Filantropie is geen oplossing

How philanthropy benefits the super-rich

Paul Vallely – 8 september 2020 – link artikel

The common assumption that philanthropy automatically results in a redistribution of money is wrong. A lot of elite philanthropy is about elite causes. Rather than making the world a better place, it largely reinforces the world as it is. Philanthropy very often favours the rich – and no one holds philanthropists to account for it.

Philanthropy is always an expression of power. Giving often depends on the personal whims of super-rich individuals. Sometimes these coincide with the priorities of society, but at other times they contradict or undermine them. Increasingly, questions have begun to be raised about the impact these mega-donations are having upon the priorities of society.

Het privatiseren van het verdelen van het geld is niet de manier om sociale problemen op te lossen. Ook kan filantropie nooit een oplossing zijn voor het nalaten van de zorg door staten of organisaties.

Filantropie is een ondemocratische manier voor het verdelen van geld. En zoals dit artikel aangeeft blijkt het ook voornamelijk te gaan naar eigen belang. Of het nou letterlijk is of omdat het je imago oppoetst als gever terwijl je aan de achterkant het veelvoud over de ruggen van anderen “verdiend”.

De zwakste schouders

Waarom het marktdenken failliet is

Maarten van Rossem – maart 2011 – link

De omvangrijke sociale en economische kosten van de neoliberale agenda zijn onveranderlijk afgewenteld op de zwakste schouders. De enorme winsten zijn geprivatiseerd en de nog grotere verliezen gesocialiseerd. Daar zou toch op z’n minst iets aan gedaan moeten worden, al ziet het daar op dit moment helemaal niet naar uit.

Daarbij zal het jaren kosten om de retorische schade van het neoliberalisme te herstellen: overheid en belastingheffing zijn systematisch verdacht gemaakt en onrechtvaardig genoemd. Dat was en is onverantwoord, omdat juist het kapitalisme het niet zonder een efficiënte overheid kan stellen. Het kapitalisme is bij uitstek een systeem dat zichzelf in de voet schiet als het niet op tijd wordt ontwapend.

Een verhelderend stuk dat een eeuw marktdenken uiteenzet en aangeeft waar de huidige schoen wringt.

If it’s bailed out, it’s a utility

Corporate Socialism: The Government is Bailing Out Investors & Managers Not You

Nassim Nicholas Taleb – 26 maart 2020 – link

First, we must not conflate airlines as a physical company with the financial structure involved. Nor should we conflate the fate of the employees of the airlines with the unemployment of our fellow citizens, which can be directly compensated rather than indirectly via leftovers of corporate subsidies. We should learn from the Geithner episode that bailing out individuals based on their needs is not the same as bailing out corporations based on our need for them.

Dat stimuleren/ondersteunen van de economie door (grote) bedrijven bail outs te geven is diefstal van de gemeenschap. De enige manier is om dit te stoppen is die radicaal stoppen of erkennen dat vanaf dat moment de bedrijven een cruciale sociale functie te vervullen hebben en dus daar ook de verantwoording voor moeten dragen en afleggen.

Marktdenken

De overschatte markt

Ronald Mulder – 6 september 2020 – volledige artikel

Stel je voor dat je, aan boord van een cruiseschip, schipbreuk lijdt en met nog een paar honderd overlevenden aanspoelt op een onbewoond tropisch eiland. Wat zou je doen? Ik bedoel: wat zouden jullie gaan doen, met zijn allen, nadat je de situatie in kaart had gebracht? Zou je diepe gaten gaan graven, op zoek naar olie en gas? Zou je de inlandse varkentjes gaan fokken tot je er drie miljoen van had? Zou je elkaar gaan opbellen met een aanbod om van energieleverancier te wisselen?

Wat je wel zou gaan doen, is zorgen voor veilige en comfortabele huisvesting en voor een betrouwbare voedselvoorziening. Daarna komen een schooltje en een “ziekenhuis”.

En overal op de wereld zeggen politici: “Ja, inderdaad, dat zijn hele belangrijke zaken waar we graag meer aan zouden willen uitgeven, maar helaas, dat kan niet. Daar is geen geld voor. We moeten eerst meer gaten graven, varkens fokken en elkaar opbellen, anders kunnen we dat niet betalen. En vliegen natuurlijk, dat is ook heel belangrijk. Voor de economie.”

