Tekenen

Heb voor het eerst van mijn leven een (werkende) iPad in bezit. De oude iPad uit 2020 van schoonmoeder. En wonderbaarlijk genoeg mag daar nog het nieuwste systeem op draaien. Kan ik eindelijk een lang gekoesterde wens in vervulling laten gaan: Tekenen.

Tekenen was mijn ding als kind. Heb er zelfs mijn levensdoel van proberen te maken. Vijf jaar enorm genoten van de kunstacademie en jaren voldaan geploeterd in het kunstenaarschap. Maar kon er geen brood mee verdienen. Uiteindelijk er een punt achter gezet.

Natuurlijk vind creativiteit wel zijn weg in alle andere dingen die je doet en maakt. Maar tekenen om te tekenen deed ik eigenlijk nooit meer (nog wel eens op de wc)

Tekende wel eens sporadisch via een Wacom wat nooit echt lekker ging qua oog hand coördinatie. Later op de iPad van Els, dat was echt genieten. Maar die iPad leeft op Texel en ik in Amsterdam.

Nu is er eentje met mij mee gekomen naar Amsterdam. En om er een tekentabletje van te maken had ik nog een pencil nodig. Toen ik vandaag aankwam op Amsterdam Centraal daar besloten met de tram naar het Leidseplein te gaan. Kwartier later zat ik in de tram naar Amsterdam Oost. Een pencil rijker en geld armer.

Nu is er geen excuus meer om niet te gaan tekenen. Benieuwd wat er gaat gebeuren. Ben eigenlijk helemaal niet goed in tekenen…

PS Voor het eerst met de tram door de Molukkenstraat gereden. Voelde heel nieuwig. Woon daar al zo’n 30 jaar of zo.

Blije boodschap

Omdat het gebouw waar ik in woon drastisch gerenoveerd gaat worden eind van het jaar heb ik in 2016 allemaal markers in de wc gezet om te zien wat voor creativiteit dat los zou maken. Geïnspireerd door de vele wc’s in kroegen waar je toch regelmatig wat grappigs tegen kan komen.

Zo langzamerhand zijn er toch veel tegels gevuld en staan er zelfs dingen op het plafond en de deur. Wordt er steeds weer blij van.

De onvoorwaardelijke liefde voor het tekenen

Het is niet dat ik waanzinnig geïnspireerd raak door Sha’an d’Anthes tekeningen maar elke keer als ik kijk naar één van haar video’s waar ze vertelt en laat zien hoe ze maakt wat ze maakt, krijg ik de kriebels in mijn buik. Ik voel weer dat heerlijke gevoel van tekenen en kan ik me niets mooiers voorstellen.

Je ziet echt een teken beest die doet waar ze zielsveel van houdt, er enorm goed in is geworden en zo de sterren van de hemel tekent.

De warmte van mei

Deze maand genoten van de lente en ben meer onder de mensen geweest dan in April. Al koester ik de stilte, een bewegend deeltje zijn is ook lekker. Beweging brengt beweging.

En dat geldt niet alleen voor mij. Dat kun je volgens mij extrapoleren naar onze samenleving en de mensheid. We lijken, net als deeltjes, gebonden aan de wetten van de thermodynamica. Maar dan is het bijvoorbeeld niet de temperatuur maar technologie en communicatie die de entropie vergroot.

Voeg er nog wat (ecologische) druk aan toe en voordat je het weet worden we zo vluchtig dat we onszelf verliezen en reageren met iets anders.

De stilte van april 12018

Door de maanden van het jaar 2018 wordt ik steeds stiller. Ik tweet, blog, facebook, insta (account zelfs opgeheven), pin, etc nauwelijks meer. Alleen nog zo nu en dan nog een tweet. Door de jaren heen honderden accounts bij elkaar gesprokkeld en me de pleure gecommuniceerd. Ben ze nu systematisch aan het verwijderen.

Geen behoefte meer om te delen of vast te leggen, er zijn miljarden mensen die dit stokje fanatiek, met enthousiasme en idealen hebben opgepakt. Ik heb daar eigenlijk niets meer aan toe te voegen. Ik zoek bewust de stilte op, kijk, luister en lees.

De dagen worden ook steeds stiller en soms weet ik gewoon niet wat ik die dag een tekeningetje verdiend. Het was goed zonder dat er iets bovenuit springt.

Februari 12018

Mijn nieuwe traditie geboren in 2018. De dag vastleggen met 1 mini “tekening” op mijn kalender. Hier leg ik uit hoe het zo gekomen is.

Lekker abstract. Hoe langer het geleden is hoe moeilijker het wordt voor mij om te achterhalen wat het vertegenwoordigd.

Tekenavondje op de Madurastraat 72

Een clubje kunstenaars hebben regelmatig een tekenavondje. Degene die het organiseert bepaald wat er als onderwerp aanwezig is. Deze keer was ik ook uitgenodigd en heb ik naast tekenen ook video geschoten. Geen plan vooraf, gewoon spontaan en later tot een soort collage van herhalende clipjes van gemaakt en in Flash.

Update mei 2021: Flash werkt niet meer dus heb ik deze omgezet naar video. Nu ik er op terug kijk is dit mijn eerste soort van vlog geweest. 21 november 2001 was de dag. Maakte wel meer video’s van de belevenissen van de familie (die ik in postzegel formaat weer online met de familie deelde), maar dit was de eerste die ik ook echt op mijn blog plaatste voor de rest van de wereld en ook wat meer abstract.