Er zijn 130 berichten getagd als technologie.
De stopcontacten in Japan zijn schattig maar ze zijn ook best onhandig omdat ze niet echt de zware stekkers en adapters vast houden zoals we dat in Nederland gewend zijn. Dus moeten we wat improviseren. De tent is net groot genoeg.
En omdat ik maar één stekker heeft die in het Japanse stopcontact past is de voor deze trip aangeschafte powerbank gelijk degene die de stroom verdeeld over mijn telefoon en laptop.
12025年10月10日 21時45分 日本標準時
Er is natuurlijk steeds meer vraag naar stekkers om je diverse apparaten aan het hangen. En de huizen zijn daar niet op ingericht. Dit is de oplossing hier.
12025年10月04日 19時44分 日本標準時
Heb er tot nu toe niemand mee zien bellen.
12025年9月27日 10時24分 日本標準時
In veel plekken waar we overnachten is er allemaal meubilair met ingebouwde knopjes die ooit heel modern hebben gevoeld. De knopjes doen het vaak maar voor de helft en zitten wat los.
Vindt het prachtig. Soort gelaagde tijd. Ben omringt door tijdcapsules. Spullen blijven als ze het nog gedeeltelijk doen. En het voelt best vanzelfsprekend. En als het echt nodig is, wordt er gewoon wat bij geplaatst of wat ge-retrofit.
Hier bedienen de draaiknoppen nog de lampjes op het kastje. De rest knopt ook nog lekker maar bediend niets. Hangt in ieder geval nog genoeg draad onder om de knopjes wat te laten doen.
12025年9月23日 9時39分 日本標準時
Zit bij het raam, maar ben ook erg blij met de monitor in de stoel. Hier kan ik de hele reis volgen. Afstand, snelheid, hoogte, en een blik van de staart van het vliegtuig.
⭐
⭐
⭐
⭐
•
Heb er tijdens de vlucht heel veel naar gekeken. Sterretje eraf voor het bedieningsgemak en de traagheid van de computer die het verzorgde. Moest zelfs een keer herstart worden door de stewardess.
Mijn computer wilde opstijgen en werd eitje bakken heet. Om te zorgen dat ie niet ter plekke smolt, ging het de rekenkracht begrenzen. Er was niet meer omheen te werken.
Waarom niet eerder ingegrepen? Al meer dan 10 jaar doet het zijn ding zonder ooit tegen te sputteren. Was als de dood de delicate balans te verstoren. Maar mijn zoon wist me te overtuigen en dus spulletjes gekocht voor de operatie.
De boosdoener bleek indrukwekkende hoeveelheid verzamelde stof. Was een wonder dat de computer het nog gewoon deed. En na het heel voorzichtig schoon te hebben gemaakt is de computer weer stil en in sommige gevallen lekker warm. Zoals het hoort.
Dank je wel laptopje, dat je het blijft doen.
Ben al een heel tijdje prentjes in een mapje aan het bewaren / koesteren. Zo nu en dan komt er eentje bij en heel soms kijk ik ze allemaal door en geniet ik er weer even van. Zo verstopt in een mapje is ook niet alles. Dus zet ik ze zo nu en dan hier neer. Ben de makers zeer dankbaar voor hun kijk op de wereld en het bestaan. Het slijpt en verrijkt de mijne.
Vandaag ging ik de iPad van Els uit 2018 omruilen voor een nieuwe uit 2018. En dat voelde heel raar. Apple repareert (deze) iPads niet. Tijdens het design proces is er blijkbaar voor gekozen om de foutmarge te accepteren en zelfs in 2024 nog nieuwe oude modellen te hebben om om te ruilen.
Prima dat ze die keuze gemaakt hebben, maar toch zou het voor mij beter voelen als ze wel repareerden. Ondanks dat de software straks door de backup weer helemaal als de oude voelt is het fysieke apparaat ook deel van het gevoel van “je” iPad gevoel. Ze lijken hetzelfde ze zijn het niet. Het mist dat stukje levens geschiedenis. Het was niet mee op reis al die jaren.
Of ben ik nu te sentimenteel over een ding?
| Tijd: | 240320 – 16:42 |
| Locatie: | 52°17’22.788”N 4°49’19.188”E |
| Hoogte: | -3,51m |
| Richting: | 343,762 (magnetisch noorden) |
Voor het eerst op eenzelfde plek pauze gehouden. Maar het uitzicht is toch een beetje anders. Had een elektrische bus mee en die hebben wel een extra boost nodig. En zeker op een dag zoals deze. Veel in de uithoeken van Amsterdam en omgeving geweest en veel lange combinatie ritten die me de hele stad lieten doorkruisen.
Wordt steeds nieuwsgieriger naar hoe het systeem in elkaar steekt die op al die verschillende behoeftes van de vervoerde mensen kan inspelen. Die van de vele variabelen en complexiteit een werkbaar model heeft gemaakt, waardoor ieder toch binnen de afgesproken tijden wordt opgehaald en op de plek van bestemming komt.
Steeds meer bomen in piek bloei. De geur, de schoonheid. Zonnetje komt door, had de wind in de rug en het was niet koud. Jas ging halverwege weer uit.
