Zo ziet Asahikawa er dus uit bij daglicht

Gisteravond aangekomen en aan het handje genomen door mijn zoon naar ons plekje voor de komende dagen. Nu zie ik pas waar ik ben. Heuvels omringen de stad. Ben denk ik, echt in Japan.

De 20ste begint de fietstocht en vandaag is het bijkomen van de eventuele jetlag. Voel het niet zo. Denk dat mijn tijden van vliegen en aankomen gunstig waren dus ik ging slapen om een christelijke tijd in deze tijdzone.

En na het eten en voor het slapen was er de Onsen! Deze Osupā is 24/7 open en ik hoef er niet de deur voor uit!. Na meer dan 24 uur reizen was het overheerlijk. Eigenlijk is het dat altijd. Ben fan.

Mijn uitzicht is terug

uitzicht vanuit de voordeuren naar het balkon aan de zuidkant van de woonmaker. Kijkt uit op een straat met bomen in herfstkleuren en rechts en achter wat gebuwen en blauwe lucht. De ochtendzon schijnt naar binnen

Een van de grootste bijzonderheden van dit huis (waar mijn kinderen groot zijn geworden) is het uit- en zonlicht. Het is genieten.

Vandaag is nog niet de oplevering van de gerenoveerde woning dus heb het uitzicht nog niet echt terug. Maar die zit aan te komen. Ondanks dat ik zo mijn bezwaren heb zullen ze het gewoon afdwingen. Als huurder met minimale mogelijkheden is het uiteindelijk meebewegen en kijken of je het via andere wegen toch nog voor elkaar krijgt.

Nog meer reden om het met volle teugen op te slurpen.

Onstuimig

Grijzig uitzicht op een stukje van 't IJ met regenwolken. De wind maakt aardig wat golven. rechts de kade met bomen en daarachter een wit flatgebouw.
Het uitzicht vanuit mijn voorruit tijdens mijn pauze
Tijd:240419 – 17:13
Locatie: 52°22’38.94”N 4°56’28.578”E
Hoogte:-0,49m
Richting:109,573 (magnetisch noorden)

Pauze aan ’t IJ. Mooi om even een vergezicht te hebben na eigenlijk de hele tijd door kleine straatjes te hebben gereden. En dit stukje ken ik goed. Veel met de kajak gevaren en als ik dan die weidsheid in vaar komt het ook in mij vrij.

  • De grote bomen doen nu volop mee. En nu ze in het blad zitten, zie ik weer hoe reusachtig ze zijn.
  • Onstuimig dagje. Het weer is pittig en zeer veranderlijk. Het doet iets met de stad en de mensen.
  • Ook een heerlijke dagje voor een fotograaf. Zoveel mooie contrasterende en scherpe kleuren en situaties.
  • Het centrum van Amsterdam is prachtig, maar als taxi krijg je je passagiers er bijna niet uit.
  • Op vrijdag is op elk moment van de dag druk(ker) op de weg.
  • Kunstenares van bijna 92 in de auto op weg naar een groepsexpo. Heerlijk gepraat over de liefde en de passie voor het maken.
  • Ook in de pauze van een half uur was het onstuimig. Twee keer een fikse bui maar ook zon en blauwe lucht.
  • Veel in mijn eigen buurtje gereden, was fijn.
  • Druk dagje en dan is veel verkeer best onhandig.
  • Zat pas in het laatste deel van mijn dienst echt in de groove. En toen Like sugar op de radio was zat ik te wippen op mijn stoel. Zoooo lekker.
  • Ben droog thuisgekomen, had er weinig vertrouwen in. Mijn regenpak tenslotte niet meegenomen. De laatste bui werd altijd weer opgevolgd door een volgende al scheen de zon.

Vakantie

Uitzicht vanuit de voorruit van de auto op een smal weggetje met links weiland en rechts een groep bomen met een huis erin. Ook zie je deel van de sloot (die de blauwe lucht weerkaatst) aan de linkerkant van de weg.
Tijd:240410 – 15:34
Locatie: 52°24’24.498”N 5°1’32.21”E
Hoogte:-2,47m
Richting:323,682 (magnetisch noorden)

Vandaag iemand naar Waterland gebracht. Voelde als een uitje, als vakantie. Gelukkig begon na dat ritje ook nog eens mijn pauze. Dus heerlijk picknicken tussen de weilanden en het hoge water. Beschermd door de Uitdammerdijk zo’n 600 meter verderop, anders zou het hier stevig onder water staan.

Zeebruid

Het exceptionele mooie weer aangegrepen om met Els maar de zee te gaan. Dit jaar voor het eerst. Toen mijn moeder deze foto zag zei ze “het lijkt wel een bruid”. Denk dat het zo is. Els en de zee hebben een speciale band en waarschijnlijk hebben ze het vandaag beklonken.

De Hilversumse heide

Met Gea op de bonnefooi Hilversum uitgereden op deze hete dag. Geen verwachtingen, gewoon even fietsen. Uiteindelijk zijn we uren weggeweest door de bossen en de nog bloeiende heide. Spontaan onze weg kiezend. Veel meer gefietst dan we dachten. Het was heerlijk en prachtig.

We eindigden op een voor mij nostalgisch stukje natuur: de heide bij Bussum Zuid. In mijn Natuurmonumenten jaren fietste ik hier altijd doorheen richting kantoor. Het beste begin en einde van de werkdag.

Kalm

De dag komt rustig ten einde. Dat stond stevig in contrast met de mijne ondanks mijn quarantaine. Het was de drukste dag sinds tijden en niks kon worden doorgeschoven naar morgen. Maar het is (bijna) gelukt. De laatste loodjes.

ps. dit is mijn 6e dag in quarantaine.