Met iets ander ogen

De magere brug in Amsterdam. Vanaf de oostkant net voor het oprijden met de fiets. Het is november en de zon staat laag en geeft een wat warme gloed de lucht is vol met kleine wolken als watten. Overal zijn natuurlijk fietsers.

Vandaag een ommetje gemaakt door de oude vertrouwde stad. En door die tijd in Japan kijk ik toch er net even anders naar. Niet dat ik de schoonheid niet zag. Zeker wel. Bedank de Amstel elke keer als ik er overheen rij of doorheen vaar. Ook vandaag weer.

Ben iemand die niet voor de lol even een rondje maakt. Heb altijd een doel. Iets waar ik heen of doen moet. En dan gaan er een soort filter aan alle niet relevante zaken worden niet echt geregistreerd. In Japan was elke straat nieuw en wist ik niet wat de volgende meters zouden brengen. Dan kijk je anders. Dan staan alle registers open. En zo keek ik vandaag ook een beetje naar Amsterdam. Beetje.

Mijn scheerritueel

Tijd:220314 – 15:49
Locatie: 53°3’7.17”N 4°47’46.62”E
Hoogte:1,25m
Richting:21,135 (magnetisch noorden)

Elke 2-3 weken (deze keer nog wat langer).

Voorgenomen de komende weken minimaal een foto per dag te maken. Waarom? Omdat ik aan mezelf merk dat ik me te weinig verwonder, met frisse ogen kijk en de magie en de bijzonderheid van het leven mis in deze waanzinnige wereld (in alle betekenissen van het woord).

Hoop de verwondering weer in mezelf los maken. In het verleden lukte ’t.

Paalzitten

Ik hoorde twee katten die naar elkaar aan het schreeuwen waren. En omdat dat behoorlijk uit kan lopen op pittige gevechten tot bloedens toe. Ben ik even over de schutting gaan kijken in de hoop ze zo al voldoende af te leiden en als het moet tussen beide te komen.

Billy kwam ook even mee kijken, nieuwsgierig als ze is.

Gelukkig hielp het zo’n derde wiel aan de wagen. En in ongeveer 20 minuten waren ze in super slow motion uit elkaar gegaan.