Autootjes zijn beter

Een rood kleine auto met laadbak staat te wachten bij het stoplicht in het dorp. Niets is zo fel  en glimmend om 'm heen.

Hij valt echt op in het landschap. Rood en glimmend. Vind het een prachtig exemplaar. Hier op Hokkaido zijn er veel kleine maar zeer functionele auto’s. Waarom hebben we die niet meer in NL? Waarom hebben wij de SUV trend. Hier hebben ze brede wegen maar kleine fijne auto’s. Maakt het gemoedelijker.

Ze kunnen alles wat een grote ook kan en vaak meer ruimte binnenin dan je zou verwachten. Vier sterren omdat het toch auto’s blijven en de elektrische variant zie je bijna niet.

Advocaat met slagroom

Een glaasje advocaat met een toefje slagroom. Ernaast een wit lepeltje. En dit alles op een glimmend houten tafelblad.

Vandaag haalde ik de elektrische fiets op bij de moeder van Els. Ze kan er niet meer op fietsen. Het lijf op leeftijd laat het niet meer toe. Altans de mogelijkheid dat er iets mis gaat is onaanvaardbaar. Of eigenlijk een combinatie van die twee. En zo krijgt de fiets een tweede leven in Amsterdam.

Om dat te memoreren kwam er spontaan een advocaatje op tafel. Deed me denken aan mijn jonge ik. Kreeg wel eens wat advocaat bij mijn oma in een piepklein borrelglaasje. Heerlijk was dat, net als nu.

Droom komt uit

Zoon heeft iets gedaan waar ik ook wel veel aan gedacht heb maar nooit heb doorgezet. Hij is nu eigenaar van een motor. Na er jaren over te praten en te dromen, een jaar kijken en voelen (en het rijbewijs halen) heeft hij de afgelopen weken daad bij het woord gevoegd. De 24ste wezen kijken en de 30ste opgehaald.

Dit is een jongen die vanaf zijn 16e met zijn scooter door Amsterdam gaat en het boven alle andere soorten van mobiliteit ervaart. Was dus een kwestie van tijd. Heeft nog tot zijn 21ste gewacht. Het is een mooi degelijk ding. Goeie level up. Al ben je als ouder nu natuurlijk wel ietsje ongeruster.

Veertien uur in beweging

Weer aangekomen in Den Helder na een weekendje Texel bij lief.

Straks een avonddienst draaien. En zo gaat mijn twaalfde maart bestaan uit 7 uur slaap en 14 uur in en op rijdende vervoersmiddelen. De overige drie worden besteed aan wakker worden, inpakken, wachten, eten, lunch klaarmaken, badderen en nog een beetje Netflix.

Drie maal is prullenmand

Had ik een prullenmand besteld. En niet zomaar eentje. De duurste prullenmand van mijn leven. Waarom? Omdat in de wisselwoning de keuken midden in het huis staat en de prullenmand dus ook. Daarom moest deze super goed zijn in het vasthouden van geurtjes.

Kreeg mijn eerste voorspoedig. Nog voor de verhuizing. Jammer genoeg kwam de doos behoorlijk beschadigd aan en de prullenmand zelf had maar liefst acht stevige deuken.

De tweede kreeg kwam ook in een beschadigde doos met gaten. De winkel had ‘m van binnen extra ingepakt in de hoop dat dat voldoende zou zijn. Nog steeds twee deuk deuken, dus teruggestuurd.

Gister werd de derde poging bezorgd en het is gelukt! Geen deuken! Was nog beter van binnen ingepakt en deze keer had de vervoerder ook veel beter opgelet.

Daar staat hij dan te pronken. Nu hopen dat hij doet waar ik ‘m begin december 2022 voor gekocht heb.

We hebben een bank!

Toen ik hier kwam wonen had ik geen bank. Dus improviseerden we wat. Bijvoorbeeld met de verhuisdozen, die hadden we tenslotte al. Ging best goed.

Maar nu is er dus een echte bank. Een 2e hands ikea. Eentje die lekker simpel is en waar je languit op kan liggen. Die precies in die hoek past alsof het afgesproken werk is.