Heel veel blauw op straat

Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240316 – 21:55
Locatie: 52°20’21.678” N4°54’6.972”E
Hoogte:2,13m
Richting:191,693 (magnetisch noorden)

En dan bedoel ik de blauwe kentekens. Altijd al, maar zo na een uur of twaalf ’s nachts nemen ze de straten over en ik doe er aan mee.

  • Lekker de hele tijd in touw
  • Veel mensen na een gezellig samenzijn of feestje gebracht en gehaald
  • Vriendelijke blije mensen in de auto
  • De pauze was bij de Mirandabad. Beetje nostalgisch. Toen de kinderen nog klein waren zaten ze om de hoek op de peuterschool en natuurlijk zijn we ook regelmatig wezen zwemmen.
  • Stond op de bijna lege parkeerplaats (niet in een vak). Handhaving kwam langs met zo’n kenteken scanner auto. Benieuwd of ik nog een boete heb geïncasseerd.
  • Weer eens alle hoeken van Amsterdam gezien
  • Herken meer en meer waar ik ben en hoe het in elkaar zit (verbinden van de eilandjes)
  • De rittenapp deed aan het eind behoorlijk raar, maar daar had ik alleen last van
  • Tot 01:50 bezig, een record tot nu toe
  • Heen en terug wind mee, zo wil ik het altijd

Het begon allemaal zo goed

Steeds meer bomen in piek bloei. De geur, de schoonheid. Zonnetje komt door, had de wind in de rug en het was niet koud. Jas ging halverwege weer uit.

Na de reguliere werkvoorbereidingen stapte ik in mijn auto en begon mijn dienst om 15:30. Fijne passagiers. Alles mooi op tijd. Druk op de weg maar het bleef stromen.

En toen reed ik de Piet Heintunnel in, doe de lichten aan en blijkt het linkerlicht het niet te doen. Kleine tegenslag. Na wat overleg gaan we voor een autowissel voordat het donker wordt. Dus na wat ritjes was ik rond 18:30 (het is nog licht om die tijd!) terug op de basis voor een nieuwe auto.

Maar toen begon de rittenapp allemaal errors te vertonen, was de centrale onbereikbaar en zat ik ineens in een vreemd soort niemandsland. Na een half uur komen meer collega’s binnen. De één om diensten te starten, de ander om te eindigen. Allemaal dezelfde errors. Bleek dat er een zeldzame algehele storing te zijn, alles lag plat. Om acht uur startte het weer op en een half uur later reed ik eindelijk in een andere auto. Mensen ophalen die al uren wachten. Zo zie je maar weer hoe belangrijk deze dienst is en hoe afhankelijk we allemaal zijn van de technologie die het mogelijk maakt.

Vroeger kreeg je bij de start van je dienst een briefje met daarop je ritjes. Lijstje afgerond ging je terug voor een nieuw lijstje. Nu kun je reserveren via app en telefoon en worden de verzoeken direct zichtbaar bij de desbetreffende chauffeur. En kun je de chauffeur volgen waar die is en hoe lang het nog gaat duren. Tot dat het mis gaat…

En zo is er nu een tweede hiaat in mijn pauzefoto concept. Kan het nog wel rechtpraten. Had namelijk niet echt een officiële pauze en ook geen uitzicht door mijn voorruit. Had tenslotte de auto geparkeerd en afgesloten.

Oh ja, en het zou niet gaan regenen. Het zou zeker droog blijven. Dus geen regenpak meegenomen zoals de vorige keer. En wat deed het toen ik terug wilde fietsen? Regenen. Gewacht tot het ergste voorbij was en daarna klein beetje nat geworden. Gelukkig had ik een muts mee, met klep.

Een droog regenpak

Uitzicht vanuit de voorruit van een autobus. Het is donker. Het enige licht is van de lantaarnpalen. Rechtvoor een aantal geparkeerde auto's. Rechts een tiental geparkeerde fietsen. Daartussen de stoep. Achter wat kale bomen
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240312 – 20:47
Locatie: 52°20’59.838”N 4°53’6.288”E
Hoogte:1,21m
Richting:33,261 (magnetisch noorden)

Had vandaag een regenpak aan. De laatste keer was meer dan 30 jaar geleden. Mijn regenpak was al die tijd een pet met klep zodat het niet in mijn ogen kwam. Nat worden vond ik niet heel erg. Maar als je daarna nog moet rijden en diep in de nacht moet terugfietsen (OV verbinding is sporadisch na twaalven) is dat erg onhandig.

