Zijwind assistent

Uitzicht vanuit mijn autoraam met een parkeerplek bij het OLVG in Amsterdam Oost. Heb zie een kleine rotonde en de ingang rechts naar de parkeergarage en een stukje van het ziekenhuisgebouw. Achter de rotonde fietsen en daarachter het Oosterpark. Het is een mooie zonnige dag.
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240307 – 16:54
Locatie: 52°21’33.5″N 4°54’58.5″E
Hoogte:3,6m
Richting:289,348 (magnetisch noorden)

De auto’s worden steeds slimmer en willen je graag helpen veilig te rijden. Mooi. Maar met grote regelmaat zijn ze echt veel te gretig.

Zo zit ik met mijn passagiers te praten (of zij met elkaar) en de auto begint gewoon mee te kletsen. Moet dan echt mijn best doen om ze het zwijgen op te leggen. Ben door nauwe straatjes aan het rijden en de auto piept paniekerig aan alle kanten waardoor ik aan mijzelf begin te twijfelen. Rij over een witte streep en de auto wil het (onterecht) corrigeren. En vandaag ging de zijwind assistent ineens aan het werk. Schrok me de plure. Was op geen enkele manier een hulp en ook nog eens volledig onnodig.

Respect voor alle programmeurs die alle variabelen proberen te vangen in hun code. Maar vermoedt dat het nog wel een tijdje gaat duren. Er zijn gewoon veel vage situaties, teveel nuances. De werkelijkheid heeft een te hoge resolutie om met de huidige enen en nullen te bevatten.

I see faces

Via Mastodon volg ik het account van Jacob Olie. Timmerman, leraar, directeur, vader van vier en amateur fotograaf 1834 – 1905. Vol met mooie foto’s van Amsterdam en de familie Olie uit vervlogen tijden. Dit is weer zo’n mooi verstild moment. Maar het eerste wat mij opvalt is de gezichten die ik zie, wat deze foto voor mij de moderne tijd in trekt.

Baby nagel

Op 29 augustus 2022 kreeg ik mijn duim tussen de bestuurdersdeur van de camper mijn ouders. De wind stond erop en ik liet ‘m bij ongeveer 20 centimeter voor het einde los in de veronderstelling dat mijn duim op een andere plek zat. Dat had ik fout.

Dat deed (weken) pijn en de duim werd super dik en de nagel blauw/zwart. Nu is het 6 november, 70 dagen later, en sinds een paar dagen is de oude nagel eraf en daaronder zit een baby nagel. Het ziet er niet uit.

Maar vind het waanzinnig dat mijn lijf, zonder verder hulp, weet dat het de oude nagel moet afstoten en een nieuwe moet groeien en dat gewoon doet. Wanneer heeft het dat geleerd en hoe vaak komt het voor dat een lijf dat moet doen? Ergens zit dat programmaatje te wachten tot het eindelijk z’n ding kan doen. Fijn dat het niet voor niets heeft zitten wachten.

Recordings

Recordings is a new program from the VPRO Dutch public television. Every episode there are about 6 folk-songs to listen to preformed by people from all kinds of ethnic backgrounds living in Holland.

By singing their personal song (often with tears in their hart) I’m invited to connect though music, the universal language. This program tells the stories I tend to forget, but refers even more to the things we share. Society needs this, more then ever.

Link: vpro.nl