Het hele vliegtuig ruikt naar pinda’s. Maar waarom1?
lees ergens dat het was omdat het een goedkope manier was om oren weer vrij te maken na het luchtdruk verschil. Klopt iig met moment dat ik ze kreeg↩
Er zijn 170 berichten getagd als reizen.
Zit bij het raam, maar ben ook erg blij met de monitor in de stoel. Hier kan ik de hele reis volgen. Afstand, snelheid, hoogte, en een blik van de staart van het vliegtuig.
⭐
⭐
⭐
⭐
•
Heb er tijdens de vlucht heel veel naar gekeken. Sterretje eraf voor het bedieningsgemak en de traagheid van de computer die het verzorgde. Moest zelfs een keer herstart worden door de stewardess.

Voor de komende 10 uur in een stoeltje die nog minder ruimte en comfort bied dan in de budget bus naar Polen. Dat had ik niet verwacht. Dacht dat ik daar al de bodem had bereikt. Dat woord economy is we erg marketing geïnspireerd. Laptop kan op schoot, maar geen ruimte om ‘m ook werkelijk te openen.
⭐
⭐
•
•
•
Een ster voor bij het raam zitten. En een ster omdat het bijzonder is dat ik in een stoel straks 1000km per uur ga op 10000m hoog.

⭐
⭐
⭐
•
•
Mijn eerste Japanse geld. Het wordt wat echter terwijl het nog duizenden kilometers ver weg is. Ster eraf voor de stevige commissie die wordt gevraagd. En nog een ster eraf omdat het natuurlijk geld blijft.


Ga mijn zoon te ontmoeten voor een fietstocht van zo’n 2000 kilometer in Japan. Hij op zijn eigen fiets fiets en ik op eentje met elektrische ondersteuning. Realistisch, want ongetraind, middelbaar en gebrekkig. Zien hoe ver we komen.
De criteria:
⭐
⭐
•
•
•
Wordt geen hobby van me. Je MOET altijd dingen kopen die ik NOOIT zou (willen) kopen. Toch nog twee sterren. Altijd fijn om zo min mogelijk mee te nemen. Geniet al mijn hele leven van minder in plaats van meer. Was ook erg leuk om de banden van mijn nieuwe tas af te knippen om 74 gram gewicht te besparen.
Zoals sommige mensen op zoek zijn naar een huis ben ik al heel lang op zoek naar een bootje dat mijn thuis zou kunnen zijn. Was er al een keertje heel dicht bij.
Naast dat ik elk stukje water en haven waar ik langskom fanatiek afstruin naar dé boot, blader ik ook regelmatig de verschillende bootsites door. En daar kwam ik toch wel weer een hele mooie tegen.
Al is de prijs van 15.500 een hele schappelijke, zal ik ‘m niet kunnen kopen. En deze schoonheid is in Formentera, Spanje. Dat de volgende eigenaar er maar heel veel van gaat genieten.
Voordat ik naar Els ga nog even al het fruit (vijf bananen en twee sinaasappels) en driekwart liter yoghurt opmaken. Paste er precies in. Het is in etappes gelukt.

Denk een mysterieus patroon te hebben ontdekt. Als ik het openbaar vervoer terug neem vanuit mijn werk moet ik erg vaak 7 minuten wachten op de metro. En dat terwijl mijn eindtijd altijd variabel is in dag, uur en minuten en die van de metro niet.
Dus heb ik er een foto van gemaakt als bewijs. Op 7 december om 23:32…
Mij van 10 januari 2025: Sinds de foto de 7 minuten niet meer tegen gekomen. Misschien hebben “ze” het door dat ik het door heb en zorgen “ze” dat het nu niet meer gebeurd?
Na een dikke 10 weken is hij gister terug gekomen. Klein beetje eerder dan gepland. Mede omdat hij me wilde helpen het huis verder af te maken.
Bezig van de dozen een tijdelijk een bureau te maken. Want de computer moet natuurlijk wel operationeel zijn :)
Beide zoons weer terug op Nederlandse bodem. Wel weer fijn na maanden 12.000 km verderop.


Zoon heeft iets gedaan waar ik ook wel veel aan gedacht heb maar nooit heb doorgezet. Hij is nu eigenaar van een motor. Na er jaren over te praten en te dromen, een jaar kijken en voelen (en het rijbewijs halen) heeft hij de afgelopen weken daad bij het woord gevoegd. De 24ste wezen kijken en de 30ste opgehaald.
Dit is een jongen die vanaf zijn 16e met zijn scooter door Amsterdam gaat en het boven alle andere soorten van mobiliteit ervaart. Was dus een kwestie van tijd. Heeft nog tot zijn 21ste gewacht. Het is een mooi degelijk ding. Goeie level up. Al ben je als ouder nu natuurlijk wel ietsje ongeruster.
Beide zoons zijn nu aan de andere kant van de wereld. De jongste al vanaf 22 juli en de oudste vloog drie september uit om maanden weg te blijven1.
Ze nemen dat uitvliegen wel heel letterlijk en extreem, 12.000+ kilometers ver weg. Gelukkig hebben ze plannen om ook weer terug te komen.
In de tijd dat hij naar Japan vloog reed ik de hele dag rondjes in Amsterdam en kwam ik nergens… de jeugd heeft de toekomst.↩
Vandaag die lieve mensen weer naar Polen gereden. Dit was de één, twee, driede keer. Het is elke keer weer een avontuur die steeds wat meer vertrouwd voelt maar zich nooit echt herhaald. Het begin met regen en eindigde met regen en daarbinnen scheen de zon die de auto behoorlijk warm maakte. Blijft heel raar

