Ontbijten

Een goed begin is het halve werk. Op drie verschillende dagen zijn we met de auto een plekje gaan opzoeken om te ontbijten.

8 november een meter van de Waddenzee vandaan bij Oudeschild.

12 november aan de Noordzee duinen bij paal 15.

En 14 november met zicht op Vlieland (als het niet verborgen zou zitten in de grijze natte horizon).

Verveelt nooit.

Taarten, room, ijs en Waddenzee

Sinds tijden weer eens een ritje in de Jumpie. Meest van de tijd zit het er niet meer in omdat de chronische uitputting van Els het gewoonweg niet toelaat.

Maar vandaag is ze jarig. Dus namen we de lunch en het huiskamertje mee naar de Waddenzee. De tol die ze later ervoor moet betalen nam ze voor lief. Als bonus was ook de Texelstroom op zee. Els voer mee vanuit de verrekijker. Snel naar het havenhoofd bij Oudeschild gereden om ze zien binnenkomen.

Het was fijn ons micro-uitje.

Zeebruid

Het exceptionele mooie weer aangegrepen om met Els maar de zee te gaan. Dit jaar voor het eerst. Toen mijn moeder deze foto zag zei ze “het lijkt wel een bruid”. Denk dat het zo is. Els en de zee hebben een speciale band en waarschijnlijk hebben ze het vandaag beklonken.

Dito

tweet over klimaatverandering en het gebrek aan actie van de wereld en zijn (gekozen) leiders.

Leef ook al decennia met deze realiteit en probeer op mijn manier (samen met vele anderen) bij te dragen aan een positieve verandering. Zonder veel succes. We gaan nu definitief en onnodig over de 1,5 graden heen en de 2 graden lonkt. We openen de deksel van Pandora’s vat steeds verder en zo hebben we steeds minder zeggenschap over en zicht op de rampen die ons ten deel vallen in het nu en in de toekomst.

En dat alles om een systeem van vernietiging, exploitatie en vervuiling in stand te houden voor een zeer kleine groep mensen die daar stinkend rijk van worden. En niet vergeten, geld is slechts een verzonnen concept van schaarste.

De grote Texel afscheidstour

Els is vandaag eindelijk van het extra streepje van de COVID-test verlost. We kunnen, na de isolatie van 11 dagen, knuffelen! En we doen een rondje Texel om het te vieren en als afscheid omdat ik naar Amsterdam ga om te verhuizen.

Het weer was heerlijk uitgesproken. Stevige buien, donker grijze wolken, zon en heldere blauwe hemel wisselden elkaar in rap tempo af. Prima combinatie met het Texelse panorama.

Appelen oogst

De oogst van de Elstar van Els in haar tuinparadijs. Boom is ongeveer drie meter hoog en heeft een stam van max vier centimeter dik. We moesten plukken omdat de merels ze (eindelijk) hadden ontdekt en er lekker van zaten te smullen.

En dan was Els al een maand er elke dag 1 tot 2 appels van aan het eten… ben erg onder de indruk.