Dus, na twee maanden uitstellen, vorige week met grote weerzin eentje gekocht. Vandaag was de dag dat de aanschaf zou worden gerechtvaardigd! Op de terugweg zou het met zo’n 83% zekerheid gaan regenen!

Tegen het eind van de dienst regende het. Toen ik uitklokte regende het. Toen ik mijn regenpak aantrok regende het. Toen ik wegfietste regende het. Maar nog geen minuut daarna werd het droog.

Mijn capuchon nog afgedaan in de hoop dat de weergoden daardoor toch nog wat regen zouden laten vallen. Mocht niet baten. Bij thuiskomst was het regenpak droog. Na meer dan 30 jaar een regenpak aangetrokken en dan stopt het met regenen.

Veertien uur in beweging

Weer aangekomen in Den Helder na een weekendje Texel bij lief.

Straks een avonddienst draaien. En zo gaat mijn twaalfde maart bestaan uit 7 uur slaap en 14 uur in en op rijdende vervoersmiddelen. De overige drie worden besteed aan wakker worden, inpakken, wachten, eten, lunch klaarmaken, badderen en nog een beetje Netflix.

Statische elektriciteit

Uitzicht vanuit mijn autoraam op de straat met aan beide kanten appartementen met 3 lagen. Zijn blokkendozen. Zon schijnt op de linkerkant van de straat en de lucht is blauw.
Mij uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240308 – 13:50
Locatie: 52°21’54.06”N 4°52’7.71”E
Hoogte:-2,35m
Richting:93,922 (magnetisch noorden)

Vandaag reed ik in de ID3. Na een tijdje busjes te hebben gereden is dit een welkome verandering. Meer contact met mijn vrolijke, lente genietende, nieuwsgierige, openhartige, gesloten, introverte, boze, verontwaardigde, lieve, bezorgde, continue pratende, stille, genietende, sombere, (uit)gelaten, verbaasde passagiers.

Wel werd ik een beetje gek van de felle statische elektriciteit die vrij komt elke keer als ik uit de auto stap. Hoef er maar een tel in te zitten en het is weer raak. Soms zelfs twee ontladingen per keer. Niet aan de mensen gevraagd of ze er ook last van hebben. Volgende keer doen.

Pauze lunch

Op een metalen keukenblad ligt een uitgeknepen alpro yoghurt pak (mild & creamy zonder suiker) met daar bovenop de schillen en klokhuizen van twee appels.

Mijn lunch tijdens mijn werk is altijd een variatie van de Alpro Mild & Creamy zonder suiker + fruit + beetje muesli. Soms met wat hagelslag en/of kaneel. Dat stop ik dan in een stalen goed afsluitbare container, waar de muesli de komende uren de yoghurt opzuigt.

Je weet nooit waar je bent voor je pauze begint dus iets meenemen is noodzaak.

Zijwind assistent

Uitzicht vanuit mijn autoraam met een parkeerplek bij het OLVG in Amsterdam Oost. Heb zie een kleine rotonde en de ingang rechts naar de parkeergarage en een stukje van het ziekenhuisgebouw. Achter de rotonde fietsen en daarachter het Oosterpark. Het is een mooie zonnige dag.
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240307 – 16:54
Locatie: 52°21’33.5″N 4°54’58.5″E
Hoogte:3,6m
Richting:289,348 (magnetisch noorden)

De auto’s worden steeds slimmer en willen je graag helpen veilig te rijden. Mooi. Maar met grote regelmaat zijn ze echt veel te gretig.

Zo zit ik met mijn passagiers te praten (of zij met elkaar) en de auto begint gewoon mee te kletsen. Moet dan echt mijn best doen om ze het zwijgen op te leggen. Ben door nauwe straatjes aan het rijden en de auto piept paniekerig aan alle kanten waardoor ik aan mijzelf begin te twijfelen. Rij over een witte streep en de auto wil het (onterecht) corrigeren. En vandaag ging de zijwind assistent ineens aan het werk. Schrok me de plure. Was op geen enkele manier een hulp en ook nog eens volledig onnodig.

Respect voor alle programmeurs die alle variabelen proberen te vangen in hun code. Maar vermoedt dat het nog wel een tijdje gaat duren. Er zijn gewoon veel vage situaties, teveel nuances. De werkelijkheid heeft een te hoge resolutie om met de huidige enen en nullen te bevatten.

