
En zo vervliegt ook enige hoop dat de verhuurder zich toch nog geroepen voelt zich aan de afspraken te houden. Het heeft tenslotte geen negatieve consequenties voor hun.
De realiteit
Je wil graag dat iets “goed” is. En daar heb je dan een beeld bij. Daar wordt van alles over op papier gezet. Daar teken je dan voor. Aan het eind van een 6 jaar durende rit wijken het papier en de realiteit op een aantal (in mijn ogen) fundamentele punten af. Heb geprobeerd dit te overbruggen. Maar de verhuurder werkt niet mee, Iets wat ik ook bij andere huurders terug hoor.
15+ jaar geleden nam ik het huis zoals het was. Ik was niet kritisch, zag vooral de potentie en heb dat proberen te benutten. Zelf veel verbouwd en aangepast en heb er heerlijk gewoond. Nu zag ik ook de potentie om dit gemeentelijk monument werkelijk toekomstbestendig te maken. Zodat het de missie die het toen had bij de bouw nog 100 jaar kan volbrengen. Is slikken dat dat niveau niet gehaald is. Op papier en tijdens de bouw zijn er dus behoorlijk wat dingen om dat mogelijk te maken gesneuveld.
Straks als ik de oplevering zal moeten accepteren moet de knop om. Moet het huis opnieuw nemen zo als het is (letterlijk). En het leren kennen en ons best doen om er ook de komende jaren een heerlijk thuis van te maken.
0