Voordat ik naar Els ga nog even al het fruit (vijf bananen en twee sinaasappels) en driekwart liter yoghurt opmaken. Paste er precies in. Het is in etappes gelukt.
Op deze sombere, grijze, miezerige 24 december zie ik dit op een troosteloze plek. Gelukkig.
Geïnspireerd door de vele mooie stadsfoto’s van Gerard van Enk zoals deze.
En het begin van de astronomische winter.
Had ik al gezegd dat ik blij ben mijn uitzicht weer terug te hebben? En de zon te kunnen zien en voelen vanuit het huis? Mijn lijf leeft meer. Er worden stofjes aangemaakt die op de Sumatrastraat slechts een sluimerend bestaan leden.
Denk een mysterieus patroon te hebben ontdekt. Als ik het openbaar vervoer terug neem vanuit mijn werk moet ik erg vaak 7 minuten wachten op de metro. En dat terwijl mijn eindtijd altijd variabel is in dag, uur en minuten en die van de metro niet.
Dus heb ik er een foto van gemaakt als bewijs. Op 7 december om 23:32…
Mij van 10 januari 2025: Sinds de foto de 7 minuten niet meer tegen gekomen. Misschien hebben “ze” het door dat ik het door heb en zorgen “ze” dat het nu niet meer gebeurd?