Krapjes

Uitzicht vanuit een autoraam in het donker. Op de voorgrond rechts een blauw bord over laden en lossen en op de achtergrond bootjes de gracht en daarachter de verlichte flat met 8 verdiepingen waar auto's wonen. Met zijn klassieke rondingen waardoor auto's naar de volgende verdiepingen kunnen komen.
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240304 – 20:30
Locatie: 52°22’7.692”N 4°52’32.748”E
Hoogte:3,13m
Richting:78,805 (magnetisch noorden)

Was weer een avonddienst. Dus dan worden het donkere uitzichten. Deze keer op keek ik uit op de parkeergarage bij de Marnixstraat die iedere Amsterdammer wel kent. Was even zoeken naar een plekje. Mijn laatste passagier stapte midden in de Jordaan uit en daar is het smal en vol. De auto piepte paniekerig terwijl ik er doorheen reed. Was er gezellig druk zo op een maandagavond.

De dienst zelf was wat minder. De app waar alle ritjes op staan had alle tijden behoorlijk krap staan wat voor mij in ieder geval niet realistisch haalbaar was, waardoor mensen gemiddeld langer moesten wachten dan ik graag zou willen. Komt de sfeer in de auto niet ten goede.

Lentegevoel

Uitzicht vanuit mijn voorruit van de auto. Het is donker. Twee auto's rijden voorbij  en een witte bus met opdruk staat voor mij geparkeerd. Ik kijk uit op twee flatgebouwen
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240303 – 20:06
Locatie: 52°21’23.538”N 4°56’50.82”E
Hoogte:-2,3m
Richting:332,817 (magnetisch noorden)

Vandaag was een prachtige dag. Het was warm, weinig wind en de zon was er volop en goed voelbaar. Echt een dag om dit te gaan doen (mijn broer deed dat) of dit. Waar ik graag zo vroeg mogelijk mee begin. Warmte, zon en gelukshormonen opslurpen.

In plaats daarvan ging ik de avonddienst in. Fietste ik zonder jas er naar toe en had ik het nog te warm.

Mocht weer in de bus waar ik niet zo lang geleden pech mee had. Mijn eerste ritje was naar Hilversum en van daar naar een volgende passagier in Loenen aan de vecht. Wat een prachtige tocht. Ongelofelijk mooi om door dat waterrijke gebied te rijden op zo’n dag als vandaag. Had erg de neiging om te stoppen en uit te stappen :)

Cadeautjes

Uitzicht vanuit mijn voorruit van de auto. Deze keer in een betonnen parkeergarage, samen met verschillende auto's.
Mijn uitzicht tijdens de pauze

Eén van de 3 remlichten bleek niet goed te werken, dus tijdens mijn pauze naar de garage zodat dit gerepareerd kon worden. Vandaar dit betonnen uitzicht.

Mocht wat cadeautjes uitpakken vandaag. Ouderkerk aan de Amstel en Zunderdorp. Twee bijzondere universa binnen dat hele wegennet rondom Amsterdam. Heb de passagiers bedankt dat ik ze daar mocht ophalen :)

Oh ja:

  • Het is heerlijk om vroeger te beginnen. Bijna lege straten en zingende vogels die je begeleiden bij het fietsen.
  • Van motregen wordt je ook nat.
  • En het regende weer veel meer en harder dan werd voorspeld :(

Eilandjes

mijn pauze foto. Het uitzicht vanuit de voorruit.
Uitzicht vanuit de voorruit tijdens de pauze
Tijd:240226 – 13:20
Locatie: 52°21’47.298”N 4°52’22.32”E
Richting:336,313 (magnetisch noorden)

Ben nu sinds half januari aan het rijden in Amsterdam en omstreken en kwam er achter dat mijn mentale kaart van Amsterdam bijna niet bestond. Nu merk ik dat er eilandjes ontstaan. Gebieden die ik herken en waar ik de structuur van begin te begrijpen. Zit nog veel water tussen en kan ze nog niet goed geografisch plaatsen maar hopelijk weet ik steeds meer eilandjes te ontdekken en bruggen te slaan.

Spiegeling van de Caddy in een deels beslagen raam met een silhouet van mij achter het stuur.
Zelfportret in de auto

Amsterdam Zuidoost

Uitzicht vanuit mijn auto tijdens mijn pauze van het werk. Deze keer een parkeerplaats en wat vierkante appartementencomplexen van 3 verdiepingen en wat kale boompjes tussen al dat steen en autoblik.
Uitzicht in mijn pauze
Tijd:240220 – 16:54
Locatie: 52°17’56.928”N 4°58’33.162”E
Hoogte:3,84m
Richting:0,118 (magnetisch noorden)

Het concept van de stedenbouwkundigen achter Amsterdam Zuidoost was best wel bijzonder. Het is eigenlijk een netwerk van doorstroomwegen die boven alles uitstijgen waar alleen het auto verkeer raast. Het heeft zijn eigen niveau, losgekoppeld van de leefgebieden. Je daalt (letterlijk) af naar die gebieden. Die handeling alleen al zorgt er al voor dat je autobrein ook in een andere modus gaat.

