Vervlogen moderne tijden

In veel plekken waar we overnachten is er allemaal meubilair met ingebouwde knopjes die ooit heel modern hebben gevoeld. De knopjes doen het vaak maar voor de helft en zitten wat los.

Vindt het prachtig. Soort gelaagde tijd. Ben omringt door tijdcapsules. Spullen blijven als ze het nog gedeeltelijk doen. En het voelt best vanzelfsprekend. En als het echt nodig is, wordt er gewoon wat bij geplaatst of wat ge-retrofit.

Hier bedienen de draaiknoppen nog de lampjes op het kastje. De rest knopt ook nog lekker maar bediend niets. Hangt in ieder geval nog genoeg draad onder om de knopjes wat te laten doen.

Zittend aan de kade

Een meerpaal met een stak gespannen touw met een lus er omheen. De paal is oud en verweerd nt als het touw. Op de achtergrond water met aan de andere oever moderne witte flatgebouwen van 6 tot 10 hoog.

Deze paal en het touw houden een goot schip op z’n plaats. Er staan continue krachten op, maar we denken er niet aan. We letten er niet op. Het voelt het vanzelfsprekend, normaal.

Maar dat is het niet. De vorm, de boom waarvan het gemaakt is, het ijzer waarmee het verstevigd is, wat voor ijzer daarvoor gebruikt wordt, hoe het gesmeed is, hoe het aan de paal wordt bevestigd, de metalen kap er bovenop, de diepte van de paal in het water en de grond, de verbinding met de steiger. De samenstelling van het touw, hoe het tegen weer en wind kan, hoeveel trekkracht het touw aankan over tijd en bij extreme momenten, hoe het vast zit, welke knoop in het touw gezet wordt, hoe en waarmee het gevlochten is, hoe het tegen wrijving kan, etc.

Dit alles hebben wij mensen uitgezocht, bedacht, getest, verbeterd, doordacht, veranderd. Niets in deze stad waar ik leef is er zomaar. En dan hebben we het nog niet eens over hoe al die verschillende aspecten met elkaar interacteren. De complexiteit is niet te bevatten, de nodige kennis en samenwerking is uitzonderlijk.

En zo geniet ik van de zon aan de waterkant.

De absurde realiteit

Tesla logo op de achterkant van een auto met daaronder een zwarte stikker met witte tekst in blokletters "I bought this before we knew Elon was crazy"

Maak wat die Musk doet alleen maar indirect mee via mijn computerscherm. En ik walg letterlijk wanneer ik ‘m zie. En toch is er ook nog steeds een flintertje ongeloof. In mijn dagelijkse leven voel ik tenslotte nog niets van zijn ronduit levensbedreigende en levens-ontwrichtende werk. Dit is het eerste tastbare bewijs dat het werkelijk deel is van mijn realiteit. Een sticker in het wild.

Hoopgevend dat mensen actie ondernemen. Door bijvoorbeeld geen Tesla meer te kopen (49% minder verkopen), de auto weg doen, te protesteren bij de dealers of een sticker te plakken zoals hier. Zijn rijkdom is tenslotte voor een groot deel gebaseerd op zijn Tesla aandelen.

Hij zal er niet echt wakker van liggen (los van het gekrenkte ego). De rijkdom is te groot en hij heeft nog miljarden aan overheidscontracten lopen en in het verschiet nu hij vriendjes is met Trump en kornuiten. En die rechtszaken (via diezelfde overheid) zullen wel weggepoetst worden.

Onze samenlevingen, gebaseerd op kapitalisme, creëren dit soort absurde rijkdom en dus macht. Omdat het “goed” zou zijn voor de economie en voor de samenleving. Zijn we nu niet op een punt gekomen dat overduidelijk bewijst dat het niet zo is? Nooit geweest is? Hoe lang laten we ons nog voor de gek houden?

Leek wel of iedereen buiten was

Sta op een behoorlijk lege parkeerplaats met uitzicht op bomen, klein en groot. Op de stenen zie je de schaduw van de bomen. Achter de bomen een blauwe lucht en als je goed kijkt zie je flatgebouwen
Het uitzicht vanuit de voorruit tijdens mijn pauze
Tijd:250512 – 16:19
Locatie: 52°23’48.912”N 4°55’54.462”E
Hoogte:3,89m
Richting:325,846 (magnetisch noorden)

Op deze mooie zonnige zon- en moederdag zag ik picknickers, motormuizen, blote benen en armen mensen (ook op motoren). Natuurlijk veel moeders, grootmoeders en overgrootmoeders. Feestvierders, barbecue-ers, festivalgangers, bootjevaarders, kerkgangers, zonen met bloemen, families en familiebezoekers, Ajax supporters, armen uit het autoraam rijders, vakantiegangers, kermisklanten, spelletje spelers, zondagse kleren dragers…

  • Zag ook een kraai een ekster het hof maken, echt!
  • En zoveel mooie berm bloemen. Vooral in middenbermen.
  • Het sneeuwde op plekken uitbundig zaadjes.
  • Heb denk wel 10+ stilstaande auto’s gezien en nog zeker 5 meldingen, waarschijnlijk was de auto al geborgen.
  • En wat was het druk op de weg voor een zondag.
Afstand: 298km | Duur: 9:51

Beschaving

Je meet het door te kijken hoe de samenleving om gaat met de meest kwetsbaren. We staan er zeer slecht voor en dit is maar een voorbeeld van de laatste weken. Ik schaam me.

‘Mensonwaardig’: weer een kritisch rapport over opvang asielkinderen

NOS – 27 juni 2023 – link

“Ik maak me grote zorgen om de kinderen”, zegt Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer: “Zij zijn door deze mensonwaardige manier van opvang de regie over hun leven kwijt. Ze kunnen of willen soms niet meer eten.”

Met wat voor wereldbeeld leeft ze?

Now Addie, who you know – soon will need them, I wanna reassure you, she already has a shotgun and she already has a rifle and she’s got a little pony named Sparkles too. So the girl is set up.

14 april 2023, South Dakota governor Kristi Noem

Ze heeft het hier over haar twee jaar oude kleindochter. Iedereen heeft er wel een oordeel of mening over. Ik ben vooral erg nieuwsgierig naar het wereldbeeld van Kristi Noem. In wat voor wereld leven ze dat ze er van overtuigd zijn dat een tweejarige al dodelijke wapens nodig heeft?