’t IJ

Er zijn 21 berichten getagd als ’t IJ.

Half uurtje Texel

De bouwvakkers komen bij Els een vroegen om de klimop te snoeien. Dus even snel van Amsterdam naar Texel en weer terug. Uiteindelijk een half uur echt op Texel geweest en zes uur gereisd :)

Er bloeit een mooie roos in de tuin van Els.

Nog even de Mokbaai bezoeken (bij de steiger) voordat ik op de boot stap.

Voor bij je pa zitten. Hij was zichtbaar aan het genieten.

Had wat minuten over wachtend op mijn bus. De avond viel mooi over ’t IJ.

Kan niet maar moet toch

De oever van Schellingwouderpark met mijn witte kajak op het droge. Uitzicht op het IJ. Kalm water. Op de horizon skyline van Amsterdam rechts de rederij Damen en hun kranen en droogdok. Heldere blauwe lucht wat weerspiegeld in het water.
Bootjes en bomen op de achtergrond. Op de voorgrond een balk met palen om de golfslag op te vangen.
Paarse bloemen die groeien in een spleet in een oude verweerde balk langs het water.
Foto vanaf het water in mijn kajak. Links een rijtje huizen langs het water met daarvoor wat boten. En nog een losstaand huis 18e-eeuws huis op de dijk.

Kajak veel te weinig terwijl ik zo graag langere tochten van 30+ kilometer wil maken.

Zo komt er niets van terecht, moet toch echt kilometers gaan vreten om wat spiermassa en uithoudingsvermogen te kweken.

Maar naast het werk zijn er nog andere moetjes (ook vandaag). Dus schiet er steeds bij in. En als er wel ruimte was werkte het weer niet echt mee. Laatste keer op het water was 29 maart :(

En mijn zit moet natuurlijk ook eindelijk een keertje goed zijn. Stond dan ook vandaag weer op het programma. Halverwege aan de oever bij het Schellingwouderpark wat aanpassingen gedaan. En genoten van het geluid van het water, het uitzicht en de warme zon.

Op de weg er naar toe me door scherpe boeggolven mogen boren, wat enthousiaste kreten losmaakte. Op de terugweg sprong er een vis over het voordek van mijn kajak. Raakte de boot nog een beetje. Onder de indruk, douze points!

Afstand: 7,91km | Duur: 1:29 | de GPX data

Onstuimig

Grijzig uitzicht op een stukje van 't IJ met regenwolken. De wind maakt aardig wat golven. rechts de kade met bomen en daarachter een wit flatgebouw.
Het uitzicht vanuit mijn voorruit tijdens mijn pauze
Tijd:240419 – 17:13
Locatie: 52°22’38.94”N 4°56’28.578”E
Hoogte:-0,49m
Richting:109,573 (magnetisch noorden)

Pauze aan ’t IJ. Mooi om even een vergezicht te hebben na eigenlijk de hele tijd door kleine straatjes te hebben gereden. En dit stukje ken ik goed. Veel met de kajak gevaren en als ik dan die weidsheid in vaar komt het ook in mij vrij.

  • De grote bomen doen nu volop mee. En nu ze in het blad zitten, zie ik weer hoe reusachtig ze zijn.
  • Onstuimig dagje. Het weer is pittig en zeer veranderlijk. Het doet iets met de stad en de mensen.
  • Ook een heerlijke dagje voor een fotograaf. Zoveel mooie contrasterende en scherpe kleuren en situaties.
  • Het centrum van Amsterdam is prachtig, maar als taxi krijg je je passagiers er bijna niet uit.
  • Op vrijdag is op elk moment van de dag druk(ker) op de weg.
  • Kunstenares van bijna 92 in de auto op weg naar een groepsexpo. Heerlijk gepraat over de liefde en de passie voor het maken.
  • Ook in de pauze van een half uur was het onstuimig. Twee keer een fikse bui maar ook zon en blauwe lucht.
  • Veel in mijn eigen buurtje gereden, was fijn.
  • Druk dagje en dan is veel verkeer best onhandig.
  • Zat pas in het laatste deel van mijn dienst echt in de groove. En toen Like sugar op de radio was zat ik te wippen op mijn stoel. Zoooo lekker.
  • Ben droog thuisgekomen, had er weinig vertrouwen in. Mijn regenpak tenslotte niet meegenomen. De laatste bui werd altijd weer opgevolgd door een volgende al scheen de zon.

Lekker dobberen

Naast dat ik peddel ben ik vooral veel aan het dobberen. Lekker genieten van de stilte, het altijd bewegende water en het uitzicht. Gewoon lekker op het water zijn.

Zo zag ik een IJsvogel in vlucht over het water scheren naar de overkant tussen de bomen door. Begon een jonge fuut naar mij toe te zwemmen en te roepen. Snapte er niets van maar ineens komt een ouder achter mijn kajak omhoog. Bobber ik naast een paar zwanen die op de bodem aan grazen zijn. Steek ik samen met een vlinder het IJ over. Komt er bij de punt van mijn kajak ineens een knoert van een vis omhoog. En als ik bijna thuis ben haal ik langzaam een zwanenfamilie in.

Uiteindelijk vaar ik veel te lang omdat het zo leuk is (dik 16 km deze keer). Zes kilometer voor het einde verdwijnt al mijn kracht uit mijn armen (zoals zo vaak). Op dat moment wens ik een magisch knopje die ik in kan drukken en me huis brengt.