Marktdenken is nogal bepalend voor hoe de politiek de samenleving bestuurt.

En ondanks dat het keer op keer bewijst dat het een destructieve kracht is die de wereld en de samenleving naar de knoppen helpt wordt het binnen de bestuurlijke macht nog steeds gezien als de motor en het antwoord op alles.

En ik ben al jaren bezig die disconnect scherp onder woorden te brengen maar zoals Ronald Mulder dit in 475 woorden voelbaar en begrijpelijk doet is mij nog nooit gelukt.

Dank je wel Ronald.

(En wat historisch context vind je bij Maarten)

Paalzitten

Ik hoorde twee katten die naar elkaar aan het schreeuwen waren. En omdat dat behoorlijk uit kan lopen op pittige gevechten tot bloedens toe. Ben ik even over de schutting gaan kijken in de hoop ze zo al voldoende af te leiden en als het moet tussen beide te komen.

Billy kwam ook even mee kijken, nieuwsgierig als ze is.

Gelukkig hielp het zo’n derde wiel aan de wagen. En in ongeveer 20 minuten waren ze in super slow motion uit elkaar gegaan.

Kunstmatige fotosynthese kan niet snel genoeg komen

Scientists develop synthetic leaf that turns sunlight into liquid fuel

India Block – 27 augustus 2020 – link artikel

Scientists at the UK’s University of Cambridge have developed a renewable energy device that mimics photosynthesis by making fuel from sunlight, carbon dioxide and water.

Taking inspiration from the way that plants create their own energy, the device is a slim sheet that produces oxygen and formic acid from water, carbon dioxide and sunlight.

Denk dat ik over de technologie en ambitie al 15 jaar hoopvolle berichten lees en het lijkt me geweldig als we eindelijk de organismen die aan fotosynthese doen kunnen evenaren (net als de kick ass superpower om alle materie om te groeien uit de lucht te halen). Dat zal ons in staat stellen meer in harmonie te leven met de natuur.

Maar de realist in mij weet dat het nog lang gaat duren.

Verdriet is onvermijdelijk

Helen Macdonald: ‘It is hard to write about the natural world without writing about grief’

Lisa Allardice interviewt Helen Macdonald – 21 augustus 2020 – link

“I am wildness,” she wrote in H Is for Hawk). As in her writing, she expresses herself in easy metaphors (grief is a “submarine”), her conversation a lively tumble of anecdotes, enthusiasm and facts. “I really like to think my subject is love,” she says. “Love of the world and the things in it. And a lot of the things that I love aren’t human. It’s not that I love them in preference to humans; it is just that I notice them and I want to tell everyone about them. I want to yell: ‘Look at this! Look how cool it is. It’s amazing!’”

Her lifetime, she says, has seen the most precipitous decline in nature, with the loss of more than half the world’s large animals and more than 3 billion birds. “We’ve just fallen off a cliff. What do you do when your life is being matched, hour by hour, day by day, with disappearances?” Memories of collecting caterpillars and frogspawn are being denied to children today, not because they are “stuck behind screens” but because nature isn’t as easily found. “It is really really sad.”

De titel zegt natuurlijk al heel veel. Het is precies hoe ik me voel. Hoe kan je genieten van de natuur als je aan alles merkt dat het totaal uit balans is en in slow motion aan het omvallen is?

2020: an isolation odyssey

2020: an isolation odyssey

Lydia Cambron – 11 augustus 2020 – link

2020: an isolation odyssey is a reenactment of the iconic finale of 2001: A Space Odyssey (Stanley Kubrick, 1968). Restaged in the context of home quarantine, the journey through time adapts to the mundane dramas of self-isolation–poking fun at the navel-gazing saga of life alone and indoors.

Een geweldige associatie van Lydia. Het dystopische surreële gevoel komt erg overeen met het gevoel van thuiszitten vanwege de pandemie. En prachtig hoe ze met zoveel precisie dat heeft nagespeeld binnen haar huis. Wat een werk zal dat geweest zijn.