Bespoten

Ga voor mijn werk met kwetsbare mensen om en ook privé heb ik lieve mensen die ik op geen enkele manier wil belasten met het Corona virus. Door de prik van vandaag maak ik die kans kleiner. Ook voor mezelf. Het is voor mij vanzelfsprekend om het te doen als de kans geboden wordt. Verbaas

Het ruikt hier naar sinaasappels

Na 14 dagen kan ik mezelf eindelijk “best oké” en “hoogstwaarschijnlijk niet meer besmettelijk” verklaren. Nu drie keer een COVID test gedaan en allemaal negatief. Niet dat mijn lijf al helemaal hersteld is. Hoest nog aardig mijn longen uit m’n lijf en nog verkouden. In die afgelopen twee weken schreeuwde het lichaam om sinaasappels. Bijna

Positief

Dacht/hoopte een griepje te hebben die ik binnen een paar dagen zou hebben overwonnen. Maar ben nu een week verder en ondanks dat het mild is, wordt ik niet veel beter of fitter. Els gaf al vanaf het begin aan dat COVID meer rond gaat en dat er de grote kans was dat ik geen

Buitenwereld

Voelde me vandaag wat beter. De bank opgezocht na dagen ziek in bed. Ging goed, dus dacht ook wel even naar de winkel te kunnen (met mondkapje). Natuurlijk was het veel vermoeiender en inspannender dan gedacht. Je beter voelen op de bank is heel wat anders dan beter zijn. Ook was de buitenwereld erg stil.

Loos alarm

Afgelopen zaterdag ging ik hals over de kop weer naar Amsterdam, omdat het er op leek dat ik ziek was / zou worden. Maar in de dagen die volgde leek het er niet echt op. Toch een paar dagen me afzijdig gehouden en vandaag getest om te kijken hoe de vlag erbij staat. Misschien had

Ziek of loos alarm?

In de COVID jaren heb ik meer tien keer in quarantaine gezeten x twee weken. Bij elkaar opgeteld zo’n half jaar. In die tijd nooit ziek geweest of ziek geworden. Het waren noodzakelijke voorzorgsmaatregelen om Els veilig te houden. Dat is gelukt. Ze is nooit door mij ziek geworden. Was net 24 uur bij haar

In gevecht

Dat vechten tegen een virus hakt er stevig in. Gelukkig gebeurt me dat niet vaak.

Op de knieën (alweer)

Half november voelde mijn middenrif niet echt jofel. Ik had krampen en pijntjes. Maar hoopte dat ze voor de verhuizing wel weg zouden zijn. Dat was tenslotte nog iets van een maand verderop. Maar toen ik op de 8st december de sleutels haalde en in het nieuwe huis was om wat op te meten. Lag

We zijn een stelletje isolationisten

Mijn lief heeft nu al vier dagen Corona. Ondanks onze jarenlange inspanningen om haar als kwetsbaar persoon (immuundeficiëntie) hiervoor te behoeden. Ze heeft zich de laatste jaren dus strikt afgezonderd, plekken met mensen gemeden, overal mondkapjes op, veel laten bezorgen aan huis. En dat gold voor 80% ook voor mij. Want ik wil natuurlijk op

Ziekenhuisbezoek

Zo was ik de lieve buren (voor onderzoek) naar het ziekenhuis aan het brengen en een paar uur later lag ik er zelf in. Nou ja, lag naast het ziekenhuisbed te kreperen van de pijn. Weet nu wat dat woord kreperen enigszins behelst. En dat terwijl ik al aardig wat (chronische) pijntjes opgespaard heb in

Ouderwets verkouden

Het begon met wat onbestendig evenwicht, daarna een wat ruwe keel, een wat verstopte neus. De volgende dag aangevuld met een zwaar hoofd, tranen, niezen, loopneus en slecht slapen. En vandaag komt er nog een portie hoesten bij. Er zit progressie in. Voelt als een ouderwetse verkoudheid maar testen op C kan geen kwaad. Wellicht