| Tijd: | 240328 – 15:53 |
| Locatie: | 52°18’47.718”N 4°58’58.398”E |
| Hoogte: | -1,32m |
| Richting: | 5,005 (magnetisch noorden) |
Vandaag nam ik in de metro omdat het regende en viel het me voor het eerst op dat er een pompstation was met snelladers langs het spoor.
In de middag stond ik op diezelfde plek aan de lader :) En even voor de duidelijkheid, ik bepaal niet waar ik kom te staan, dat doet de centrale aan de hand van de ritjes die ik had en krijg. Hoe noem je zo’n toevalligheid? Stond het in de sterren geschreven? Was het ons lot?
Oh ja, vandaag ook mijn eerste boze passagier. Of beter gezegd wanhopige. Meeste hebben natuurlijk al veel te dragen in het leven en dan is het helemaal niet raar dat het soms overloopt. De situatie in de bus was blijkbaar de spreekwoordelijke druppel. Gelukkig kwamen we er samen redelijk uit en aan het van de rit was het weer oké.
Vandaag ging ik weer naar Wormer om wat noodzakelijk kajakspul te kopen zodat ik weer fijn kan varen. Die hobby van in een zelf voorgestuwde plastic sigaar zitten kost toch altijd meer dan je denkt. Was eindelijk tijd voor de beloofde rugsteun. De met tape vastgeplakte steun moet wijken. Ook nog wat kleertjes gekocht die
Op weg naar mijn liefie. Nog even wachten op de trein naar Den Helder en genieten van de zonsopgang bij het station. Krijg ik nooit genoeg van.

De roltrappen bij het metrostation Ganzenhoef vind ik indrukwekkend. En ze transporteren heel wat mensen op een dag. Ze zijn ook regelmatig stuk. Misschien komt dat omdat de lengte ervan het uiterste vraagt van het mechaniek erachter?
De lift gaat ook schuin mee met de roltrappen. Moet ik ook eens uitproberen. Wil wel weten of het meer voelt als een roltrap of een lift.
| Tijd: | 240125 – 08:10 |
| Locatie: | 52°20’43.17”N 4°55’3.822”E |
| Hoogte: | 8,03m |
| Richting: | 124,228 (magnetisch noorden) |
Vandaag geen foto vanuit de auto. Vergeten. Daar gaat mijn conceptuele kunstwerk. Maar goed, tijdens de meerij dag had ik er ook geen.
Aan mijn nieuwe werk zit ook het naar en van mijn werk gaan verbonden. En ineens zie ik weer hoeveel mensen dat ook dagelijks doen. Die routine. De vanzelfsprekendheid van de verplaatsing van zo enorm veel mensen. Het is echt een waanzinnige operatie veelal gefaciliteerd door mensen die niet waanzinnig veel verdienen en die allemaal stipt op tijd moeten zijn, zodat wij ook weer stipt op tijd kunnen zijn. En ook ik mijn passagiers naar hun bestemming kan brengen op de daarvoor afgesproken tijden.
We hebben als samenleving veel te weinig besef hoe afhankelijk we zijn van elkaar tot in het kleinst mogelijke detail.
| Tijd: | 240124 – 13:08 |
| Locatie: | 52°20’21.648”N 4°57’30.522”E |
| Hoogte: | -1,78m |
| Richting: | 105,405 (magnetisch noorden) |
Mijn testdag was in de grote bus, eerste dag in een (verlengde) gewone bus en nu in de personenauto. Ook elektrisch, maar hoeft niet tussentijds opgeladen te worden.
Deze keer was mijn laatste ritje voor de pauze in Diemen en dan moet je een plekje vinden om te pauzeren. Klinkt eenvoudig maar niets is minder waar. Je kan niet zomaar op een parkeerplek gaan staan. Je mag geen betaalde plek innemen of in de weg staan. Was een hele uitdaging en nam meer tijd dat bedoeld.
Met de personenauto is wat relaxter. Minder variabelen, dus beter te overzien als je net begint. Onder de indruk van waar ik allemaal heen ga/moet. Dacht beperkt te blijven bij het oosten van de stad maar kom echt overal. Niet goed gerealiseerd dat het niet de centrale is die bepaald, maar natuurlijk de passagiers.
Zit in een intercity waar je de nieuwigheid van de banken nog ruikt en de beenruimte fijn is. Hebben ze ook twee USB poorten, wat erg fijn is. Maar waarom geen stekker voor een laptop? Hebben ze in de nieuwere boemels wel.


Benieuwd hoe die beslisboom was.
Gelukkig heeft internet een antwoord. Het is gewoon te duur. De eerste klas heeft wel stopcontacten, verschil moet er zijn.