Elke keer weer onder de indruk hoe groot het contrast is. Het is er kronkelig, rustig/stil en kan er maar stapvoets gereden worden. Allemaal dorpjes op zich waar je alleen maar uitkomt via die ene weg. Omsloten voelt als besloten en veilig en als je fiets of loopt kun je overal komen zonder ooit die autowegen erboven te hoeven gebruiken.

Licht schouwspel

Uitzicht uit mijn voorruit tijdens de pauze bij een tankstation terwijl ik aan de snellader sta. Het regent en de kleuren van de neon lichten maken het een bijzonder schouwspel van licht.
Mijn uitzicht uit het voorruit van mijn auto tijdens mijn pauze
Tijd:240206 – 18:28
Locatie: 52°20’3.918”N 4°55’43.152”E
Hoogte:0,68m
Richting:144,85 (magnetisch noorden)

Het regent weer eens de hele tijd. De plassen die er vormen op straat zijn indrukwekkend. Misschien wordt het tijd voor amfibie voertuigen? Wel een mooi schouwspel van licht door de regen en de (neon)verlichting van het tankstation waar ik aan de snellader sta.

Einde van de dienst en helemaal alleen in de regen op Ganzenhoef.

Donkere oase

Uitzicht vanuit mijn voorruit. Deze keer op een wat minder verlichte plek buiten de stad dus het is vooral donker. Alleen maar wat siloetten van bomen.
Uitzicht vanuit mijn voorruit van mijn auto tijdens de pauze
Tijd:240205 – 22:00
Locatie: 52°19’36.822”N 4°53’51.552”E
Hoogte:0,96m
Richting:295,896 (magnetisch noorden)

Een mooi donker en rustig plekje aan de Amstel. De foto zegt dat ik boven NAP ben, maar de hoogte van de Amstel doet vermoeden dat ik toch echt wel onder water zou staan zonder die dijk.

Mooi hoe je omringd kan zijn door de drukke stad en toch een oase van rust kan hebben.

Forenzen

Een foto van de zonsopkomst bij het Amstelstation in Amsterdam. De lucht kleurt geel, oranjerood en bovenin al blauw. En het zonlicht weerkaatst in de ramen van het flatgebouw op de achtergrond.
Opkomende zon bij het Amstelstation
Tijd:240125 – 08:10
Locatie: 52°20’43.17”N 4°55’3.822”E
Hoogte:8,03m
Richting:124,228 (magnetisch noorden)

Vandaag geen foto vanuit de auto. Vergeten. Daar gaat mijn conceptuele kunstwerk. Maar goed, tijdens de meerij dag had ik er ook geen.

Aan mijn nieuwe werk zit ook het naar en van mijn werk gaan verbonden. En ineens zie ik weer hoeveel mensen dat ook dagelijks doen. Die routine. De vanzelfsprekendheid van de verplaatsing van zo enorm veel mensen. Het is echt een waanzinnige operatie veelal gefaciliteerd door mensen die niet waanzinnig veel verdienen en die allemaal stipt op tijd moeten zijn, zodat wij ook weer stipt op tijd kunnen zijn. En ook ik mijn passagiers naar hun bestemming kan brengen op de daarvoor afgesproken tijden.

We hebben als samenleving veel te weinig besef hoe afhankelijk we zijn van elkaar tot in het kleinst mogelijke detail.

Tweede dag

Uitzicht vanuit mijn voorruit van de auto. Rechts van me een heg, links wat huizen uit begin 1900. Ik kijk uit op de Protestantse kerk die gebouwd is in 1937. Groot dak met een torentje in het midden ervan en wat bijgebouwen..
Tijd:240124 – 13:08
Locatie: 52°20’21.648”N 4°57’30.522”E
Hoogte:-1,78m
Richting:105,405 (magnetisch noorden)

Mijn testdag was in de grote bus, eerste dag in een (verlengde) gewone bus en nu in de personenauto. Ook elektrisch, maar hoeft niet tussentijds opgeladen te worden.