Na de reguliere werkvoorbereidingen stapte ik in mijn auto en begon mijn dienst om 15:30. Fijne passagiers. Alles mooi op tijd. Druk op de weg maar het bleef stromen.
En toen reed ik de Piet Heintunnel in, doe de lichten aan en blijkt het linkerlicht het niet te doen. Kleine tegenslag. Na wat overleg gaan we voor een autowissel voordat het donker wordt. Dus na wat ritjes was ik rond 18:30 (het is nog licht om die tijd!) terug op de basis voor een nieuwe auto.
Maar toen begon de rittenapp allemaal errors te vertonen, was de centrale onbereikbaar en zat ik ineens in een vreemd soort niemandsland. Na een half uur komen meer collega’s binnen. De één om diensten te starten, de ander om te eindigen. Allemaal dezelfde errors. Bleek dat er een zeldzame algehele storing te zijn, alles lag plat. Om acht uur startte het weer op en een half uur later reed ik eindelijk in een andere auto. Mensen ophalen die al uren wachten. Zo zie je maar weer hoe belangrijk deze dienst is en hoe afhankelijk we allemaal zijn van de technologie die het mogelijk maakt.
Vroeger kreeg je bij de start van je dienst een briefje met daarop je ritjes. Lijstje afgerond ging je terug voor een nieuw lijstje. Nu kun je reserveren via app en telefoon en worden de verzoeken direct zichtbaar bij de desbetreffende chauffeur. En kun je de chauffeur volgen waar die is en hoe lang het nog gaat duren. Tot dat het mis gaat…
En zo is er nu een tweede hiaat in mijn pauzefoto concept. Kan het nog wel rechtpraten. Had namelijk niet echt een officiële pauze en ook geen uitzicht door mijn voorruit. Had tenslotte de auto geparkeerd en afgesloten.
Oh ja, en het zou niet gaan regenen. Het zou zeker droog blijven. Dus geen regenpak meegenomen zoals de vorige keer. En wat deed het toen ik terug wilde fietsen? Regenen. Gewacht tot het ergste voorbij was en daarna klein beetje nat geworden. Gelukkig had ik een muts mee, met klep.
Duidelijk dat ie er al heel wat jaartjes op heeft zitten. Weer en wind trotserend. En nog steeds doet het zijn ding. Dank 2514.
| Tijd: | 240307 – 16:54 |
| Locatie: | 52°21’33.5″N 4°54’58.5″E |
| Hoogte: | 3,6m |
| Richting: | 289,348 (magnetisch noorden) |
De auto’s worden steeds slimmer en willen je graag helpen veilig te rijden. Mooi. Maar met grote regelmaat zijn ze echt veel te gretig.
Zo zit ik met mijn passagiers te praten (of zij met elkaar) en de auto begint gewoon mee te kletsen. Moet dan echt mijn best doen om ze het zwijgen op te leggen. Ben door nauwe straatjes aan het rijden en de auto piept paniekerig aan alle kanten waardoor ik aan mijzelf begin te twijfelen. Rij over een witte streep en de auto wil het (onterecht) corrigeren. En vandaag ging de zijwind assistent ineens aan het werk. Schrok me de plure. Was op geen enkele manier een hulp en ook nog eens volledig onnodig.
Respect voor alle programmeurs die alle variabelen proberen te vangen in hun code. Maar vermoedt dat het nog wel een tijdje gaat duren. Er zijn gewoon veel vage situaties, teveel nuances. De werkelijkheid heeft een te hoge resolutie om met de huidige enen en nullen te bevatten.
Mijn computer is nu dik tien oud en mijn systeem krijgt al jaren alleen maar veiligheidsupdates. En daar liep ik alweer drie van achter. Voornamelijk omdat ik nooit voldoende schijfruimte heb. Nu stevig aan het opruimen geweest en wat verborgen gigabites gevonden. Dus was er geen excuus meer om het uit te stellen.
En het is, terwijl ik toch wat nagels afbeet, gelukt. Hopen dat dit trouwe beestje lekker door blijft zoemen.
NOS Nieuws – 24 mei 2023 – link
Een team van Zwitserse en Franse neurowetenschappers is erin geslaagd om de communicatie te herstellen tussen de hersenen en het ruggenmerg van een man met een gedeeltelijke dwarslaesie. De 40-jarige Gert-Jan Oskam kan daardoor weer lopen, simpelweg door eraan te denken.
Ik ben met grote regelmaat zeer onder de indruk wat wij als mensen kunnen. Dat we nu op dit niveau in staat zijn hersensignalen om te zetten naar signalen voor de spieren… Allereerst zo waanzinnig blij voor Gert-Jan en geeft mij veel hoop voor de toekomst.
Facetimen met Els.
Haar natuurlijke staat van zijn en daarom ❤️ ik haar. Het was weer gezellig.
Dit was net voordat ik ‘m voor de laatste keer uitzette. Twintig jaar geleden maakte de wereld voor het eerst kennis met de eMac. In 2006 werd de laatste gemaakt en vandaag was dit de laatste keer dat ie aan stond. Al die tijd heeft hij gedaan waarvoor hij gemaakt was. Respect. Alle bestanden zijn nu verhuist van sticky naar mijn laptop en via airdrop uiteindelijk een nieuw thuis gevonden op de iPad.
