Takikawa panorama

We zitten aardig hoog in ons hotel. Kon het niet laten om van de verschillende plekken even een foto te maken. Behoorlijk generiek beeld van hoe veel van de dorpen en kleine steden zijn opgebouwd.

Erg brede wegen voor de hoeveelheid auto’s en heel parkeerplekken. In Nederland bouwen we onze dorpen en steden voller en voller om dan dan te constateren dat onze wegen de druk niet aankunnen. Hier lijkt het omgekeerde het geval :)

Vakantie

Uitzicht vanuit de voorruit van de auto op een smal weggetje met links weiland en rechts een groep bomen met een huis erin. Ook zie je deel van de sloot (die de blauwe lucht weerkaatst) aan de linkerkant van de weg.
Tijd:240410 – 15:34
Locatie: 52°24’24.498”N 5°1’32.21”E
Hoogte:-2,47m
Richting:323,682 (magnetisch noorden)

Vandaag iemand naar Waterland gebracht. Voelde als een uitje, als vakantie. Gelukkig begon na dat ritje ook nog eens mijn pauze. Dus heerlijk picknicken tussen de weilanden en het hoge water. Beschermd door de Uitdammerdijk zo’n 600 meter verderop, anders zou het hier stevig onder water staan.

Sneeuw en zon

Vandaag scheen er wat zon, mooi moment om er even op uit te gaan en te kijken wat de sneeuw met het landschap doet.

Er waren wat mooie sneeuwduinen die soms wel zeker anderhalve meter hoog waren, maar de rest van het landschap was voornamelijk wat bepoedersuikerd. Nu wachten op dat ijs…

De natuur en de ruimte werkelijk voelen

Het is iets waar ik mijn best voor moet doen. Het is niet iets wat mij overkomt zodra ik de lucht inadem en om me heen kijk. Als ik niet oppas interpreteert mijn brein het slechts als een decor.

En een mooie dag als deze biedt het geen weerstand om mijn brein wakker te schudden, het landschap zelf vraagt ook niet om een fysieke inspanning en met mijn dikke winterkleren en schoenzolen is er een comfortabele fysieke barrière.

Maar toen ik hier stond voelde ik het wel terwijl ik de paarden in de verte de duin op zag klimmen.