Deze keer was mijn laatste ritje voor de pauze in Diemen en dan moet je een plekje vinden om te pauzeren. Klinkt eenvoudig maar niets is minder waar. Je kan niet zomaar op een parkeerplek gaan staan. Je mag geen betaalde plek innemen of in de weg staan. Was een hele uitdaging en nam meer tijd dat bedoeld.

Met de personenauto is wat relaxter. Minder variabelen, dus beter te overzien als je net begint. Onder de indruk van waar ik allemaal heen ga/moet. Dacht beperkt te blijven bij het oosten van de stad maar kom echt overal. Niet goed gerealiseerd dat het niet de centrale is die bepaald, maar natuurlijk de passagiers.

Alles voor het eerst

Uitzicht vanuit de voorruit van de auto. Regendruppels op het raam en een kale bomenrij erachter. Daarachter een hint van de snelweg. De auto staat bij een snellaadpunt.
Uitzicht tijdens mijn pauze
Tijd:240123 – 14:53
Locatie: 52°20’15.54”N 4°49’4.95”E
Richting:5,144 (magnetisch noorden)

Dit is mijn eerste dag alleen in de auto. En wat voor de doorgewinterde chauffeurs vanzelfsprekend is, is voor mij nieuw en vreemd. Alles wat ik doe moet een bewuste verstandelijke handeling zijn. Alles verdient diepe aandacht. Alles dient aanscherping. De stad waar ik al meer dan 25 jaar woon blijk ik helemaal niet te kennen. Logisch natuurlijk, nooit een auto gehad in de stad.

Elk werk heeft zoveel details en diepe kennis in zich verstopt die je alleen maar ziet en ervaart als je doet. Voor dat ik ging rijden heb ik heel veel verplichte cursussen online gevolgd om zoveel mogelijk kennis bij te spijkeren maar het raakt slechts de oppervlakte.

Marktdenken

De overschatte markt

Ronald Mulder – 6 september 2020 – volledige artikel

Stel je voor dat je, aan boord van een cruiseschip, schipbreuk lijdt en met nog een paar honderd overlevenden aanspoelt op een onbewoond tropisch eiland. Wat zou je doen? Ik bedoel: wat zouden jullie gaan doen, met zijn allen, nadat je de situatie in kaart had gebracht? Zou je diepe gaten gaan graven, op zoek naar olie en gas? Zou je de inlandse varkentjes gaan fokken tot je er drie miljoen van had? Zou je elkaar gaan opbellen met een aanbod om van energieleverancier te wisselen?

Wat je wel zou gaan doen, is zorgen voor veilige en comfortabele huisvesting en voor een betrouwbare voedselvoorziening. Daarna komen een schooltje en een “ziekenhuis”.

En overal op de wereld zeggen politici: “Ja, inderdaad, dat zijn hele belangrijke zaken waar we graag meer aan zouden willen uitgeven, maar helaas, dat kan niet. Daar is geen geld voor. We moeten eerst meer gaten graven, varkens fokken en elkaar opbellen, anders kunnen we dat niet betalen. En vliegen natuurlijk, dat is ook heel belangrijk. Voor de economie.”

Marktdenken is nogal bepalend voor hoe de politiek de samenleving bestuurt.

En ondanks dat het keer op keer bewijst dat het een destructieve kracht is die de wereld en de samenleving naar de knoppen helpt wordt het binnen de bestuurlijke macht nog steeds gezien als de motor en het antwoord op alles.

En ik ben al jaren bezig die disconnect scherp onder woorden te brengen maar zoals Ronald Mulder dit in 475 woorden voelbaar en begrijpelijk doet is mij nog nooit gelukt.

Dank je wel Ronald.

(En wat historisch context vind je bij Maarten)

Het leven is geen middel om op een eindpunt te komen

Leven is als dansen en muziek maken. Het gaat om het liedje niet de eindnoot. Het gaat om de dans en niet om al dansend op een bepaalde plek in de ruimte terecht te komen.

Volgens Alan Wilson Watts is het leven van nature speels en doet een oproep om het leven op elk moment vol en rijk te maken met dat wat voor jou van waarde is.

Het is niet door Alan dat ik doe wat ik doe, maar ’t sluit lekker aan ;)

Link: Life is NOT a Journey – Alan Watts

Een open keuken, goed idee

Als ik geweten had wat een open keuken voor stof, puin en werk teweeg zou brengen… waanzinnig.

Maar nu de opening er is. Is het een geweldige toevoeging aan het woongenot en ik heb het allemaal te danken aan de man met de haakse slijper, Luc.